دانشگاه نوشیروانی بابل طی چند ماه گذشته در کنار دانشگاه شیراز، تربیت معلم، امیر کبیر و سهند، سخنگویان جنبش دانشجویی بوده اند؛ اما دیروز، اولین باری بود که خواسته های دانشجویان این دانشگاه مورد پذیرش مسوولین دانشگاه قرار گرفت. به همین دلیل با ایمان صدیقی دبیر سیاسی سابق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی بابل گفت و گو کرده ایم.
اعتراض دانشجویان دانشگاه شما و در گیری ها از کی آغاز شد و علل اعتراضات چه بود؟
به طور کلی باید بگویم ریشه اعتراض ها به 16 آذر سال 87 بر می گردد؛ هر چند ما از قبل هم انتقادهایی داشتیم، از جمله اینکه دانشگاه، انجمن اسلامی را از 4 سال قبل معلق و ادعا کرده بود که این نهاد وجاهت قانونی ندارد و نباید فعالیتی داشته باشد.به همین جهت ما همچنان مشغول فعالیت بودیم و اقدام به برگزاری میتینگ و جلسات بحث هفتگی می کردیم.مسوولین دانشگاه هم همواره در پی این بودند که مانعی بر سر راه ما قرار دهند. اما مشکل اصلی ما از 16 آذر 87 شروع شد.معاونت فرهنگی دانشجویی دانشگاه از ما خواست در این روز مراسم اعتراضی برپا نکنیم؛ در حالی که دانشجویان پنجاه سال است که در این روز تحصن می کنند و تریبون آزاد و سخنرانی دارند. با این وجودمسوولین دانشگاه در 16 آذر گذشته به قصد برهم زدن برنامه ما و جا زدن خود به عنوان مدافع جنبش دانشجویی را داشتند و تصمیم گرفتند بزرگداشت روز دانشجو را خودشان برگزار می کنند. برای آن هم کلی تبلیغ کردند و حتی در آن به 60 دانشجوی نمونه سکه طلا جایزه دادند.خلاصه کلی خرج کردند ولی به هیچ وجه نتوانستند برنامه ای با تاثیر برگزار کنند. در واقع هدف دانشگاه این بود که جلوی انتقاد ما رادر 16 آذر به دولت و سیاست های وزارت علوم بگیرد و برنامه ای را که بیشتر حالت جشن داشت برگزار کند و این روز را از سیاسی بودن بیندازد.آنها از ما هم دعوت کردند در این مراسم شرکت و حتی 5 دقیقه سخنرانی کنیم مشروط به اینکه متن سخنرانی ما را قبل از مراسم بخوانند و تایید کنند.بر اساس خواست آنان ما نباید در سخنرانی مان به دولت و وزارت علوم انتقاد می کردیم و فقط حق انتقاد از سیاست های مسئولین دانشگاه را داشتیم. ما هم زیر بار نرفتیم و گفتیم در 18 آذر تجمع خود را برگزار می کنیم.از این لحظه بود که تمام تلاش مسوولین دانشگاه برای خنثی کردن برنامه ما شروع شد.
آیا نهادهای امنیتی هم وارد ماجرا شدند؟
بله؛ به عنوان نمونه در روز 14 آذر فردی که خود را “رضوی” افسر اداره اطلاعات بابل معرفی کرد با من دیدار کرد. در این دیدار “قربانی” رییس حراست دانشگاه نیز حضور داشت.
این دیدار درون خودروی سمند افسر اطلاعات و در یک محل بسیار پرت و دور از دسترس در بیرون شهر بابل و در جاده بابل به آمل انجام شد. در این دیدار افسر وزارت اطلاعات صراحتا از من پرسید که ما باید چه کاری بکنیم تا شما در 16 آذر امسال به دولت انتقاد نکنید.
