سولماز شریف
ابتکار خانواده روزبه صف کن، دانشجوی زندانی، خشم لباس شخصی ها را برانگیخت. دکتر ایرج صف شکن و همسرش دکتر تاج الملوک نوروزیان به دنبال دستگیری فرزندشان و بی پاسخ ماندن مراجعات آنها به مراجع قانونی، در داروخانه محل کار خود، به اعتراضی تازه دست زدند.
این خانواده شیرازی عکسهای پسرشان را همراه با اسامی سایر دانشجویان زندانی بر در و دیوار داروخانه خود نصب کردند. آنان همچنین با نصب هشدارنامه ای خواستار آزادی فرزند زندانی خود شدند. در این هشدار نامه آمده بود: “اخطار می کنیم. روزبه صف شکن، شاعر، نویسنده، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران دستگیر شده در مراسم 16 آذر [روز دانشجو] سال 86 را بدون قید و شرط آزاد کنید. دکتر ایرج صف شکن- دکتر تاج الملوک نوروزیان”
اما این اعتراض هم به لباس شخصی ها خوش نیامد و آنها با حمله به داروخانه مزبور، پلاکاردها را جمع کردند. ایرج صف شکن در توضیح این اتفاق به رادیو فرانسه گفته است: “شب قبل از ورود این نیروها، دو ماشین پلیس در پیاده رو محل داروخانه ایستاده بودند و از مشتریهایی که از داروخانه خارج می شدند سوال و جواب می پرسیدند و حتی اگر بسته ای یا چیزی در دستشان بود، بازرسی می کردند. فردای آن شب در حالیکه من سر کارم نبودم، نیروهای لباس شخصی وارد داروخانه می شوند و بدون نشان دادن هیچ کارتی ـ تنها یکی از آنها ادعا می کند که مسئول اطلاعات نیروهای انتظامی است ـ شروع به جمع آوری پلاکاردها، عکسهای روزبه صف شکن، اسامی سایر بازداشت شدگان و نامه اخطار من و همسرم در خصوص این دستگیری کردند. آنها همچنین از این دستگیری اظهار بی خبری کردند”.
روزبه صف شکن از زمان دستگیری تاکنون تنها دوبار با خانواده اش تماس گرفته که “بار اول حامل پیامی” برای خانواده “مبنی بر اختیار سکوت بود و بار دوم جهت احوال پرسی با مادرش”. به گفته پدر این دانشجو:” از آن به بعد هیچ خبری از وی نداریم و هیات وکلای 10 برای دانشجویان که شامل وکلایی سرشناس و خوشنام مثل آقای ناصر زرافشان هستند، موفق به ارتباط با بچه ها نشده اند. تنها چیزی که می دانیم این است که در بند 209 زندان اوین هستند”.
به گفته دکتر صف شکن “در کشوری که حکومت خود را در برابر شهروندان مسئول نمی داند و پاسخگوی رفتار و کردار خود نیست، طبیعی است که شهروندان در مواقعی که دچار مخاطره می شوند، از خودشان دفاع کنند”. اما چون “گوش شنوایی برای دفاعیه نیست، شهروندان مجبورند از هر امکانی که در اختیار دارند استفاده کنند. ما هم از امکاناتی که داشتیم یعنی داروخانه مان برای انعکاس صدای خود استفاده کردیم”.
پدر روزبه به خاطر استفاده از همین امکانات به وزارت اطلاعات احضار شده، اما تصمیم دارد به آنجا نرود، زیرا: “اینان همان کسانی هستند که هنگام دستگیری دانشجویان اعلام کردند اینها دانشجو نیستند و در زمان دستگیری تیرو کمان به دست گرفته بودند.“
دکتر صف شکن، که شاعر نیز هست در تشبیه فضای حاکم بر ایران می گوید: “وضعیت به گونه ای است که وقتی فرزندان ما از خانه بیرون می روند خطر را در نزدیکی خود احساس می کنیم.“
با این وجود او از نظریات فرزندش و دیگر دانشجویان دفاع می کند و می گوید: “به نظر من دانشجویان سنجیده عمل کردند. من هم می گویم دانشگاه پادگان نیست. من هم می گویم آزادی برابری. حاکمیت حداقل باید بخشی از رفتار خود را تغییر دهد و باید به خاطر رفتار خود پاسخگوی شهروندان باشد”.
