سارا مقدم
“گروه هم اندیشی زنان، از دل نهادهای مدنی زنان بیرون آمد و فراتر از گرایش های سیاسی افراد عمل کرد. هم اندیشی خواسته های زنان را از محیط های سربسته به عرصه عمومی وارد کرد و فعالیتهای زنان را نحن عنوان “جنبش زنان” معرفی کرد.” این سخنان در جلسه گروه هم اندیشی زنان گفته شد که پس از مدتها وقفه در تشکیل جلسات عمومی، روز چهارشنبه 18 اردیبهشت با حضور جمعی از فعالان جنبش زنان برگزار شد.
در این جلسه رضوان مقدم با طرح این سوال که ضرورت تشکیل شدن گروهی به نام هم اندیشی چه بود؟ و آیا این نیاز، همچنان باقی است؟ و اگر آری چرا عده ای بر این باورند که عمر هم اندیشی زنان به سر آمده است، به تاریخچه تشکیل شدن آن پس از اهدای جایزه صلح نوبل به شیرین عبادی اشاره کرد و گفت : بعد از تشکیل شدن گروه هم اندیشی زنان، (که گروهی متشکل از افراد و نمایندگان گروه های مختلف زنان بود)، خواسته های زنان از فضاهای محدود و بسته، به عرصه های عمومی تری کشیده شد.
اصلی ترین دستاورد هم اندیشی، مطرح شدن نام جنبش زنان بود و همصدایی زنان تحت این نام. وی سپس به برنامه هایی که با هماهنگی گروه هم اندیشی زنان به اجرا در آمده بود اشاره کرد و از تجمع های مسالمت آمیز زنان در خرداد 84 مقابل نهاد ریاست جمهوری، تجمع بزرگ 22 خرداد در مقابل دانشگاه تهران، گرد همایی بر علیه فقر و خشونت در مهر 85، تجمع بزرگ 8 مارس در پارک دانشجو، تجمع 22 خرداد 85 در میدان هفت تیر که منجر به دستگیری 70 نفر از فعالان جنبش زنان شد، و همچنین همراهی زنان در 13 اسفند 85 که منجر به دستگیری 33 نفر از آنها شد و برگزاری بزرگداشت 8 مارس در میدان بهارستان، نام برد.
وی سخنانش را با طرح سوالی دیگر به پایان برد که: ما بر این باوریم که جنبش زنان از دل نهادهای مدنی سربرآورده است. اما اینک که نهادهای مدنی، در شرایط کنونی مجبور به مدارا برای عبور از بحران هستند، وظیفه ما فعالان زن چیست؟
دکتر نیره توکلی نیز با اشاره به این که هم اندیشی فراز و فرودهای بسیاری را طی کرده است ولی مدتها از آن صدایی شنیده نشد، به ضرورت هماوایی زنان در جلسات هم اندیشی و تبادل نظرها و انتقال مسائل و دیدگاه ها اشاره کرد.
دکتر ناهید توسلی نیز بر گسترده بودن جنبش زنان در لایه های مختلف اجتماعی تاکید کرد و گفت: جنبش زنان یک لایه ندارد و از گروه ها و افراد گوناگونی تشکیل شده. همه ما فمینیستیم . نه به این معنی که دنبال حقوقی بیشتر از مردانیم بلکه به این معنی که به دنبال حقوقی برابر؛ حقوق بشریم.
فریده ماشینی جنبش زنان را زنده ترین جنبش اجتماعی ایران خواند و گفت: البته داشتن گروه هم اندیشی مهم است ولی به نظر من مهمتر از آن این است که تنوع و تکثر را بپذیریم. هیچ کس حق مصادره جنبش زنان را ندارد و هر کسی در هر جایگاه خودش قدم بر می دارد. باید گوناگونی را بپذیریم.اگر تمامیت خواهی را متهم می کنیم، باید خودمان مواظب باشیم که به دامش نیفتیم.
فاطمه فرهنگخواه نیز نقش نهادهای مدنی را در جنبش زنان بسیار زیاد دانست و گفت: باید با تقویت نهادهای مدنی زنان، به تقویت جنبش زنان بپردازیم.
در ادامه این جلسه، بسیاری از حاضران – که برخی از ایشان برای نخستین بار به جمع هم اندیشی آمده بودند- به ایراد سخنانی پرداختند.
همچنین آسیه امینی با تقدیر از فریده غیرت وکیل داوطلبی که وکالت چند تن از فعالان جنبش زنان را به عهده دارد، به نقش وکیلانی که با حمایت از فعالان جنبش زنان و دفاع از آنها هزینه می پردازند پرداخت و تابلویی را به رسم یادبود به وی تقدیم کرد.
وی همچنین با نام بردن از اکرم مهدوی ، زنی که محکوم به اعدام است از فعالان زن خواست که نسبت به وضعیت زنان محکوم به اعدام که بسیاری از انها قربانی نابرابری های حقوقی و اجتماعی هستند توجه بیشتری نشان دهند.