همسر نسرین ستوده در مصاحبه با روز اعلام کرد این حقوقدان با گذشت 7 ماه از بازداشت همچنان در بند امنیتی 209 زندان اوین به سر می برد.همزمان حسین مرعشی، کورش زعیم و فرناز کمالی (فعال دانشجویی) از زندان ازاد شدند، فشار بر خانواده های زندانیان سیاسی فزونی گرفته و از برگزاری جلسات قرآن توسط این خانواده ها نیز جلوگیری به عمل می آید.
حسین مرعشی، نماینده سابق مجلس و سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی، پس از تحمل محکومیت یک ساله خود در حالی آزاد شده که از فعالیت های حزبی و سیاسی تا اخر عمر محروم شده است.
براساس حکم شعبه 26 دادگاه انقلاب، مرعشی به یک سال حبس تعزیری و محرومیت دائم از شرکت در هرگونه حزب و موسسه که به کارهای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی بپردازد محکوم شده بود.
کورش زعیم، نویسنده و از اعضای شورای مرکزی جبهه ملی ایران هم در آستانه تجمعات 25 بهمن بازداشت شده بود.
وب سایت رسمی محمد نوری زاد نیز خبر داده از روز 8 اسفند که این نویسنده و مستندساز به زندان بازگردانده شد، هیچ خبری از وضعیت او در دست نیست.
براساس این گزارش آقای نوری زاد تاکنون هیچ تماسی با خانواده خود نداشته و هنوز مشخص نیست او در کدام بند و در چه شرایطی به سر می برد. این نویسنده برای معالجه به مرخصی آمده بود اما پس از آنکه مطلبی با عنوان “سلام بر 350” در وب سایت خود نوشته و به نگهداری خود در بند 2 الف سپاه اعتراض کرد به زندان برگردانده شد.
7 ماه در 209 اوین و ناپدید شدن اوراق پرونده
نسرین ستوده، حقوقدانی که وکالت بسیاری از زندانیان سیاسی و مطبوعاتی و خانواده های جان باختگان بعد از انتخابات را بر عهده داشت همچنان در بند 209 زندان اوین زندانی است.
او از سوی شعبه دادگاه انقلاب به 11 سال حبس تعزیری، 20 سال محرومیت از وکالت و 20 سال ممنوع الخروجی از کشور محکوم شده اما به گفته همسرش دادگاه تجدید نظر هنوز درباره او نظر نداده است.
رضا خندان، همسر نسرین ستوده در مصاحبه با روز می گوید که شرایط همسرش پس از 7 ماه بازداشت دقیقا همچون شرایط روزهای نخست بازداشت او است.
او توضیح میدهد: نسرین از 13 شهریور که بازداشت شد همچنان در بند 209 است؛ بندی که به مفهوم رایج نمی توان اسم آن را زندان گذاشت و جای خاصی است. من را 24 که بازداشت کردند در همین بند بودم و کاملا فضای آنجا را درک کرده ام تنها می توانم بگویم کسی را که از 209 به 350 یا سایر بندهای اوین می برند با همه مشکلاتی که آن بند ها دارند اما گویی آزاد شده است.
آقای خندان به دلیل مصاحبه ها و اطلاع رسانی درباره وضعیت همسرش در 26 دی ماه بازداشت و روز بعد با قرار کفالت آزاد شد.
نسرین ستوده از هفته گذشته با دو زندانی دیگر هم سلول است؛ او تا پیش از این در انفرادی بود. همسرش می گوید: این تنها تفاوتی است که در وضعیت نسرین صورت گرفته و سایر محدودیت ها همچنان پابرجاست. حکم دادگاه او هم به دادگاه تجدد نظر رفته اما حتی وکلایش هم پیدا نمیکنند و نمیدانند به کدام شعبه تجدید نظر فرستاده شده و کسی هم جوابی نمی دهد.
او می افزاید: 7 ماه است که نسرین در بازداشت موقت است یعنی محکومیت قطعی ندارد و اگر آزادش نمیکنند حداقل باید به بند عمومی او را منتقل کنند اما نمی کنند. خود نسرین از این مساله خیلی شکایت دارد. از طرفی اوراق زیادی در پرونده نسرین ناپدید شده است. او زمانی که پرونده اش در بازپرسی بود 6 شکایت نامه و لایحه و اعتراض نامه نوشته بود که اکنون در پرونده نیست و نسرین شاکی است و می گوید باید مشخص شود چه کسی کوتاهی یا اوراق پرونده ام را معدوم کرده است.