نقش نیروها و مراکز خارج از دانشگاه را در تحولات دانشگاه چقدر جدی می دانید؟
به نظر من تمام مشکل ما ازعدم استقلال مسئولین دانشگاه است. مسئولین دانشگاه استقلال آکادمیک را رعایت نمی کنند و اداره دانشگاه را در اختیار حراست و وزارت اطلاعات قرار می دهند.در نتیجه نیروهای امنیتی پدرخوانده های دانشگاه ها هستند که توسط حراست دانشگاه که گویی بازوی اجرایی آنان است به اعمال سلیقه خود و نفوذ در دانشگاه می پردازند.
در ادامه ماجرایی که تعریف کردید برای جلوگیری از برگزاری مراسم 16 آذر چه اقداماتی را انجام دادند؟
مسئولین دانشگاه وقتی از مذاکره با ما نا امید شدند اقدام به تهدید خانواده هایمان کردند.آنها به خانواده ها تلفن زدند و گفتند اگر فرزندان شما مراسم 16 آذر را برگزار کنند از دانشگاه اخراج خواهند شد.آنها حدودا با 10 خانواده تماس گرفتند ولی این کار هم بی فایده بود.آخرین راه آنها مقاومت حراست جلوی ما بود. آنها در روز 18 آذر که فراخوان ما برای مراسم دانشجو بود چندین نگهبان از حراست دانشگاه مازندران در بابلسر قرض گرفتند با این هدف که بتوانند جلوی ورود آمپلی فایر و بلندگوهای مراسم ما را به داخل دانشگاه بگیرند اما موفق به این کار نشدند. دانشجویان به هر حال توانستند از سد مامورین حراست عبور کنند و بلندگوها وارد و این مراسم برگزار شد و در آن انتقادهای بسیاری از احمدی نژاد صورت گرفت.
واکنش دانشگاه به این اقدام چه بود؟
دانشگاه 4 نفر را یک ماه بعد و در ایام امتحانات که دانشجویان توانایی اعتراض به مسئولین را ندارند به کمیته انضباطی احضار کرد، اماانجمن در همان ایام امتحانات اقدام به جمع آوری امضا در حمایت از دانشجویان احضار شده کرد.در اینجا بود که در حرکتی عجیب اداره اطلاعات بابل پدر و یکی از اقوام محسن برزگر، دبیر فرهنگی انجمن اسلامی راکه یکی از احضارشدگان به کمیته بود فراخواند و به آنها اخطار کرد که پسرشان باید جمع آوری امضا را متوقف کند.دانشجویان فردای آنروز به دیدار رییس حراست دانشگاه رفتند که از او به عنوان نماینده وزارت اطلاعات در دانشگاه توضیح بخواهند؛اما نگهبانان دفتر رئیس حراست به دانشجویان اجازه ورود به اتاق رییس حراست را ندادند و در برابر اصرار دانشجویان به ضرب و شتم آنان روی آوردند که در این درگیری لباس یک دانشجو پاره شد.
چند روز بعد 10 نفر از دانشجویان به جرم سلب امنیت رییس حراست به کمیته انضباطی احضار شدند! بعد هم سه دانشجو که در 16 آذر شرکت داشتند یک ترم محرومیت از تحصیل دریافت کردند و بقیه توبیخ کتبی با درج در پرونده شدند.
مدتی بعد و در ایام تعطیلی بین دو ترم مسئولین دانشگاه درب انجمن را پلمپ کردند. اما دانشجویان عضو انجمن پلمب را باز کردند.دانشگاه چند روز بعد و شبانه مجددا درب را پلمپ کرد و در آخرین روزهای اسفندماه که کسی در دانشگاه نبود به من و یک نفر دیگر، حکم یک ترم محرومیت از تحصیل با احتساب سنوات را دادند و به دو نفر از دوستانمان حکم ممنوعیت از استفاده از خوابگاه و توبیخ کتبی و درج در پرونده.
