جمهوریت یکی از دستاورد های بشری است که در برابر حکومت های خودکامه بوجود آمده، و یکی از ارکان آن قانون گذاری و مشارکت مردمی برای دموکراسی است. نخستین بار کلمه جمهور توسط سقراط- افلاطون حدود 400 سال پیش از میلاد به کار رفت. افلاطون در کتاب جمهوریت می گوید: زنان مانند مردان هستند. هیچ شغل اجتماعی نیست که خاص یک جنس خاص باشد. 2500 سال پیش افلاطون از چنین دانش و بینش برخوردار بوده که تفاوتی بین وظایف اجتماعی زن ومرد قایل نمی شده است. زنان در نظر وی همانقدر توانا بوده اند که مردان . در حالی که اکنون و در قرن بیست ویکم و عصر انفجار اطلاعات، شخصی به نام «نادر قاضی پور» گویی همراه با اصحاب کهف زیسته و درخواب هزار ساله بوده که نمی داند امروزه زنان با الگوی فکری وی که خودش را نماینده معرفی می کند فرسنگ ها فاصله دارند. سخنان توهین‌آمیز و ضد زن آقای نادر قاضی‌پور به عنوان نماینده مردم ارومیه در مجلس هشتم ، نهم و دهم تازگی ندارد و لی عجیب تر از گفتار او، این است که چطور مردم ارومیه به چنین فردی با افکار سخیف و ضد بشری رأی داده اند؟! گرچه گروهی از مردم ارومیه خواهان عذرخواهی نادر قاضی پور شده اند. اما واقعا یک عذرخواهی کافی است؟ چنین فردی نه تنها صلاحیت حضور در مجلس و دریافت حقوق نمایندگی را ندارد بلکه باید با رد اعتبارنامه نمایندگی اش برای همیشه از مشاغلی که با قانون گذاری، قضاوت و آموزش مربوط می شود کنار گذاشته شود. چنین رفتار و گفتاری که از نامبرده سر زده برای جامعه از سمّ هم خطرناک تر و مسموم کننده تر است.
پس از انتشار گفتارهای نابخردانه نادر قاضی پور، برای شناخت بیشتر ایشان ویدیوهایی که در فضای مجازی از وی منتشر شده و نیز سخنان اش را در سه دروه مجلس مرور کردم . با تاسف بسیار سخنان اش و نحوه بیان اش بیشتر شبیه همان آدم هایی است که نیروهای انتظامی در برابر دید گان مردم آفتابه به گردنشان آویزان می کنند تا نماینده مجلس! برای بیان یک موضوع ساده آنچنان با خشونت و ادبیاتی نامناسب سخن می گوید که گویی مجلس را با میدان جنگ اشتباه گرفته. گو اینکه در مجلس جمهوری اسلامی امثال نادر قاضی بود کم نیستند که با لنگه کفش و مشت و لگد به جان هم می افتند. بعد این رفتار های ناشایست را به عنوان مردانگی به رخ زنان فرهیخته مملکت می کشند که مجلس جای مردان است و نه زنان!
اگر مردانگی این است که به نیمی از جمعیت جامعه توهین شود و هیچ مقام مسئولی در صدد پیگیری این چنین حرمت شکنی هایی بر نیاید پس باید گفت ننگ بر این مردانگی. کسی که از خرد و دانایی بی نصیب است شایسته تکیه زدن بر کرسی مجلس نیست. نمونه ای از سخنان سخیف قاضی پور این است: «مجلس - جای سوسول بازی نیست! مردها را به مجلس بفرستید که حداقل کاری هم نکند، آن یکی کار را بتواند بکند» این گونه سخن گفتن فقط از یک ذهن بیمار تراوش می کند.
اگر ایران قانونمند بود باید این فرد به محاکمه کشیده می شد. چطور اگر نویسنده یا کاریکاتوریستی مطلبی منتشر کند که جنبه نقد یکی از مسئولین “عالیتربه ” را داشته باشد به جرم توهین به مقام معظم فلان و بهان به حبس و جریمه نقدی محکوم می شود؟ یعنی چهل میلیون زن ایرانی به اندازه یک تار موی سبیل رهبر و یا رئیس جمهور ارزش ندارندکه این چنین “مقامات حکومتی در برابر ناساز گویی به زنان ایران سکوت اختیار کرده اند؟ حیف که حرمت قلم اجازه نمی دهد تا صریح تر با نابخردانی که به ناحق کرسی های مجلس را دراختیار گرفته اند سخنی که سزاوارش هستند گفته شود. البته جای بسی خوشحالی است که گرچه “مقامات ” توهین های قاضی پور را جدی نگرفتند و اقدامی در این زمینه تا کنون انجام ندادند ولی مردم ارومیه در اقدامی به جا طی نامه ای اعتراض خود را به سخنان نادر قاضی پور بیان کردند. آن ها در بخشی از نامه خود نوشته اند:
«شما با “کره الاغ” و “روباه” خواندن زنان آنها را شایسته نمایندگی مجلس نمی دانید و حضور زنان را در مجلس “بی فایده” و حتی “خطرناک” تلقی کرده، نه تنها آشکارا به زنان توهین می کنید بلکه با بی احترامی و به رسمیت نشناختن اصول و قوانین جمهوری اسلامی در اجازه ورود زنان به مجلس، تنها ساعاتی پس از اعلام پیروزی در رقابت انتخاباتی به اعتماد مردم و رأی آنان دهن‌کجی می‌کنید. چنین تفکرات جنسیت‌زده‌ای در مجلس قطعاً به تنگ‌تر شدن حلقه حقوق زنان از سویی و عادی‌سازی خشونت‌های پنهان و آشکار جنسیتی می‌انجامد و جامعه را هر چه بیشتر به سوی ناعدالتی و مردسالاری سوق می‌دهد.»
