موسوی و کروبی: در وضعیت بدی هستیم

آرش بهمنی
آرش بهمنی

» آخر هفته پرکار رهبران جنبش سبز

روزهای پایانی هفته گذشته، برای رهبران جنبش سبز، روزهای پرکاری بود. اعتصاب غذای 17 تن از زندانیان سیاسی که به سلول های انفرادی بند 350 اوین منتقل شده اند، سخنان ایت‌الله جنتی مبنی بر تحویل یک میلیارد دلار از سوی آمریکا، و از طریق عربستان سعودی، به اصلاح طلبان، فرارسیدن سالگرد انقلاب مشروطه و روز خبرنگار، پرکار تر شدن رهبران جنبش را در پی داشت. بی جهت نبود که هر دو خبر از “بدی وضعیت” دادند واز لزوم “مشروط کردن قدرت” سخن رفت.

 

نامه موسوی و کروبی به مراجع

میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو نامزد معترض به نتیجه انتخابات، روز پنج‌شنبه  با نوشتن نامه‌ای خطاب به مراجع تقلید، به سخنان آیت‌الله احمد جنتی، امام جمعه موقت تهران و دبیر شورای نگهبان اعتراض کردند و خواستار ورود مراجع تقلید به این عرصه شدند.

این دو در نامه خود، ضمن انتقاد از سخنان  جنتی، که مدعی شده بود سران معترضان یک میلیارد دلار از آمریکا با واسطه عربستان سعودی کمک مالی گرفته‌اند، با اشاره به مسایل مورد اعتراض خود، نوشته‌اند: “ما به علت همراهی و هم نوائی با مردم ایران در نهایت آرامش و سازش پس از انتخابات مهندسی شده ۱۳۸۸ که در جستجوی رأی گم شده و مخدوش گشته خود بودند، مورد چه هجمه ها، یورش ها، افتراها، تهمت ها و ناسزا ها که قرار نگرفتیم. آنچه خواستند و توانستند از منابر تریبون های عمومی بدون امکان اجازه هرگونه دفاعی به ما نسبت دادند و همزمان بر مسند مدعی العموم، قاضی و مجری احکام نشستند و آن کردند که امروز نه تنها چهره نظام بلکه اصل اسلام درکشور و بخصوص در نزد جوانان مظلوم ایران خدشه دار شده است.”

موسوی و کروبی در ادامه این نامه با اشاره به اتفاقات و حوادث پس از انتخابات، اعلام کرده‌اند: “از فجایع غم انگیز و آبروریز زندان کهریزک گرفته تا برخوردهای خشن و انسان ستیز در زندان های اوین و سایر زندان های پنهان و پیدا، و برخوردهای غیر انسانی با زنان زندانی، کشتار بی رحمانه مردم در خیابان ها و راندن خودروها بر بدن جوانان معترض، تخریب دانشگاه ها و ضرب و شتم دانشجویان، حمله به بیوت مراجع و هتک حرمت به بیت امام، بستن روزنامه ها، شکستن قلم ها، خفه کردن صداها، محبوس و منکوب کردن بهترین فرزندان ملت و انقلاب و مطرود و منزوی کردن لایق ترین مدیران مملکت، آزار و اذیت کردن اقلیت های قومی و مذهبی از برادران اهل تسنن گرفته تا دراویش نعمت الهی و محروم کردن از حقوق اولیه شهروندی و اهانت کردن به بزرگان آنان و تبعید و زندانی کردن عده ای از آنها. در نتیجه به خطر انداختن انسجام ملی و تیز کردن دندان طمع خارجی، حیف و میل کردن اموال عمومی و درآمدهای نفتی و زیرپا گذاشتن قوانین مصوب مجلس. این رفتارهای غیر قانونی کار را به آنجا رسانده است که ملک و ملت در بحران بزرگ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قرار گرفته است.”

رهبران معترضان، با اشاره به سخنان آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، مبنی بر لزوم “بابصیرت بودن خواص” نوشته‌اند: “خدا عاقبت این همه بی بصیرتی که عام و خاص به آن مبتلا هستند و یقیناً دود آن به چشم همه ملت؛ حتی خود آنها بزودی خواهد رفت ختم به خیر بگرداند.”

این دو با اشاره به سخنان آیت‌الله جنتی، درباره رئیس شورای نگهبان چنین نوشته‌اند: “این مرد کهن سال که از آغاز تأسیس مجلس و شورای نگهبان لاینقطع مسئول بوده و قریب به بیست سال است که دبیر شورای نگهبان است و گویا کهولت سن نه تنها قوای روحی و جسمیش را به تحلیل برده بلکه قوه ادراک و ذهنی اش را هم مختل کرده و مصداق کامل این شعر مولانا قرار گرفته است:چون شدی پیر و ضعیف و منحنی/ پرده های لاابالی می زنی.”

