گاهی اوقات بخاطر نداریم، چون اتفاق نیفتاده، گاهی هم بخاطر نداریم، چون واقعا بخاطر نداریم. مثلا این شیخ محمد یزدی که گفته است: “یک بار هم سراغ ندارم شورای نگهبان جناحی یا غیرعلمی رای داده باشد.” واقعا بخاطر ندارد، نه اینکه اتفاق افتاده یا نیافتاده، کلا ایشان بخاطر ندارد. از او می پرسیم
ما: یعنی واقعا بخاطر نداری که شورای نگهبان در رد صلاحیت هزار نفر در مجلس نهم جناحی رفتار کرد؟
شیخ محمد یزدی: نه، بخاطر ندارم…
ما: یعنی واقعا بخاطر نداری که شورای نگهبان به شکلی کاملا جناحی صلاحیت دکتر مصطفی معین را رد کرد؟ و دوباره قبول کرد؟
شیخ محمد یزدی: اصلا بخاطر ندارم شورای نگهبان صلاحیت معین را به شکلی جناحی رد کرده باشد.
ما: آیا بخاطر ندارید که مجلس صلاحیت کلیه اصلاح طلبان را در مجلس هفتم به شکلی جناحی رد کرد و به آنها اجازه نداد در انتخابات شرکت کنند، آیا بخاطر دارید؟
شیخ محمد یزدی: نه، اصلا بخاطر ندارم….
ما: شما اصولا بخاطر دارید که وقتی خاتمی در دوم خرداد انتخاب شد، شورای نگهبان چه نقشه ای برای او داشت؟
شیخ محمد یزدی: کدام خاتمی؟ دوم خرداد چه سالی؟
ما: کلا یادتان هست که زمانی هاشمی رئیس جمهور بود؟
شیخ محمد یزدی: کدام هاشمی؟ همان هاشمی رفسنجانی؟ یا اون یکی که عراقی بود؟ اسمش یادم رفته..
ما: یادتان هست که انقلاب شد سال ۱۳۵۷؟ یه آقایی بود به اسم بازرگان؟ خمینی را یادتان هست؟
شیخ محمد یزدی: بله، انقلاب مشروطه بود که شیخ فضل الله بهبهانی علیه مصدق السلطنه جانشین احمد شاه با شاهپور بختیار جنگید….
یک مامور بیمارستان با لباس سفید می آید، یک جعبه دارو دستش است. چشمکی می زند و می گوید: “همه اش ناراحته می گه من امام حسین رو تو مسابقه فنرباغچه با بارسلونا تنها گذاشتم، قرص های آلزایمرش رو نمی خوره.” قرص را به شیخ محمد می دهد و می گوید: “حالا باید اسمارتیزش رو از دست مامان بگیره و بخوره.” و قرص های شیخ محمد یزدی را به او می دهد.
مردم در برابر مردم
چه دل خجسته ای دارد این آقای کریمی قدوسی! کلا در بهترین حالت رای آقای کریمی قدوسی و طرفدارانش که برای آقای سعید جلیلی بود، با ارفاق و دوپینگ و هزار تا کمک و تقلب و اتفاقات دیگر به زور و ضرب شد ۸ درصد، حالا گفته که “نگران آن هستم رئیس جمهور در انتخابات آینده مردم را در مقابل مردم قرار دهد.”
در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ مصباح یزدی، علم الهدی، خزعلی، جواد کریمی قدوسی، کوچک زاده، آلیا، میرباقری، موسوی جزایری، نبویان، پناهیان، لنکرانی، اعضای کابینه احمدی نژاد، اکثریت اصولگرای مجلس، کلیه اعضای شورای نگهبان، فرماندهان سپاه، هنرمندان و شاعران پیرو رهبری، فرج سلحشور و اسپیلبرگ های تحت رهبری، مسعود میرکاظمی، فتاح، رامین همه شان از سعید جلیلی حمایت کردند، جمع آرای تندروهای حکومت شد هشت درصد. حالا که کلی از این برادران عدالت پرور هم که یا مثل بقایی و رحیمی زندانی اند، یا مثل سعیدلو همین دیروز از کشور فرار کرده که پرونده اش به جریان نیافتد. بی خیال توهم جان!
آنها یک طرف، بقیه حکومت هم خودشان را به چهارقطعه مساوی تقسیم کردند و جمعا رای شان در طرفداری از ولایتی شد ۴ درصد، یعنی اگر همه چیز جور باشد، همه جناح های طرفدار کریمی قدوسی بیشترین طرفدارشان را داشته باشند، نهایتا ممکن است هشت درصد آرا را بیاورند. برای چی نگرانی برادر؟ اصلاح طلبان و اعتدال گرایان اگر هیچ کار خاصی نکنند، حداقل شصت درصد رای را دارند، رئیس جمهور هم نمی تواند مردم را روبروی مردم بگذارد، شما اول آن مردمی که طرفدارت هستند اون را به من نیشان بده. بعد بیخودی نگران بشو.