از این رو در مجموع 17 حکم برای ما صادر کردند. بعد از عید امسال و در فروردین ما نزد دکتر “امینی راد” معاونت فرهنگی دانشجویی رفتیم و ایشان گفتند سیاست ابلاغ شده از وزارت علوم برای ما این است که با انجمن های اسلامی طیف علامه برخورد کنیم. در نتیجه ما هم دست به اعتراض زدیم.تحصن جدید و اعتراض های امسال هم دوباره به این ترتیب آغاز شد.
در این بین چند بار تحصن کردید؟
ما از روز شنبه 22 فروردین دست به اعتصاب غذا و تحصن زدیم و این 5 روز به طول انجامید و دانشجویان اعتصاب کننده 108 ساعت غذا نخوردند که سرانجام با وساطت اساتید با سابقه دانشگاه و با حمایت آنها از دانشجویان این اعتصاب پایان یافت.اساتید رئیس دانشگاه را تحت فشار گذاشتند تا به خواسته های ما تن دهد ولی رییس دانشگاه زیربار نرفت.
10 روز بعد برای بار دوم دست به اعتصاب غذا و تحصن زدیم که پس از 34 ساعت اعتصاب غذا دانشگاه به اکثر خواسته های ما تن داد.
خواسته های شما چه بود؟
لغو احکام انضباطی، رفع تعلیق شورای صنفی، رفع پلمپ انجمن اسلامی، استعفای معاونت فرهنگی دانشجویی دکتر حسن امینی راد
چه خواسته هایی مورد قبول دانشگاه قرار گرفته است؟
الف: کمیته تجدید نظر 12 حکم از جمله سه حکم ممنوعیت از تحصیل را معلق کرد. به دو حکم ممنوعیت از تحصیل من و حسام باقری یک درجه تخفیف داد و آن را به محرومیت از تحصیل بدون احتساب سنوات کاهش داد. در مجموع 14 حکم از 17 حکم کاهش پیدا کرده و یا لغو شد.
ب: شورای صنفی با نامه معاونت دانشجویی فرهنگی از هفته آینده با برگزاری انتخابات مجددا کارش را شروع می کند.
پ:هیات نظارت دانشگاه اساسنامه انجمن اسلامی را تصویب و اعلام کرد با تایید صلاحیت هیات موسس آن از هفته آینده پلمپ در انجمن اسلامی دانشگاه را باز خواهد کرد و ظرف مدت 15 روز انتخابات انجمن اسلامی برگزار خواهد شد و این تشکل پس از 4 سال تعلیق مجددا آغاز به کار خواهد کرد.
حکم انضباطی دو نفر از دانشجویان تعلیق نشده است؛ چرا؟ حکم آنها به چه دلیلی بود؟
من و حسام باقری حکم مان لغو نشد، فقط تخفیف پیدا کرد.چون پلمپ را شکسته بودیم با ما شدیدتر برخورد شد.
به نظر شما چرا اکنون مسوولین دانشگاه زیر بار این توافق رفته اند؟
ساده است.نمی خواهند در روزهای انتخابات فضای دانشگاه ملتهب باشد.
چقدر امیدوار هستید که این توافق جنبه اجرایی به خود بگیرد؟
این توافقات حالت اجرایی گرفته و همه کتبا و با مهر و امضای رییس دانشگاه تحویل دانشجویان داده شده است.
آیا فکر می کنید انجمن دوباره آغاز به کارخواهد کرد و انتخابات انجمن پس از چهار سال برگزار خواهد شد؟
بلی چون مسئولین دانشگاه خودشان پی برده اند که انجمن با اینکه تعلیق بود همه کار می کرد.یعنی انجمنی که غیر قانونی و تحریم شده بود در دو سال اخیر بیش از 6 بار تحصن برگزار کرده است.پس آنها به هدف خود از غیرقانونی کردن انجمن اسلامی که همان فلج کردن این تشکل و خفه کردن صدای آن در دانشگاه بود نرسیدند و حتی بدتر هم شد؛ انجمن نه تنها خفه نشد بلکه فریاد می زد.