در این نامه همچنین آمده است: “ایشان که در حاشیه امن سلاح و صلاح قرار دارد، نه از بالا دست خوفی و نه از پائین دست ابایی! ارباب غزاء حامی اویند و اصحاب قضاء تابع او. تریبون نمازجمعه را در اختیار دارد و مراکز قدرت را در تصاحب! چه بی رحمانه ترک تازی می کند و با آبروی بندگان خدا بازی، پناه بر خدا از این همه طنازی ! در مقابل؛ دست دادخواهی ما کوتاه است و خرمای عدالت نظام فعلاً بر بلندای نخلی ناپیدا، لذا بر سبیل گذشتگان برای دفاع از حریم روحانیت و اسلام با شما سخن می گوییم. آخر این چه ادعا است، کدام دلیل و سند، مستند این بیان است ؟! بر این گمانیم که خط دهندگان پنهان و سیاست گزاران نازک اندیش و بی رحم به سایر خطیبان هم چنین دستورهائی داده باشند اما آنها از ابراز چنین اباطیلی ابا نموده اند. جسارت و کندی ذهن، خاص ایشان است که چنین بی گدار به آب می زند.”

موسوی و کروبی همچنین با اشاره به برخی از سخنانی که آیت‌الله جنتی در سال‌های پیش گفته بود، نوشته‌اند: “مگر همین آقا نبود که به یکی از مراجع بزرگ تقلید شیعیان جهان نسبت ناروا داد و او را عامل بیگانه خواند که از خوف طرد و استیضاح عام مجبور به استغفار و توبه گردید؟ مگر ایشان موضع امام در مورد نسبت های ناروا و نسنجیده بعضی از اعضای شورای نگهبان در قبال برخی از نیروهای متدین و انقلابی را ورقی زیر خروارها خاک ننامید؟! و در مقابل هجمه نمایندگان ملت در مجلس سوم مجدداً استغفار نکرد؟ و هم ایشان نامه بی محتوا و حساب نشده آقای احمدی نژاد به رئیس جمهور وقت آمریکا را هم طراز نامه امام (ره) به آخرین رهبر اتحادیه جماهیر شوروی تلقی کرد و پیشنهاد تدریس آن را در مدارس داد!!! که با برخورد جدی روبرو شد. همین فرد مدعی شد که در زمان دولت سازندگی هفت میلیارد دلار شکلات از جزیره کیش وارد کشور شد و چون او را به کمیّت عدد هفت میلیارد آگاه کردند، ادعای خود را به پانصد میلیون دلار تقلیل داد و کوتاه نیامد.”

میرحسین موسوی و مهدی کروبی، نامه خود خطاب به مراجع تقلید را با این درخواست به پایان برده‌اند: “علی ایحال ما از شما مراجع عالیقدر و علمای بزرگ و مدرسین گرانقدر حوزه های علمیه می خواهیم برای حفظ آبروی روحانیت و اسلام از ایشان بخواهید سند و مدرک خود را ارائه کند و یا منبعش را برملا نماید تا مردم این محرمان اصلی انقلاب و کشور در جریان واقعیت و یا افترا و دروغ که برای متاع دو روز دنیا بیان شده است، قرار گیرند.”

 

موسوی، کروبی و اعتصاب زندانیان

اما اعتصاب غذای 17 تن از زندانیان سیاسی، که حدود دو هفته است ادامه دارد، موسوی و کروبی را نیز وادار به واکنش کرد.

میرحسین موسوی، در پیامی خطاب به زندانیان سیاسی اعتصاب کننده، خواستار آن شد که این زندانیان، اعتصاب غذای خودر ا بشکنند. موسوی در پیام خود گفت: “ما ازهمه شما درخواست می‌کنیم اعتصاب غذای خود را پایان دهید از مسوولان زندان‌ها نیز می‌خواهیم که حقوق همه زندانیان را بر اساس همان قوانین و آئین نامه های ناقصی که وجود دارد، محترم شمارند و بیش از این آبرو و حیثیت کشوررا در پیش ملت‌های جهان در معرض حراج نگذارند.”

مهدی کروبی نیز، در دیدار با عده‌ای از خانواده روزنامه نگاران زندانی، ملی در خصوص اعتصاب غذای برخی از زندانیان سیاسی گفت: “من هر روز پیگیری می کنم و هر کاری که از دستم برآید انجام می دهم اما به شدت نگران وضعیت عزیزانی که اعتصاب غذا کرده اند، هستم. اعتصاب غذا آثار بسیار بدی دارد که تبعات آن در آینده خود را نشان می دهد، این عزیزان هم جوان هستند و ممکن است به بیماری هایی دچار شوند که نگران کننده است.”