احضار دکتر صف شکن به وزارت اطلاعات پس از سخنرانی او در تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه شیراز رخ داد که طی آن او یکایک دانشجویان را “روزبه خویش” خواند و بازداشت گسترده آنان را محکوم کرد. وی سپس در واکنش به احضار خود به وزارت اطلاعات گفت: “من به وزارت اطلاعات نمی روم و چنانچه آن ها به سراغ من بیایند، این مسئله دستگیری من تلقی می شود. من نیز مخالفت و اعتراض خود به این دستگیری را با اعتصاب غذا و اعتصاب دارو نشان خواهم داد.”
این در حالیست که وی چندی پیش عمل جراحی قلب باز داشته، و مصرف منظّم داروها برایش ضروری است و اعتصاب وی ممکن است خطرات جدی برای سلامتیش به دنبال داشته باشد.
دکتر تاج الملوک نوروزیان [مادر روزبه صف شکن] نیز در گفت و گو با رسانه ها برابری از بی خبری از فرزندش گفته و از سکوت رسانه ها در این خصوص گلایه کرده است.
وی با اشاره به ادامه تهدید ها گفته است: “ما در مقابل این تهدید ها و اتهامات کلیشه ای به دانشجویان کوتاه نخواهیم آمد و همچنان به افشاگری خواهیم پرداخت”.
اسامی 41 دانشجویی که نام آنها در داروخانه دکتر صف شکن به روی دیوار نصب شده بود، عبارت است از:
مهدی گرایلو - کارشناسی ارشد ژئوفیزیک دانشگاه تهران، نادر احسنی - فارغ التحصیل دانشکده منابع طبیعی دانشگاه مازندران، انوشه آزادبر - علوم اجتماعی دانشگاه تهران، ایلناز جمشیدی - ارتباطات دانشگاه آزاد تهران مرکز، بهروز کریمی زاده - اخراجی دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران، سعید حبیبی - دبیر معذول تشکیلات دفتر تحکیم وحدت، علی سالم - پلی تکنیک، علی کلایی - دانشگاه آزاد، امیر مهرزاد و محسن غمین - دانشگاه پلی تکنیک، یونس میرحسینی - فنی باهنر شیرازمیلاد عمرانی - شهید رجایی، عابد توانچه - دانشجوی اخراجی دانشگاه پلی تکنیک، صدرا پیرحیاتی - دانشگاه شاهد، روزبه صف شکن - کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه تهران، سعید آقام علی - دانشگاه هنر یزد، روزبهان امیری - دانشکده علوم دانشگاه تهران، نسیم سلطان بیگی - دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه، مهسا محبی، مهدی اللهیاری - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه شریف، کیوان امیری الیاسی - کارشناسی ارشد دانشگاه شریف، هادی سالاری - دانشگاه رجایی، امیر آقایی - دانشگاه رجایی، فرشید فرهادی آهنگران - دانشگاه رجایی، سروش هاشم پور - چمران اهواز، حامد محمدی - اقتصاد دانشگاه مازندران، آرش پاکزاد - علوم اجتماعی دانشگاه مازندران، میلاد معینی - مردم شناسی دانشگاه مازندران، بهرنگ زندی - مردم شناسی دانشگاه مازندرانحسن معارفی - دانشگاه مازندران، پیمان پیران - زندانی سیاسی سال ۷۸، مجید اشرف نژاد - عمران شهید رجایی، شوان مریخی - دانشگاه مازندران، سارا خادمی - علوم اجتماعی دانشگاه مازندران، نیما نحوی - مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، محمدصالح ایومن - فوق لیسانس علوم سیاسی، سهراب کریمی - فوق لیسانس علوم سیاسی، فرشاد دوستی پور - مهندسی مکانیک
جواد علیزاده - فوق لیسانس حقوق، پارسا کرمانجیان - معماری دانشگاه آزاد کرمانشاه، و علیرضا حیدری - دانشگاه آزاد کرمانشاه،