منتقدان واقعی در زندان هستند

نویسنده

hshariatdari.jpg

محبوبه نیک نهاد

بیش از 200 روزنامه‌نگار اصلاح طلب با امضای نامه‌ای اعتراض‌آمیز، اعطای جایزه و عنوان “روزنامه‌نگار ‏منتقد منصف” به “حسین شریعتمداری” مدیرمسئول روزنامه کیهان را توهین به همه منتقدان صادق و و منصف ‏قلمداد کردند و چند تن از همکاران خود را که در حال حاضر در زندان هستند، منتقدان واقعی دولت دانستند.‏

امضاکنندگان این نامه همچنین با بیان اینکه این کار “نوعی به استهزاء گرفتن تلاش‌های صادقانه اصحاب رسانه و ‏نادیده گرفتن مفاهیم واقعی ادبیات سیاسی- اجتماعی در عرصه فعالیت‌های رسانه‌ای” است، نسبت به اینکه چنین ‏اقدامی “زمینه‌ساز ایجاد محدودیت‌های بیشتر و انسداد بیش از پیش مجاری اطلاع‌رسانی” و یا “زمینه‌ساز ‏برخوردهای امنیتی و قضایی بیشتر با روزنامه‌نگاران منتقد و در عین حال ملتزم به قانون” شود، ابراز نگرانی ‏کردند.‏

اشاره این روزنامه‌نگاران به اقدام دولت در جشنواره اخیر مطبوعات است که روزنامه‌نگاران اصلاح طلب آن را ‏‏”جشنواره دولتی” خوانده‌اند. صفار هرندی، وزیر ارشاد دولت احمدی نژاد و همکار پیشین شریعتمداری در ‏روزنامه کیهان، در اختتامیه این جشنواره بر اساس وعده‌ای که احمدی نژاد در خصوص دادن جایزه به منتقدان ‏دولت داده بود، شریعتمداری (از روزنامه کیهان)، انبارلویی (از روزنامه رسالت) و چند تن دیگر از نویسندگان ‏دیگر رسانه‌های حامی دولت یا خنثی را به عنوان “منتقد منصف” معرفی کرد و به آنها جایزه داد.‏

این اقدام عجیب، حتی اعتراض تعدادی از روزنامه‌نگاران اصولگرا را نیز برانگیخت؛ به طوری که روزنامه ‏جمهوری اسلامی این انتخاب را با این تعبیر طعنه‌آمیز توصیف کرد که: “کاملا درست است که دوره آخرالزمان ‏فرا رسیده؛ چون همه چیز جابه‌جا شده، از جمله اینکه منتقد و حامی جایشان را با هم عوض کرده‌اند.” و عباس ‏سلیمی نمین، از چهره‌های شاخص مطبوعاتی جناح اصولگرا که نزدیکی‌هایی با محافل امنیتی دارد و در این ‏جشنواره نیز یکی از داوران نهایی بود، به منتقد نامیده شدن کیهان و رسالت اعتراض کرد و گفت: “اینها که حامی ‏رئیس‌جمهور هستند… شاخص انتقاد در میان ‏مشاوران مطبوعاتی رئیس‌جمهور چگونه است؟ اگر رئیس‌جمهور بنا ‏داشتند انتقاد را در جامعه مطبوعاتی تقویت کنند باید لااقل ‏گزینش‌ مقام اول و دوم به گونه‌ای دیگر می‌بود.“‏

‎ ‎مهرورزی مفرط به منتقدان‎ ‎

احمدی نژاد در حالی به شریعتمداری و انبارلویی به عنوان منتقدان خود جایزه داد که چند روز قبل در سخنرانی ‏خود در بیرجند، منتقدان سفرهای استانی و دیدگاه‌های خود را “بزغاله” نامیده بود. هرچند بعدها مشاور او برای ‏توجیه این تعبیر توهین‌آمیز وی به میدان آمد، اما به نظر می‌رسد “بزغاله” نامیدن منتقدان کمتر از “منتقد” نامیدن ‏شریعتمداری توهین‌آمیز است؛ موضوعی که روزنامه‌نگاران امضاکننده نامه اخیر به شدت به آن انتقاد دارند و ‏معتقدند چنین کاری در شرایطی که روزنامه‌نگاران منتقد در زندان به سر می‌برند، “توهین و به استهزاء گرفتن ‏اصحاب رسانه” است.‏

دیروز روزنامه‌نگاران در حالی به منتقد نامیدن حسین شریعتمداری اعتراض کردند که روز قبل از آن، تنها ‏خبرگزاری موجود که تا حدی مواضع و اظهارات جناح های منتقد دولت را نیز پوشش می‌داد، از دست ‏‏”مهرورزی” های دولت نهم در امان نماند؛ و این شد که برای بار دوم در دو سال اخیر، خبرگزاری ایسنا شاهد ‏تغییر مدیر خود بود، تا بلکه اخبار منتقدان واقعی دولت را روز به روز کمتر انعکاس دهد.‏

