نجمه بزرگمهر
تعدادی از فیلمسازان مشهور ایران روز جمعه روی فرش قرمزی که در یکی از خیابان های شلوغ مرکز شهر تهران پهن شده بود، راه رفتند. هنرپیشگان فیلم “محاکمه در خیابان” که داستانی عاشقانه دارد، برای طرفدارانشان که ساعت ها بیرون سینما ایستاده بودند و باعث ترافیک شده بودند، دست تکان دادند.
این یک مراسم هنری دولتی نبود. درواقع یک مراسم خصوصی بود که شدت تحریم مراسم دولتی را از سوی سینماگران نشان می داد که بسیاری از چهره های فرهنگی در اعتراض به سیاست های تندورانه حکومت آن را تحریم کرده اند.
چهل و شش کارگردان سینما، از جمله کارگردانانی که شهرت بین المللی دارند، مثل عباس کیارستمی، در بیانیه ای از که فیلم هایشان یا اکران نمی شود یا با سانسور شدید مواجه است، شکایت کردند. در این بیانیه آمده است: “اگر اصلاحات صورت نگیرد، سینمای مستقل ایران بزودی از بین می رود”.
ایران قوانین شدیدی در مورد کارهای هنری و فعالیت های فرهنگی وضع کرده است و با دقت زیاد مراقب است که همه چیز با نشانه های اسلامی تطبیق داشته باشد و در جهت نظام باشد.
صنعت فیلم سازی کشور، در دو دهه اخیر شکوفا شده بود و تعداد زیادی جوایز معتبر را از آن خود کرده بود بخصوص در مورد فیلم های هنری.
اکثر هنرمندان در جریان انتخابات از میرحسین موسوی، کاندیدای اصلاح طلب حمایت کردند که خود نقاش است و همسرش زهرا رهنورد، مجسمه سازی که در جریان تبلیغات انتخاباتی در کنار او حضور داشت. پایتخت ایران بعد از اینکه محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور تندرو اعلام کرد که دوباره انتخاب شده است، دستخوش بزرگترین اعتراضات سرتاسری بعد از انقلاب اسلامی برای تقلب در انتخابات شد.
موسی امیدوار بود که به ریاست جمهوری چهار ساله آقای احمدی نژاد و سیاست های عوام فریبانه اش پایان بدهد. در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد، فیلم ها و تئاتر ها دچار خفقان شد و شدت سانسور کتاب و سایر کارهای هنری، افزایش پیدا کرد. اگرچه هنرمندان ایرانی رسما از مردم نخواسته اند که به اعتراضاتشان به انتخاب مجدد احمدی نژاد، ادامه بدهند با این حال اسامی مشهوری در میان کسانی که تلویحا وارد مبارزه مدنی شده اند، دیده می شود.
بیش از 130 مستند ساز، جشنواره سالانه “حقیقت” را که ماه گذشته برگزار شد، تحریم کردند و دلیل آن را “ایجاد موانع زیاد در راه مستند سازی و به تصویر درآوردن چهره واقعی جامعه ایراان” اعلام کردند.
خانه موسیقی، مرکز اصلی موسیقیدانان مطرح هم جشنواره سالانه اش را برگزار نکرد و سخنگوی آن اعلام کرد: “دلیل آن فضای سیاسی حال حاضر ایران است”.
دردسر ساز ترین تحریم برای حکومت، زمانی بود که سه نمایش نامه نویس و کارگردان تئاتر معتبر، بهرام بیضائی، محمد چرمشیر و محمد یعقوبی اعلام کردند که در جشنواره تئاتر فجر، یکی از مهم ترین وقایع هنری سالانه که در ماه فوریه برگزار می شود، حضور نخواهند داشت.
آقای بیضائی گفت که سانسور بخش هایی از نمایشنامه اش و شرایط ویژه کشور، او را واداشته است تا اجرای نمایشش را به زمان مناسب تری موکول کند.
محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران، گفت که خبر تحریم های جشنواره را شنیده است. او گفت: “ما از هنرمندان خواسته ایم تا نگرانی هایشان را با ما مطرح کنند”.
برخی از تحلیلگران معتقدند که دادن اجازه از سوی دولت برای پهن کردن فرش قرمز در روز جمعه، بمنظور آشتی با هنرمندان است.
خانم رهنورد، که اصرار دارد که در صورت برگزاری یک انتخابات آزاد، همسرش پیروز می شد، اخیرا گفته است که علت مرگ یک موسیقیدان مشهور به وقایع بعد از انتخابات مربوط است.
او گفت: “روح حساس هنرمند نمی تواند اینهمه حادثه ناگوار اجتماعی را تحمل کند. آنها بیمار می شوند و با بال های شکسته ازاین دنیا پر می کشند”.
منبع: کریستین ساینس مونیتور 13 نوامبر