کروبی در این دیدار با اعلام اینکه “از اوضاع کشور و برخوردهایی که با روزنامه نگاران و خانواده های زندانیان صورت می گیرد، به شدت متاثر” است و با انتقاد از لجاجت مسوولان در قبال اوضاع زندانیان و خواسته های آنان، اعلام کرد: “باید نشست و به حرف های آنان گوش داد. من بسیار نگران تبعات این اعتصاب غذا و سلامت زندانیان هستم و از فرزندانم می خواهم که اعتصاب خود را بشکنند و مسئولین هم باید به خواسته های آنان توجه و رسیدگی کنند.”

کروبی در این دیدار با اشاره به فشارهایی که بر روزنامه نگاران وارد می شود و همچنین هتک حرمت عبدالرضا تاجیک، گفت: “دوران بدی را می گذرانیم، شرایط روزنامه نگاران غم انگیز شده است، و مورد رضایت نیست، قوه قضاییه هم استقلال خود را از دست داده و تحت فشار هستند. این روش ها برای بسیاری از مسوولین قوه قضاییه قابل قبول نیست اما تحت فشار هستند و نمی توانند کاری کنند.”

 

انقلاب مشروطه و یادداشت موسوی

میرحسین موسوی در سالگرد انقلاب مشروطه هم ضمن یادداشتی با اشاره به اینکه “در سالروز پیروزی مشروطیت هستیم و طنین نام مشروطیت بیش از یک‌صد سال است که باخود پیام لزوم مشروط بودن قدرت را حمل می‌کند” از لزوم “مشروط کردن” قدرت سخن گفت و نوشت: “امروز مشاهده علایم بازتولید استبداد و خودرایی و گریز آشکار از قانون و حاکمیت روزافزون دروغ نشان می‌دهد که راه طی شده هنوز به اهداف خود نرسیده است. ظلم و جور و خفقان چه در زمان ناصرالدین شاه باشد چه پهلوی‌ها و چه جمهوری اسلامی مردود است و در جمهوری اسلامی ظلم و ستم بدتر و سیاه تر است چرا که زیر پوشش نام اسلام چنین تبهکاری‌هایی صورت می‌گیرد و همه می‌دانیم در همان اوان مشروطیت به شکل‌های مختلف بعضی از علما از جمله علامه نائینی استبداد دینی را بدترین دانستند. تجربه یک‌صد سال اخیر و آنچه در یک سال گذشته اتفاق افتاد نشان می‌دهد در میان مفاهیم کلیدی مربوط به انقلاب مشروطیت از عدالت و آزادی و حکومت قانون، مشروط کردن و مسئول کردن قدرت اهمیت سرنوشت‌سازتری دارد.”

در بخش دیگری از این یادداشت می خوانیم: “دقت در تاریخ مشروطیت به ما می‌آموزد که مبارزه برای یافتن سازوکارهایی که قدرت را مشروط سازد با اهمیت‌ترین چهره مبارزات مسالمت‌جویانه است که ملت ما در دور تازه، آن را آغاز کرده است.”

 

حمله “نیروهای ناشناس” به کروبی

و درست در همین شرایط باز به مهدی کروبی حمله شد، و باز هم توسط “نیروهای ناشناس”. روز جمعه بود که خبرگزاری فارس گزارش داد که  مهدی کروبی بار دیگر مورد حمله نیروهای ناشناس قرار گرفته است.  به گزارش این خبرگزاری وابسته به نیروهای امنیتی ـ نظامی، کروبی پس از حضور در مسجد نور میدان فاطمی برای شرکت در یک مراسم ختم، مورد حمله عده ای از حاضران قرار گرفت. حاضران در مجلس در ابتدا با سر دادن شعار، خواستار خروج کروبی از مسجد شدند. این افراد با شعارهایی چون “مرگ بر منافق” و “کروبی حیا کن، این نظام رو رها کن” به استقبال کروبی رفتند. پس از آن، عده ای به سمت کروبی حمله کردند و قصد داشتند که “به صورت فیزیکی” کروبی را از مسجد بیرون کنند که این امر با واکنش محافظان کروبی مواجه شد.

بنا به این خبر، محافظان کروبی برای مقابله با حمله کنندگان اقدام به تیراندازی هوایی و همچنین شلیک گاز اشک آور کردند. فارس در این باره نوشته است: “محافظان کروبی با استفاده از افشانه گاز اشک‌آور و کشیدن سلاح حاضران در مسجد نور را تهدید کردند. با وجود این اعتراضات کروبی وارد مسجد شد و متعاقب آن عده‌ای از حاضران در مسجد مراسم ترحیم را ترک کرده و در مقابل مسجد تجمع کردند.”

موسوی و کروبی، آخرهفته پرکاری را پشت سر گذاشتند؛آن هم در حالیکه اخبار حکایت ازافزایش محدودیت های آن دو دارد.