علاوه بر مدیرعامل ایسنا، مدیرمسئول اصولگرا، روحانی و به شدت انقلابی روزنامه جمهوری اسلامی نیز از ‏توجه ویژه دولت احمدی نژاد و حامیانش به منتقدان در امان نماند و پس از آنکه این روزنامه یکی دو انتقاد جدی به ‏احمدی نژاد منتشر کرد، سایت‌های حامی احمدی نژاد و حتی روزنامه دولتی ایران خواستار عزل او از این ‏مدیریت روزنامه و برخورد قضایی با وی شدند.‏

‎ ‎منتقدان رسانه‌ای، دانشجویی، کارگری و سیاسی در زندان‎ ‎

روزنامه‌نگاران در نامه خود به منتقد نامیده شدن حامیان دولت احمدی نژاد در حالی که روزنامه‌نگاران واقعا منتقد ‏در زندان‌اند، اعتراض کرده‌اند. آنها در این نامه به نام “مریم حسین‌خواه” روزنامه‌نگار و وب‌نگاری با تعیین ‏یکصد میلیون تومان وثیقه دوران بازداشت موقت خود را در زندان اوین سپری می‌کند، “ابوالفضل عابدینی” ‏خبرنگاری که در جنوب ایران بازداشت شده است، “عمادالدین باقی” که به دلیل نوشتن مقالاتی در خصوص ‏قتل‌های زنجیره‌ای در زندان به سر می‌برد و “اجلال قوامی”، “آکو کردنسب”، “محمدصدیق کبودوند” و “یاسر ‏گلی” از روزنامه نگاران کرد که در زندان به سر می‌برند، اشاره کرده‌اند و علاوه بر اینها به لغو امتیاز فصلنامه ‏‏”مدرسه” از سوی هیأت نظارت بر مطبوعات در 15 آبان امسال، لغو پروانه نشریه “دیلماج” و توقف فعالیت ‏خبرگزاری کار ایران (ایلنا) به دستور مرجع قضایی اشاره می‌کنند.‏

این در حالی است که تعدادی از فعالان دانشجویی نیز در حال حاضر در زندان به سر می‌برند و برای سه تن از ‏آنها احکام زندان دو تا سه سال صادر شده است؛ در حالی به عقیده دفتر تحکیم وحدت، بزرگترین تشکل دانشجویی ‏منتقد دولت، محکومیت و شکنجه آنها در زندان، تاوان اعتراض دانشجویان به حضور احمدی نژاد در دانشگاه ‏امیرکبیر است.‏

تنها دانشجویان نیستند که زندان به عنوان جایزه انتقاد آنها از دولت تعیین شده است؛ چرا که پیش از آنها چندین نفر ‏از معلمان معترض نیز پاسخ انتقاد خود را با زندان دریافت کرده بودند و نه تنها تجمع آنها در برابر ساحتمان ‏مجلس برخلاف دوران اصلاحات با استقبال گرم نمایندگان اصولگرا مواجه نشده بود، بلکه سخنگوی دولت ‏اصولگرا و مهرورز، آنها را “عامل خارجی” نامیده و اعتراضاتشان را به بیگانگان منتسب کرده بود.‏

در این وضعیت، حساب منتقدان سیاسی دیگر روشن است و این پرسش که چرا احمدی نژاد به معرفی منتقدان ‏واقعی خود نمی‌پردازد، کمی بیجاست؛ چرا که منتقدان سیاسی احمدی نژاد اکنون روزنامه‌ای در اختیار ندارند که ‏روزنامه‌نگاران شاغل در آن پس از تایید “انصاف” از سوی صفار هرندی، از دست احمدی نژاد جایزه بگیرند!‏

با این حال اعتراض روزنامه‌نگاران به این اقدام همچنان باقی است. آنها معتقدند “دیدگاهها و اقدامات آقای ‏شریعتمداری و تیم همراه وی در سالهای گذشته همواره به گونه‌ای بوده است که فضا را برای برخورد با رسانه‌ها ‏و روزنامه‌نگارانی که متفاوت از آنان می‌اندیشیده‌اند، فراهم کرده و این عرصه را به حوزه‌ای پر خطر برای ‏اصحاب رسانه - به ویژه در دوران زمامداری دولت نهم - تبدیل کرده است. اعطای عنوان “روزنامه نگار منتقد ‏منصف” به چهره شاخص حامی دولت نهم در عرصه مطبوعات به ایجاد ابهام و ایهام بسیاری در اذهان اهل قلم ‏منجر شده است.“‏

و از این روست که آنها در پایان نامه خود از همه روزنامه‌نگاران ایرانی می‌خواهند: “در مقابل این بدعت ‏نامتعارف و تغییر معنای واژگان سکوت نکرده و با کمک و همیاری انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران، ضمن ‏تلاش برای آزادی همکاران منتقد دربند، خواهان پاسخگویی متولیان امور فرهنگی کشور در قبال بذل و ‏بخشش‌های اینچنین بی‌پروا از انبان ادبیات روزنامه‌نگاری باشند.“‏

چرا که از نگاه آنان: “اعطای این عنوان به حامیان دولت نهم اهانت آشکار به همه منتقدانی است که صادقانه و به ‏منظور سربلندی و آبادانی ایران قلم انتقاد، منصفانه به دست گرفته وعمر و تمام هستی خود را بر سر آزادی بیان ‏می‌گذارند.“‏