خانم ستوده پرونده دیگری نیز تحت عنوان بی حجابی دارد. پرونده ای که به خاطر ویدئویی که این حقوقدان در آن بی حجاب بوده تشکیل شده. آقای خندان می گوید سه جلسه دادگاه برگزار شد و تاکنون حکمی صادر نشده؛ اگر هم صادر شده به ما تاکنون هیچ حکمی ابلاغ نشده است.
او می افزاید: نسرین هیچ دفاعی از خود نکرد و این سه جلسه دادگاه با انواع و اقسام مشکلات و ایرادات برگزار شد؛ دادگاه باید علنی می بود و اعلام غیر علنی بودن هم نکرده بودند اما اجازه حضور کسی را نمیدادند. جلسه آخر حتی ما را به عنوان خانواده درجه یک راه ندادند؛یعنی حتی اجازه ندادند در راهرو بنشینیم و ساعت ها در خیابان منتظر بودیم. از طرفی زمان برگزاری دادگاه به نسرین ابلاغ نشده بود طبق قانون باید 5 روز قبل ابلاغ شود اما ساعت 8 صبح سراغ او می روند و می گویند دادگاهت است. قلم و کاغذ هم در اختیار او نگذاشتند که بتواند دفاعیه ای بنویسد؛ طوریکه نسرین خود در دادگاه می گفت حداقل کاغذ باطله بدهید من رئوس دفاعیاتم را بنویسم. به هر حال دادگاه تمام شده و ما منتظر صدور حکم هستیم.
به گفته اقای خندان دو هفته یکبار خانواده خانم ستوده به صورت کابینی با او ملاقات دارند: من که تاکنون حتی یک دقیقه هم ملاقات حضوری نداشته ام مگر اینکه در راهروی دادگاه همسرم را دیده باشم دو بچه ما هم تاکنون در این 7 ماه جمعا یک ساعت هم ملاقات حضوری با مادرشان نداشته اند. از چند روز دیگر هم که تعطیلات عید شروع می شود و متاسفانه تا بعد از تعطیلات امکان ملاقات نخواهیم داشت چون سالن ملاقات هم تعطیل می شود.
او می افزاید: مادر نسرین هم تاکنون جز یکبار، در اوایل بازداشت موفق به ملاقات دخترش نشده. متاسفانه سالن ملاقات شرایط خاصی دارد، پله های زیادی دارد که افراد مسن، معلول و بیماران نمی توانند بروند. نه مسیری برای ویلچر است و نه آسانسور. هیچ امکاناتی نیست و این قضیه واقعا آزار دهنده است.
از آقای خندان درباره وضعیت روحی و جسمی خانم ستوده می پرسم؛ می گوید: اول شهریور که پدر ایشان فوت کرد هم کانون وکلا و هم ما و وکلای نسرین خیلی تلاش کردیم که وثیقه بگذاریم و برای چند ساعتی هم که شده نسرین بیاید و در ختم پدرش شرکت کند اما مخالفت کردند. این مساله ضربه بزرگی به نسرین وارد کرد و همواره می گوید هیچ وقت این ها را به خاطر این موضوع نخواهم بخشید.از نظر جسمی هم 14 کیلو لاغر شده و به شدت ضعیف و نحیف شده ولی اظهار ناراحتی نمی کند. در اصل خیلی از مسائل را به ما نمی گوید و سعی میکند ما نگران نشویم.
نسرین ستوده که از 13 شهریور ماه در بازداشت به سر می برد از سوم مهر ماه در اعتصاب غذا بود.او پس از 28 روز اعتصاب غذایش را برای مدتی شکست اما بار دیگر در اعتراض به شرایط زندان به مدت 9 روز دست به اعتصاب خشک زد و تا روز برگزاری دادگاهش در تاریخ 24 آبان، به رغم شکستن اعتصاب غذای خشک، کماکان در اعتصاب غذا بود.
او پس از انتقال به بهداری و وخیم تر شدن وضعیتش اعتصاب غذای خود را شکست.
