آرش معتمد
مجتبی تقوی نژاد، دبیر موقت انجمن اسلامی دانشگاه یاسوج و از فعالین نشریات دانشجویی کشور است. با وی که در روزهای اخیر با حکم 2 ترم تعلیق از تحصیل با احتساب سنوات مواجه شده است در خصوص جزئیات صدور رای توسط کمیته انضباطی و برخوردهای صورت گرفته با دانشجویان در دانشگاه های مختلف گفت و گو کرده ایم.
ماجرای صدور این حکم سنگین برای شما که از فعالان دانشجویی کشور هستید از کجا آغاز شد؟
در پی تغییرات در سیستم مدیریتی دانشگاه یاسوج، پس از روی کار آمدن دولت جدید، وضعیت در دانشگاه یاسوج به شکل نگران کننده ای تغییر کرده و فشارها بر دانشجویان فعال افزایش یافته است.این وضعیت به گونه ای بود که پس از مشخص شدن ناکارآمدی مدیران جدید در بهبود وضعیت صنفی و رفاهی دانشگاه در بین دانشجویان و تشکلهای دانشجویی اجماعی برای اتحاد جهت بهبود وضعیت صنفی و سیاسی به وجود آمد.وضعیت به گونه ای بود که تشکل جامعه اسلامی که در زمره تشکلهای وابسته به حاکمیت است نیز به مخالفت با دکتر ارژنگ، رئیس دانشگاه و مسئولین زیر مجموعه وی پرداخت.در راستای این اعتراضات دانشجویی نشریه دانشجویی فریاد که ارگان فعالین جنبش دانشجویی دانشگاه یاسوج است به انعکاس وقایع و روشنگری در خصوص وضعیت بوجود آمده پرداخت و به دلیل توجه و پرداختن به مسائل دانشگاه به پرتیراژ ترین نشریه دانشجویی بدل شد.
ظاهرآ انتقاد این نشریه در خصوص بازنشسته کردن اجباری اساتید دانشگاه یاسوج نیز در صدور این حکم تاثیر داشت؟
همین طور است. نشریه فریاد در شماره 17 خود در اردیبهشت 85 به تشریح وضعیت موجود پرداخت و وقایع پس از روی کار آمدن دکتر ارژنگ را به صورت مفصل مکتوب کرد. پس از پایان ترم دوم سال تحصیلی 86-85 که دانشجویان دیگر در دانشگاه حضور نداشتند رئیس دانشگاه یاسوج که علی رغم اعتراضات شدید دانشجویان و تشکلهای دانشجویی انجمن اسلامی، جامعه اسلامی، شورای صنفی و کانونهای فرهنگی و هنری توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی ابقا شد با طرح 18 مورد شکایت ازشماره 17 نشریه دانشجویی فریاد، پرونده نشریه همزمان به کمیته انضباطی و کمیته ناظر بر نشریات دانشگاهی فرستاد.
مگر بر اساس آئین نامه نشریات دانشجویی موارد احتمالی تخلف نشریات دانشجویی در کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی بررسی نمی شود؟
متاسفانه مسئولین دانشگاه در این خصوص کمترین پایبندی به قانون را دارند و بر خلاف نص صریح آئین نامه نشریات دانشجویی به برخورد با نشریه فریاد و شخص من پرداختند. در پی مطرح شدن پرونده نشریه در کمیته انضباطی، من اعتراض شدید خود را نسبت به این امر اعلام کردم که بی نتیجه ماند. در واقع پرونده در هر دو کمیته مطرح و سرانجام نشریه دانشجویی فریاد توقیف موقت شد ولی شکایت آقای ارژنگ از من همچنان باقی ماند تا اینکه در آبان سال 85 حکم اولیه ممنوعیت از تحصیل به مدت دو نیمسال تحصیلی با احتساب سنوات برای من صادر شد.البته تنها شکایت از نشریه نبود که در کمیته انضباطی مطرح شد بلکه شکایت حوزه ریاست دانشگاه از من به علت مصاحبه با خبرگزاری ایسنا نیز مطرح گردید. قضیه از این قرار بود که من در اعتراض به وضعیت بد نشریات دانشجویی دانشگاه یاسوج تحت عنوان “عضو شورای مرکزی انجمن صنفی نشریات دانشجویی کشور” با ایسنا مصاحبه ای داشتم که به علت اشتباه سهوی خبرنگار، این عنوان به “عضو شورای مرکزی انجمن صنفی نشریات دانشجویی یاسوج” تغییر پیدا کرد.به همین علت در شکایت مطرح شده توسط دفتر رئیس یکی دیگر از اتهامات من جعل عنوان و یکی از عوامل موثر در حکم بود.