تحریمهای غرب، مشکلات اقتصادی و نارضایتی مردم؛ از نظر اصولگرایان محمود احمدینژاد و اطرافیانش مسبب اصلی همه این مشکلات هستند و حالا نوبت انتقاد از او رسیده است. سخنان وی درباره محاکمه مفسدان اقتصادی، سخنرانیاش در روز ۲۲ بهمن و تلاشهایش برای انتخابات ریاستجمهوری آینده از جمله آخرین مواردیست که صدای بخش دیگر حاکمیت را درآورده است.
اما در میان کسانی که به انتقاد از احمدینژاد میپردازند، برادر او از جدیترین هاست. او اطرافیان رییس دولت دهم را به رابطه داشتن با خارج از کشور و تلاش برای براندازی جمهوری اسلامی متهم میکند. داوود احمدینژاد در جدیدترین سخنان خود، با اشاره تلویحی به سخنان احمدینژاد درباره رابطه با آمریکا هم گفته که “برخیها پنهانی به آمریکا چراغ سبز نشان میدهند” و آنها را “احمق، بیعرضه، بیشخصیت و بیغیرت” معرفی کرده است. سخنان رییس سابق بازرسی نهاد ریاستجمهوری پس از آن مطرح شده که محمود احمدینژاد در سخنرانی روز ۲۲ بهمن خود گفته بود در صورت تغییر برخی شرایط، “خود” اقدام به مذاکره با آمریکا خواهد کرد.
داوود احمدینژاد اما تنها منتقد سخنان احمدینژاد در روز ۲۲ بهمن نبود. حمیدرضا ترقی، از اعضای شورای مرکزی حزب موتلفه، با اشاره به اینکه “وقتی سخنران آقای احمدینژاد است باید تبعات آن را هم پذیرفت”، درباره بحث مذاکره با آمریکا که در سخنان احمدینژاد مطرح شده بود، چنین گفته است: “نظام برای مذاکره بر اساس خرد جمعی تصمیم میگیرد و شورای عالی امنیت ملی کشور تصمیم میگیرد چه کسی برای مذاکره برود و این از اختیارات رییس جمهور نیست. ادامه بحثهای اختلافی در واقع عمل نکردن به رهنمودهای رهبری است که یک حکم حکومتی محسوب میشود و عدول از آن با واکنش جدی مردم روبرو خواهد شد”.
رییس دولت دهم در سخنرانی خود در روز ۲۲ بهمن، با اشاره به درگیری میان جمهوری اسلامی و غرب بر سر پرونده هسته ای گفته بود: “گفتوگو باید برای تفاهم، عدالت و رفع سوء تفاهمها و تقویت همگرایی باشد. نباید از گفتوگو به عنوان وسیلهای برای تحمیل نظرات استفاده کرد. به صراحت میگویم اصلاح گفتار و بیان لازم است، اما کافی نیست. اگر اسلحه را از روی ملت ایران بردارید، من خودم گفتوگو میکنم. گفتوگو باید در سایه احترام و عدالت باشد، نه فشار”.
این سخنان احمدینژاد، برخلاف سخنان هفته گذشته رهبر جمهوری اسلامی است که هرگونه مذاکره با آمریکا را رد کرده بود. آیتالله خامنهای هفته گذشته درباره دعوت مقامهای آمریکایی از جمهوری اسلامی برای مذاکره مستقیم گفته بود: “من دیپلمات نیستم، انقلابیم به همین علت صریح، صادقانه و قاطعانه حرف می زنم: پیشنهاد مذاکره وقتی معنا دارد که طرف حسن نیت خود را نشان دهد… مذاکره با امریکا مشکلی را حل نمی کند چرا که آنها در ۶۰ سال اخیر به هیچیک از وعده های خود عمل نکرده اند”.
رهبر جمهوری اسلامی همچنین افرادی را که از پیشنهاد مذاکره با آمریکا استقبال میکنند، “ساده لوح یا مرعوب” خوانده بود.
همزمان محمدرضا نقدی، رییس سازمان بسیج مستضعفین نیز، با اشاره تلویحی به محمود احمدینژاد، گفته است: “کسی می تواند از عدالت دم زند که اگر برادرش، پسرش، رییس دفترش و یا معاونش تخلف کرد، اجازه دهد دستگاه قضایی رسیدگی کند و دخالتی در این رسیدگی نداشته باشد”. گمان میرود منظور نقدی، محمود احمدینژاد باشد که پیش از این از کابینه به عنوان خط قرمز خود یاد کرده و گفته بود که در مقابل برخورد با آن واکنش نشان خواهد داد.
اصولگرایان بارها گفتهاند که برخی از اعضای دولت ـ– نظیر محمدرضا رحیمی، معاون اول احمدی نژاد ـ– پرونده فساد مالی دارند، اما این پرونده با اصرار احمدینژاد و دستور رهبر جمهوریاسلامی مسکوت مانده است. در جریان رسیدگی به پرونده اختلاس سه هزارمیلارد تومانی نیز بارها نام برخی از اطرافیان محمود احمدینژاد –ـ از جمله اسفندیار رحیممشایی ـ– در دادگاه مطرح شده بود.
