تازهترین آثار چاپی
خاکسپاری در گهواره
نویسنده: حسن اصغری
ناشر: روزآمد
تعداد صفحات: ۱۴۴ صفحه
قیمت: ۸۵۰۰ تومان
خاکسپاری در گهواره رمان تازهی حسن اصغری است که به تازگی از جانب انتشارات روزآمد روانهی بازار کتاب شده است. حسن اصغری نویسندهی پرکار و عضو هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران تاکنون بیش از ۳۰ عنوان کتاب در زمینهی ادبیات داستانی منتشر کرده است. داستانهای اصغری در مرزهای خیال و واقعیت در نوسان است و در همین نوسانها تاریخ، سیاست و اجتماع ایرانی را در قالب استعارههایی به یادماندنی روایت میکند. از میان آثار موفق حسن اصغری میتوان به «روایت کشتگان زنده»، «ول کنید اسب مرا»، «آواز فوارهی آب و گنجشک» و «مرغی که مانند پنگوئن راه میرفت و قهقهه میزد» اشاره کرد.
هفت فیلمنامه از اصغر فرهادی
نویسنده: اصغر فرهادی
ناشر: چشمه
تعداد صفحات: ۶۸۸ صفحه
قیمت: ۴۴۰۰۰ تومان
در کتاب حاضر فیلمنامههای «رقص در غبار»، «شهر زیبا»، «چهارشنبه سوری»، «دایرهزنگی»، «دربارهی الی»، «جدایی نادر از سیمین» و «گذشته» گنجانده شدهاند.
«اصغر فرهادی» مقدمهی کوتاهی نیز برای این فیلمنامهها نوشته است:
« فیلمنامههای پیش رو را که مرور میکنم، آنچه بین همهی آنها مشترک است و از رقص در غبار تا گذشته پررنگ و آگاهانهتر شده، چیزی نیست جز علامتِ سوال؛ علامتِ سوالی که فیلمنامه به فیلمنامه بزرگتر و چندوجهیتر شده است.
اگر با این نوشتهها توانسته باشم جسارتِ پرسشگری را در تماشاگرانِ فیلمهایم تقویت کرده و ترسشان را از کاشتنِ علامتِ سوال در ذهنها بکاهم، از عمری که برای نوشتن صرف کردهام راضی و خشنودم؛ که دنیای امروز ما بیش از آنکه نیاز به مقام و مسئولِ پاسخگو داشته باشد محتاج مردمیست پرسشگر؛ مردمی که از گذاشتنِ علامتِ سوال در برابر هر آنچه برایشان ثابت و قاطع است نهراسند.»
ادیپ در جاده
نویسنده: هانری بوشو
مترجم: سعید صادقیان، نجما طباطبایی
ناشر: آموت
تعداد صفحات: ۳۵۲ صفحه
قیمت: ۱۷۵۰۰ تومان
رمان اُدیپ در جاده روایتگر بخشی از داستان زندگی اُدیپ، شهریار شهر تِب است. در داستان سوفوکل میخوانیم که غیبگویی پیشگویی میکند اُدیپ پدر خود را میکشد و با مادرش همبستر میشود. پدر و مادر او، هراسان از این پیشگویی، نوزاد خود را به کسی میدهند تا او را سربهنیست کند. او دلش بهرحم میآید و نوزاد را به پدر و مادر دیگری میسپارد. سالها از این حادثه میگذرد تا اُدیپ برای سفر از شهر خود خارج میشود. در میان راه، پیرمردی را میکشد و پس از حل معمای ابوالهول، به شهر وارد میشود، و بهسبب این کار بزرگ به همسری ملکه شهر در میآید که …
داستان سوفوکل به اینجا ختم میشود و هانری بوشو داستان را اینگونه ادامه میدهد: اُدیپ که دیگر جایی برای خود در قصر متصور نیست، پس از یک سال، تصمیم میگیرد شهر را به قصد ناکجا ترک کند. اما آنتیگون یکی از دو دختر او اجازه نمیدهد او تنها عازم این سفر بیانتها شود. آن دو در میان راه با کلیوس راهزن آشنا میشوند.
برای آنها جاده فرصتی است تا در عین پیمودن راه، از زاویهای دیگر به نظاره زندگی خود بنشینند… روایت بوشو از سفر اُدیپ و همراهانش، دوباره در پایان به داستان سوفوکل پیوند میخورد. زمانی که اُدیپ پس از سالها سرگردانی در جاده، سرانجام به کُلُن وارد میشود تا در آنجا پس از تطهیر، آرام گیرد.
