کردوانی می گوید: اینکه می گویند زاینده رود را احیا می کنیم به هیچ وجه اینگونه نیست مگر اینکه ابرها را بارور کنند که این هم اصلا امکان ندارد و اگر هم امکان آن وجود داشته باشد تنها یکدفعه در سال آن هم در زمستان استفاده می شود.
خبرآنلاین نوشت: آبان امسال آب در رگ های خشک زاینده رود به جریان افتاد. نبض آن به جریان و قلبش به تپش افتاد. هرچند زمان زنده و جاری شدنش تنها به یک ماه رسید. هنگامی که آب در زاینده رود جریان یافت نفس عمیق عده ای از روی خوشحالی به که آسمان رفت که زاینده رود زنده رود شد.
اما پروفسور پرویز کردوانی، پدر کویر شناسی ایران معتقد است که زاینده رود دیگر زنده نمی شود. او تنها راه نجات این رودخانه را بارور کردن ابرها می داند که آن هم تقریبا غیر ممکن است: زاینده رود از قسمت هایی که از چاه ها تغذیه می کرد دیگر احیا نمی شود. بالادست آن هم که حوزه آبریز است و آب آن را روستاها می گیرند.