علاوه بر سخنرانی روز ۲۲ بهمن احمدینژاد، وضعیت اقتصادی کشور، دیگر محور انتقادها از احمدینژاد است.در همین راستا الیاس نادران، از نمایندگان اصولگرای مجلس، سخنان احمدینژاد در روز ۲۲ بهمن را “نادرست و غیرمسئولانه” توصیف کرد و خطاب به احمدینژاد گفت: “آنهایی که با سیاست های غلط خود سهم بزرگی در یخبندان و زمستان اقتصاد ملی دارند و با مدیریت غلط اقتصادی خود رعایت معیشتی طبقات متوسط و پایین درآمدی را بدتر کرده اند؛ بدانند با «زنده باد بهار» در کشور بهار نمی شود و مسئولیت آثار و عواقب رفتارهای زیاده خواهانه در حوزه های اقتصادی، اجتماعی سیاسی و فرهنگی برعهده آنها است”.
این مسالهای بود که مورد انتقاد مهدی طباطبایی، نماینده مجلس هفتم و از فعالان اصولگرا نیز قرار گرفت. وی با اشاره به اینکه “آقای احمدی نژاد هم چون خرابی های زیادی در کشور به وجود آمده درصدد است که تقصیرها را گردن دیگران بیندازد تا خود را مبرا نشان دهد”، خواستار آن شده که “هر کس حمایت اغراقآمیزی از احمدی نژاد کرده چه تلویحی و چه تصریحی باید از مردم عذرخواهی کند”.
طباطبایی دلیل مشکلات احمدینژاد را نیز اینگونه بیان کرده است: “از زمانی که مقام معظم رهبری فرمودند من فکرم به ایشان نزدیک تر است، احمدی نژاد دچار اشتباه شد. اما احمدی نژاد متوجه نشد که این تایید بی تغییر نیست. اگر آقا فرمودند که افکارم به ایشان نزدیک تر است مال آن زمان بود نه همیشه. ایشان دوره تمجید گذشته را یدک می کشد”.
وی با مقایسه دولت موقت مهدی بازرگان و دولت احمدینژاد، بازرگان را “بااخلاقتر و دیندارتر” از احمدینژاد معرفی کرده و درباره چرایی حمایت آیتالله خامنهای از احمدینژاد گفته است: “رهبر چون پدر همه است باید پدرانه واکنش نشان دهد و حتی تشر ایشان هم ممکن است به نظام کشور لطمه وارد کند. رهبر برای حفظ نظام سکوت کرده است”.
اما روزنامه ایران، وابسته به دولت، دلیل انتقادها از احمدینژاد را مخالفت عدهای از اصولگرایان با روی کار آمدن “مردمی نژادی دیگر” دانسته و نوشته است: “هدف در ذیل طرح این گونه بحث ها، کم رنگ کردن نقش مردم در انتخاب بالاترین مقام اجرایی کشور و جلوگیری از بر سر کار آمدن فردی از جنس مردم و با مطالبات مردمی است. به زعم برخی سیاسیون، از این پس فردی که رعیت زاده است و در برابر ارباب زادگان و بزرگ زادگان می ایستد، نباید رئیس جمهور ایران شود. نکته جالب توجه در این بین، این که می توان مبدع بسیاری از این مدل ها را شخصی دانست که به واسطه «مرد بحران» دانستن خود، دائما در حال طراحی مدل هایی برای خروج از بحران های فرضی است”.
این یادداشت اما با واکنش روزنامه کیهان مواجه شد. کیهان با انتقاد از این یادداشت، نوشت: “آیا پیوند لیدر حلقه انحرافی با عناصری نظیر نفر اول فساد اقتصادی ۳ هزار میلیارد تومانی و لابی در هتل لاله تداعی «مردمی نژادی» بودن میکند؟ یا اعطای امتیاز ویژه ۴۰۰ میلیاردتومانی در کیش به شرکتی ثبت شده با یک میلیون تومان، غمخواری مردم است؟ حمایت از برخی هنرپیشگان مبتذل و پرداخت کمک های مالی ویژه به آنان چطور؟ در همین حال جای سوال است که چرا همین روزنامه وابسته به حلقه انحرافی در همسویی با فتنه گران، از زبان مرد بحران-ساز- آنان به القای تقلب پرداخت و شعار دروغین انتخابات آزاد را آن هم در صفحات اول خود (قبل از هشدار رهبر معظم انقلاب) برجسته کرد. آیا این هم معنای تازه مردمی نژاد بودن است؟ یا مثلا دامن زدن به تنش و تعارض میان نهادهای قانونی و دور زدن رهنمودهای امام و رهبری، به معنای وفاداری به «هندسه جمهوری اسلامی که حضرت روح الله معمار کبیر انقلاب آن را پایه گذاری کرد» است؟”