بوشو پیش از این در گفتگوی خود با نشریه لکس نیوز درباره این فیلم اظهار داشته است: مضمون سفر یکی از مضامینی است که بهطور عملی در تمام آثار من حضور دارد؛ آنتیگون نیز بهرغم تمام موانعی که بر سر راهش ترسیم میشود، به آتن بازمیگردد. این سفر زندگی است، سفر سرنوشت … من فکر میکنم اُدیپ در جاده اثری است باز، بهسوی آینده یا بهسوی فراموشی. نمیدانم! عصر ما آنقدر تغییر میکند که ما نمیتوانیم دنیای خود را در پنجاه سال آینده پیشبینی کنیم. و درعینحال من خودم را نسبت به نسل جوان که اینچنین با فنآوریهای جدید آشنایی دارند، خیلی عقب میدانم. فکر میکنم این تحولهایی که اینقدر شتاب گرفتهاند، جامعه را بهطور عمیقی عوض خواهند کرد.
بازاندیشی زبان فارسی
نویسنده: داریوش آشوری
نوبت چاپ: پنجم
ناشر: مرکز
تعداد صفحات: ۲۰۴ صفحه
قیمت: ۱۰۵۰۰ تومان
بزرگترین گرفتاریِ نثرِ فارسی جداییِ اندک-اندکِ زبانِ گفتار و نوشتار از یکدیگر است، که کارِ آن به سرانجام جایی رسید که گویی دو زبانِ جدا از هم اند. بیگمان در هر زبانی این جدایی تا حدودی هست، امّا در زبانِ فارسی به صورت یک بیماریِ کهنه درآمده است. این مسأله خود را جایی بهخوبی نشان میدهد که مردم عادّی میخواهند چیزی بنویسند. مثلاً دکّانداری میخواهد یک آگهی به درِ دکّان خود بچسباند. او هنگامی که قلم در دست میگیرد تا چیزی بنویسد، سادهترین و طبیعیترین عبارتی را که به ذهناش میآید نمینویسد، بلکه به دنبالِ یک عبارتِ پیچیده و قلنبه میگردد که ای بسا ناهنجار و مسخره از کار درمیآید. عبارتِ عجیب «استعمالِ دخانیات اکیداً ممنوع!» نمونهیِ آشکاری از کارکرد ذهنیّتی ست که وقتی میخواهد چیزی بنویسد به چه جاهای دور و شگفت که نمیرود! این عبارت واگردانِ یک عبارتِ سادهیِ انگلیسی ست، یعنی «دود نکنید!»(don’t smoke) که معادلِ فرانسه و آلمانیِ آن هم به همین کوتاهی و سادگی ست و بیواسطه از زبانِ گفتار به نوشتار درآمده است، امّا آن کسی که خواسته است این عبارتِ کوتاه و ساده را به فارسی برگرداند، هرگز به خاطر-اش نمیگذشته است که آن را میتوان به همان سادگی و آسانی به فارسی برگرداند و نوشت: «دود نکنید!» یا «سیگار نکشید!» ذهن او میبایست دهها فرسنگ از آسانی و سادگی و نزدیکیِ زبان دورتر برود تا چنین عبارتِ عجیبی را به ارمغان آورد: «استعمالِ دخانیات اکیداً ممنوع!» آخر کدام فارسیزبانی «دخانیات» را «استعمال» میکند که ایشان ما را از این کار منع میفرمایند!
بیراه
نویسنده: پاتریک مودیانو
مترجم: آرش نقیبیان
ناشر: آرش
تعداد صفحات: ۱۷۹ صفحه
قیمت: ۱۲۰۰۰ تومان
پاتریک مودیانو نویسندهی نامدار فرانسه در ایران چهرهای آشنا و محبوب است. او در شاهکار مسلماش رمان بیراه که برندهی جایزهی بزرگ آکادمی فرانسه شده است، عمیقترین دلمشغولیهای فلسفی و هستیشناختی خود را با زبانی زیبا و سرشار از استعارههای ناب در قالب رمانی پرکشش روایت میکند. مودیانو از هویت، حافظه، تقدیر و روابط انسانی مینویسد. به تعبیر پرفسور ایون بلانژه منتقد نامدار فرانسه: «بیگمان هیچ یک از کتابهای مودیانو مانند بیراه اینچنین نگاه تراژیک نویسندهاش به زندگی را بازتاب ندادهاند.»
