حسین محب اهری بازیگر تلویزیون و سینماست و عکاسی تجربی و تئاتر. خبره در همه امور هنری. در تهران پای حرف هایش نشسته ایم.
حرف های حسین محب اهری
کار هایشان را فراموش نمی کنیم
آقای محب اهری به عنوان کسی که سال هاست درعرصه هنرهای نمایشی ایران مشغول فعالیت هستید و تقریبا همه گرایش های مربوط به این رشته هنری را تجربه کرده اید،به کدامین گرایش آن بیشتر علاقمندید؟
به قول شما همه این گرایش ها را تجربه کرده ام چون به همه آنها علاقمندم ودوست دارم تجربه کنم.به دلیل اینکه اصلا انسان به دنیا امده تا ناشناخته ها را تجربه کند و براتفاقات خود دراین جهان پهناور بیفزاید ودرمسیر زندگی با سواد بیشتری پیش رود.اما درارتباط با سوال شما باید بگویم که من خودم را یک بازیگر می دانم و گرایش اصلی من به آن سمت بیشتر است.همانطور که شاهد هستید و احتمالا دربیوگرافی من هم اشاره خواهد شد تعداد بازی های من بیش از دیگر تجاربم بوده است.
آیا کاردر بخش هایی همچون کارگردانی ونویسندگی و… به عنوان بازیگر برای شما مفید هم بوده است؟
صدالبته.این پاسخ را به مساله فوتبال ارجاع می دهم.شما مقایسه کنید دو سرمربی را که در جهان فوتبال مشغول کار هستند.یکی از انها فوتبال بازی کرده است.تمام پیچ وخم های یک بازیکن را می داند وحرکات و رفتارهای بازی را در مستطیل سبز تجربه کرده و حالا به زمانی رسیده استکه قراراست به عنوان یک سرمربی روی نیمکت بنشیند.حالا مربی دیگر را درنظر بگیرید که اصلا پا به توپ نزده است و در هیچ مسابقه بزرگی شرکت نداشته و او هم سرمربی است.دومی فقط و فقط از استعداد و هوش خود بهره مند است اما اولی علاوه براین تجربه ای پشت سر دارد که بسیار مهم است.البته در مورد موفقیت هایشان نمی توان اظهار نظرکرد.بازیگری هم به همین شکل است.کارگردانی و حتی طراحی صحنه.
به عنوان یک بازیگر معمولا برای اینکه همیشه آماده باشید چه فعالیت هایی دارید؟
ورزش و مطالعه دو عنصر بسیار حیاتی هستند که بازیگر همواره باید آن را داشته باشد.باقی قضایا مربوط به توانایی و نقطه ضعف های بازیگری است که فرد باید به سرعت ان را شناسایی ودررفع آن بکوشد.دربیان وحرکت،حس وچگونگی انتقال آن حتما نکات بسیاری است که باید درمرود آن مطالعه کرد.
درهرسه مدیوم بازیگری شرکت داشته ای.بازیگری در تئاتر،تلویزیون و سینما.کدامیک را ترجیح می دهید؟
بازیگری تئاتر برای همه بازیگرانی که از تئاتر آمئه اند دلنشین است.
چرا؟
به دلیل اینکه ردآن تماشاگررا درک می کنی.از نزدیک با حس او آشنا می شوی و درکار تو تداوم حس موجود است.همین تداوم حس است که درتلویزیون و سینما به کار بازیگر می آید.
مهم ترین فاکتور شما برای انتخاب در سه مدیوم فوق چیست؟
متن و کارگردان فهمیده کافی است تا قسمت عمده ای از کار درهمان ابتدا خود را معرفی کند.
درمورد نمایشی که درآن ایفای نقش می کنید توضیح دهید.
رویاهای خلیج فارس نمایشی است که به هجوم بیگانگان به ایران می پردازد ودرمیان این اتفاقات شاهد مقاومت مردمی وبروز ومعرفی آداب وسنن هستیم.نمایش به کارگردانی دوست خوبم آقای دژاکام است که من پیش از این هم بارها افتخار همکاری با او را داشته ام.
آیا به عنوان یک بازیگر درتئاتر بیشتر تامین می شوید یا در تصویر؟
متاسفانه پس از گذشت سالیان دراز از ورود تئاتر به ایران و تاسیس اداره جات،موسسات و مراکز هنرهای نمایشی همچنان وضعیت بسیار اسفناکی در مورد پرداخت دستمزدها وجود دارد که برای مدیران حل نشدنی می آید.دراین میان فقط و فقط عوامل تئاتری هستند که درحال عذابند.درمورد این مسائل هرچه بیشتر صحبت می وشد کمتر تصمیم هایی اتخاذ می شود.بنابراین بهتر است کمتر صحبت کنیم.
نمایش هایی که تولید کرده بودید بالاخره مجوز اجرا گرفتند؟
خیر.من آنها را فراموش کردم اما کم لطفی کسانی را که باعث شدند دو نمایش که یکی را خودم کارگردانی کرده ودردیگری بازی داشتم را نتوانم اجرا کنم هرگز از یاد نخواهم برد.