با این که نوشتن چنین نامه ای حداقل بیانگر حساسیت مردم ارومیه به موضوع است اما نگارش نامه دارای اشکالات جدی است. نخست آن که نویسندگان نامه در انتها از نادر قاضی پور خواسته اند که “به عنوان نماینده شهر ارومیه و عضو مجلس قانونگذار از مردم ایران، علی‌الخصوص زنان ارومیه عذرخواهی کند. قاضی پور به زنان ایران توهین کرده است. عذر خواهی اگر چه لازم است اما کافی نیست. در این نامه اعتراض آمیز جا داشت زنان ارومیه با شجاعت اعلام می کردند که چنین شخصی را نه تنها نماینده خود نمی دانند بلکه خواهان رد اعتبار نامه وی در مجلس هستند. ایشان حتی به نمایندگانی که در مجلس کنارشان می نشینند بدترین توهین را کرده است. او جایی دیگر از سخنان اش اظهار فضل کرده و می گوید:« زنان را می‌فرستیدشان [مجلس] سرشان بلا بیاورند آبرویتان برود» یعنی نمایندگان مرد مجلس را با حیوان مقایسه کرده که سر زنان نماینده بلا می آورند!! که البته اگر چنین چیزی درست باشد و یا پیش تر از این اتفاق افتاده است که باید در چنین مجلسی را تخته کرد. اگر هم این گفتار از تراوشات مغزی معیوب است که باز هم باید پاسخگوی اهانت ها و اتهاماتش به سایر نمایندگان باشد. توهین این شخص محدود به زنان جامعه نیست بلکه سخنان اش در مورد یکی از نمایندگان قزوین توهین آشکار به مردم قزوین است. وی درمورد اقای علیخانی چنین می گوید:
«شیخ قد‌رت‌الله علیخانی نماینده قزوین بود، قزوینی است، در مجلس همه از او می‌ترسند به یکی از نمایند‌ه‌های همشهری ما که قد کوتاهی هم داشت گفته بود بیا ببرمت یک شب مهمان من باش. یک روز رفته بود‌م جایی، گفتم شیخ کجاست؟ گفتند د‌ستشویی، من هم رفتم د‌ستشویی، د‌ید‌م همه جا را شسته و د‌ستمال کاغذی گذاشته چون وسواس د‌ارد، خم شد وضو بگیرد که (…) بعد غش کرد افتاد روی زمین، در را باز کردم د‌ید‌م بیست نفر به خاطر سر و صد‌ای ما پشت در آمده اند. گفتم حاج آقا کمین زده بود کمین خورد! یک هفته به مجلس نیامد. بعد از یک هفته که مرا دید سر و صد‌ا کرد و نمایندگان د‌ورش جمع شد‌ند. پهلویش را باز کرد گفت بیایید ببینید این فلان فلان شده چه بلایی سر من آورد‌ه است! ببینید کبود شده است. گفتم حاج آقا آن جای د‌یگرت را هم نشان بد‌ه! مجلس جای سوسول بازی نیست! به مجلس مرد بفرستید؛ حداقل کاری هم نکند آن یکی کار را بتواند بکند.»!
گرچه ممکن است در زد و بندهای سیاسی نمایندگان مرد در مقابل توهینی که به آنها شده از حق خودشان بگذرند، ولی زنان ایرانی که نسبت به حقوق خودشان آگاه هستند این حق برای شان محفوظ است که اگر حکومت ایران نمی تواند نسبت به توهینی چنین آشکار و فاجعه آمیز حساسیت در خور نشان دهد در جوامع بین المللی چنین رفتاری از یک به اصطلاح نماینده را، به معرض قضاوت جهانیان قرار دهند. کمترین مجازات برای چنین شخصی این که نه تنها باید اعتبار نامه اش باطل شود بلکه باید به عنوان مجرم به صورت علنی محاکمه و پاسخگوی گفتار و رفتار خشونت آمیز خود باشد. وی باید بفهمد که مجلس جای عربده کشی و قداره بستن نیست که مختص مردان باشد. جای زنان با درایت، دانا و توانایی است که تعدادشان بر مردان فزون است .
در خاتمه باید گفت حیف است که خردمندان بمیرند و بی خردان جای ایشان بگیرند.