کتاب بیراه از هنگام انتشار آن در سال ۱۹۷۲ تا امروز همواره در صدر آثار پرفروش ادبی فرانسه بوده و به بیش از ۳۰ زبان ترجمه شده است.
مرا نگین کوچولو مینامیدند
نویسنده: پاتریک مودیانو
مترجم: ناهید فروغان
ناشر: اختران
تعداد صفحات: ۱۳۶صفحه
قیمت: ۷۵۰۰ تومان
بر شخصیتهای آثار مودیانو بیقراری و احساس ناامنی حاکم است. آنها از هیچ چیز مطمئن نیستند، نه از گذشتهشان، نه از حافظهشان، نه از احساساتشان و نه از زندگیای که تجربه میکنند. چون زبانههای آتشاند، هرطور که بشود، ادامهی حیات میدهند. شخصیتهای او ساده؛ معمولی، خوابگرد، ماجراجو و به شدت تاثرآورند. آثار او بین رمانتیسم و سری نوار، بین آثار فیتزجرالد و ژرژ سیمنون در نوسان است و اغلب از راز و ابهام آکنده است، همان چیزی که مودیانو نتوانسته است با عبارتی بهتر از «امور باورنکردنی اجتماعی» توصیفش کند و عادیترین سرنوشتها را در بر میگیرد.
این رمان نیروی خود را مدیون سبک روشن و دقیق نویسنده، همان «نوشتار پاکیزه»ای است که مبین ادبیات نیمهی دوم قرن بیستم است. این سبک رمان را دلنشین و دردناک کرده است. با گزینش روایت به اول شخص، در نوسان بین حال و گذشته، مدیانو در روح دختری جوان نفوذ میکند و ما را به طرف کمک به او میراند، کاری که موقعیت ما به عنوان خواننده اجازهی آن را به ما نمیدهد.
قصههای سرزمین دوست داشتنی
نویسنده: ای ال دکتروف
مترجم: علیرضا کیوانی نژاد
ناشر: نگاه
تعداد صفحات: ۱۶۸ صفحه
قیمت: ۱۰۰۰۰ تومان
داستانهای این کتاب که شامل پنج داستان هستند با بن مایه پلیسی نوشته شدهاند جز یک داستان که ماجرای داستان فروپاشی دنیای ساختگی آدمهایی است که تا دلتان بخواهد میشود از این آدمها پیدا کرد. در واقع نخ تسبیح همه این داستانها به نظرم «درد کشیدن» انسان امروز است و این یعنی داکترو دغدغه این را دارد که به من و شما نشان بدهد آدمها در دنیای امروز دردهایی دارند که شاید از نظر بقیه خندهدار باشد یا حتی دیده نشود ولی باید به آنها توجه بشود و اتفاقا مورد واکاوی هم قرار بگیرد.
نگاه داکترو به این داستانها نگاهی انتقادی است و نقد سیاستهای آمریکا را در پیش دارد؛ خصوصا آن سیاستهایی که به جامعهی آمریکا مربوط میشود.
داکترو در این داستانها این سؤال را مطرح میکند که آیا قانون برای همهی مردم برابر است یا راهی برای دور زدن آن وجود دارد. دو داستان این مجموعه پلیسی و جنایی است و نویسنده در سه داستان دیگر، زندگی آدمها را نقل میکند و به طرح همان سؤال میپردازد.
در اتاقم را به روی خودم قفل می کنم
نویسنده: جویس کرول اوتس
مترجم: مریم حسین زاده
ناشر: قطره
شمارگان: ۱۱۰۰ نسخه
قیمت: ۶۵۰۰ تومان
«در اتاقم را به روی خودم قفل می کنم»، از نظر ساختار، در دو تصویر قاب گرفته می شود: عاشقان سرکش در قایقی پارویی بر جریان تند و روان رودخانه شاتوکا، تسلیم خودکشی ای رمانتیک؛ و بچه هایی که از مدرسه به خانه برمی گردند در جاده ای روستایی، در آغاز تاریک شدن هوا، در زمستان، با فانوس هایی در دست که از فاصله دور شبیه کرم های شب تاب است. این یکی تصویری از سودایی نابودگر است، آن دیگری تصویری از تبعیت، از پیش بینی پذیری اطمینان بخش. تصویر رودخانه تند و مرگبار است. تصویر فانوس ظاهرا وعده آسودگی و اطمینانی آیینی را می دهد که تکرار می شود. هر دو تصویر، البته، زودگذر و ناپایدار هستند، و اتفاق افتاده اند، همان طور که کالا هانی استن به نوه دختری اش می گوید: «خیلی سال ها پیش.»