نگاهی به تشکیلات موازی، آلبوم جدید گروه “کیوسک”
حکومت، مهاجرت، شادی و اندوه
ششمین آلبوم گروه کیوسک با نام تشکیلات موازی درآستانه نوروز امسال منتشر شد. این آلبوم شامل ۱۰ قطعه است که ۱ قطعه آن موسیقی بدون کلام است و یک قطعه نیز بازخوانی یکی از ترانه‌های تام ویتس مهاجرت، سیاست زدگی ،زندگی روزمره ایرانیان و انتقاد از ارزش‌های فرمایشی حکومت که به ضرب و زور به جامعه تحمیل می‌شود دستمایه ترانه‌های این آلبوم است.
در ترانه “ممنوعه” عوام فریبی‌های رایج در حکومت و اغراق و قلب معانی لایه جدی و اولیه متن ترانه را تشکیل می‌دهد در قسمت هم خوانی اما صدایی که انگار از بلندگوی ماشین پلیس پخش می‌شود، مواردی از ممنوعیت‌های قانونی در ایران را برمی‌شمارد که طنزی تلخ و جسورانه در فضای کلی این ترانه به وجود می آورد. ملودی‌های گیتار و ساز بندی این ترانه خاستگاه راک گروه کیوسک را یاد آوری می‌کند. در قطعه “تشکیلات موازی”هم که نام خود را به آلبوم داده است، ساختار بلوز موسیقی، شنونده را به یاد کارهای آلبوم اول کیوسک، آدم معمولی می ندازد. این ترانه گفت وگویی است بین یک زوج که در حال تصمیم گیری برای مهاجرت هستند، و “سقف آرزو‌هایی که زیر آوار کف مطالبات دیگران” مدفون می‌شود.
ترانه “رهایی” نیز به موضوع مهاجرت می‌پردازد ،اما با حال و هوایی شاعرانه تر. ترس از رها کردن و دل کندن، ترس از تنهایی و نوستالژی در ترکیب با سرخوشی از آزاد بودن و تجربه‌ای نو کردن توازنی شکنندهٔ را بازگویی می‌کند. ریتم این ترانه با سادگی مخاطب را همراه می‌کند و ملودی گیرای آن در ذهن ماندگار می‌شود.
در قطعه روزهای کوتاه، همین نوستالژی با نگاهی آمیخته به طنز موضوع ترانه قرار می‌گیرد، سه فصل از زندگی کودکی سال‌های انقلاب و جنگ که دوره‌ای تلخ از زندگی ایرانیان بود و راوی نه برای آن‌ها بلکه برای کودکی ش دل‌تنگی می‌کند؛ “روزهای بدی بود، ولی حیف که زود تموم شد” ترجیع بند این ترانه است
شاید یکی از قوی‌ترین کارهای کیوسک در این آلبوم ترانه “او نو ندیدی است” ترانه‌ای که با ریتمی تند و سیّال و ساز بندی خلوت مخاطب را سبک می‌کند و در فضای شاعرانه و ظریفی به پرواز در می آورد. از نظر موسیقی نیز این ترانه ملودی گیرا و به یاد ماندنی دارد.
سو لو های تارا کمانگر در این آلبوم بسیار گوش نوازند، به خصوص در قطعه روزهای کوتاه سولوی ویولن به طرز هیجان انگیزی موسیقی را به اوج می‌برد و از تسلط تارا بر این ساز خبر می دهد. جالب اینجاست که ساز اصلی این موزیسین توانا که فارغ تحصیل کالج سلطنتی موسیقی لندن و دانشگاه هاروارد است، پیانو می‌‌باشد. همچنین اردلان پایوار، علی کمالی، شهروز مولایی و آرش سبحانی، به هماهنگی و درک خوبی از همدیگر رسیده‌اند که این آلبوم را یکدست‌تر و پخته تر می‌کند. طرح جلد این آلبوم نیز کار اردلان پایوار است که از یک حقّه بصری الهام گرفته است، خطوط موازی که به نظر موازی نمی‌رسند، یاد آور تشکیلات موازی هستند که در ترانه‌های مختلف این آلبوم به نوعی به آن اشاره می‌شود. آلبوم تشکیلات موازی بر روی آیتونز و دیگر فروشگاه‌های اینترنتی قابل تهیه است و خود سی دی را می‌توان از اینجا خرید: