دموکراسی تویوتا نیست که صادر شود

نویسنده

ganji602.jpg

لورا ژولی پرو ‏

سقوط هر بمب در ایران ایجاد کننده یک خلاء در جنبش های طرفدار دموکراسی خواهد بود و این مسأله بی شک به ‏حکومت تندرو اجازه تشدید مواضعش را خواهد داد. ‏

این هشدار از طرف یک آیت الله وحشت زده از تهدیدهای امریکا صادر نشده، بلکه یکی از مخالفان اصلی حکومت آیت الله ‏ها آن را بیان کرده است: اکبر گنجی، روزنامه نگار و نویسنده ایرانی و برنده “جایزه آزادی جان هامفری”.‏

او روز گذشته به لاپرس اظهار داشت: “در ایران هیچ کس معتقد نیست که بمباران زیرساخت های کشور بتواند نظام را از ‏پا درآورد. حتی در صورت بمباران، هزینه انجام آن بسیار بالا خواهد بود. کشور از بین خواهد رفت و به دنبال آن یک ‏جنگ داخلی نیز روی خواهد داد. مطمئناً دموکراسی هرگز نمی تواند در این بستر رشد کند.” ‏

اکبر گنجی، به عنوان یکی از طرفداران اولیه انقلاب اسلامی و عضو سابق سپاه پاسداران، از سال های 90 موضع خود را ‏تغییر داده و به یکی از منتقدان اصلی نظام جمهوری اسلامی تبدیل شده است.‏

عقاید گنجی به هیچ وجه خوشایند دولتمردان تهران نیست. این روزنامه نگار با مطرح کردن این موضوع که علی اکبر ‏هاشمی رفسنجانی، رییس جمهور سابق ایران، در قتل های زنجیره ای روشنفکران و مخالفان سیاسی ایران مقصر بوده به ‏مدت 6 سال از سال 2000 تا 2006 به زندان بدنام اوین رفت؛ زندانی که در سال 2003 به صحنه شکنجه و قتل زهرا ‏کاظمی، روزنامه نگار و عکاس مونترالی، تبدیل شد. گنجی می گوید: “من در آن زمان در زندان اوین بودم و به خروج ‏اطلاعات در این زمینه کمک کردم.” ‏

اکبر گنجی که به مدت طولانی در سلول انفرادی بسر برده نیز ممکن بوده دچار همین سرنوشت شود: اعتصاب غذای چهار ‏ماهه به هدف محکوم کردن انگیزه و شرایط حبس، او را تا نزدیکی مرگ برد. او امروز جسورانه می گوید: “من حاضر ‏بودم تا آخر خط بروم. زمانی که شما امکان اعتراض علیه حبس خود را ندارید، تنها یک راه برای نشان دادن مخالفت تان ‏باقی می ماند: گذاشتن زندگی خودتان بر سر این موضوع.“‏

در زمان حبس او، چندین شخصیت قابل توجه خواستار آزادی او شدند. کوفی عنان، دبیر کل سابق سازمان ملل، و رییس ‏جمهور جرج بوش دو تن از این افراد بودند.‏

‎ ‎انتقاد از ایران، انتقاد از بوش‎ ‎

حمایت رییس جمهور امریکا از آزادی این روزنامه نگار ایرانی باعث نشده که وی از انتقاد علیه سیاست های دولت ‏واشنگتن منصرف شود. او اکنون از هر تریبونی برای انجام این کار استفاده می کند و مداخله امریکا در عراق و افغانستان ‏را فاجعه بار، حمایت از دیکتاتوری های خاورمیانه را غیرقابل توجیه و حمایت بی شائبه امریکا از اسراییل را تأسف بار ‏می داند.‏

‏ او می گوید: “این سیاست ها در کل خاورمیانه ایجاد یک سرخوردگی عظیم کرده است. به این سرخوردگی ها باید ‏سرافکندگی و فقر موجود در کشورهای دیکتاتوری که دارای ثروت و منابع طبیعی بسیار هستند و همین مسأله موجب ایجاد ‏بستر مناسب برای گسترش فرهنگ اصولگرایی شده است اضافه کنیم.“‏

اکبر گنجی به عنوان یکی از مدافعان حقوق بشر و معتقد به سیستم لائیک، رؤیای یک ایران دموکراتیک را در سر می ‏پروراند. این روزنامه نگار که از زمان آزادی خود یعنی از 17 ماه قبل به کشورهای مختلف سفر کرده، خواهان نظامی ‏است که دین از دولت جدا باشد، ولی اسلام از فضای عمومی کشور حذف نشود. او با اشاره به اشتراک موجود بین عقایدش ‏و عقاید فیلسوف مونترالی، چارلز تیلور، می افزاید: “ایران بیش از دیگر کشورهای خاورمیانه برای داشتن یک سیستم ‏لائیک آمادگی دارد.“‏

وی در پایان می گوید: “با این حال، مردم ایران نمی خواهند از هیچ الگویی پیروی کنند و فراتر از آن، نمی خواهند شاهد ‏یک انقلاب دیگر باشند. دموکراسی ماشین تویوتا نیست که بتوان آن را صادر کرد.“‏

منبع: لاپرس، 21 نوامبر 2007‏

مترجم: علی جواهری