تنها ده روز بعد از راهپیمایی بیست و دوم بهمن تاکتیک جمهوری اسلامی برای مقابله با جنبش سبز آشکار می شود. صفحه نخست خبرگزاری های فارس و ایرنا و دیگر سایت های خبری وابسته به رژیم که پیش از این به سنگرهای ترس خورده ای تبدیل شده بودند که از آن جریان به اصطلاح فتنه را با بمب های تبلیغاتی مورد حمله قرار می دادند، تغییر چهره دادند و دیگر پاپی مخالفان حکومت نشدند. صدا و سیما چندان که انتظار می رفت و بعد از راهپیمایی نهم دی ماه نشان داده بود، به بهره برداری ازراهپیمایی 22 بهمن نپرداخت و خطبه های اولین نماز جمعه بعد از بیست و دوم بهمن را در تهران، روحانی آرام و ملاحظه گری به نام صدیقی اقامه کرد.
هر چند تمام این عقب نشینی های تاکتیکی دلایل متعددی دارد اما از یک انگیزه نباید غافل شد و آن اینکه جمهوری اسلامی تصمیم گرفته است ادعا نامه خود مبنی بر مرگ جنبش سبز و تشییع جنازه آن در 22 بهمن را لاک و مهر کرده و مثل سندی خدشه ناپذیر برای ثبت و نگهداری به بایگانی افکار عمومی تحمیل کند و به هزار زبان به مردم القا کند که حتی حاضر نیست پشت سر مرده حرف بزند.
روزنامه کیهان در دوم اسفندماه از دست و پا زدن اصلاح طلبان برای گرفتن فرمان عفو رهبری خبر می دهد؛ همزمان از گوشه و کنار خبرهایی مبنی بر آزادی زندانیان سیاسی پس از انتخابات تا نوروز89 منتشر می شود و دیگر از درخواست های اشد مجازات که بعد از عاشورا از دهان ایادی استبداد صادر می شد، خبری نیست و روزانه یکی دو نفر از اسرای سبز آزاد می شوند.
اگر اعتراض دانش آموزان به تقلب در کنکور 88 دروغ پردازی وشایعه کسانی که ابدا در کنکور شرکت نکرده اند تلقی می شود، یک روز بعد از برگزاری آزمون دستیاری پزشکی در روزهای پایانی بهمن ماه، این آزمون به دستور مستقیم وزیر ابطال می شود تا دولت مقابله خود را با فساد و تقلب اداری به رخ بکشد؛ چرا که این دولت با تقلب سر ستیز دارد! من این ماجرا را نیز یک قدم رو به عقب دیگر از سلسله عقب نشینی های جمهوری اسلامی در اسفند ماه می دانم تا شاید به این ترتیب ماه همیشه بحرانی اسفند ـ ماه ترافیک، سوانح جاده ای، حقوق ها و عیدی های کارگری پرداخت نشده، چهارشنبه سوری های پرتنش که شهر را به میدان جنگ تبدیل می کند، صف های طویل مشتریان بانک ها، بازار از کنترل خارج شده پوشاک و میوه و… - را بدون دغدغه خاطر از تحرکات مخالفان که مزید بر بحران خواهد شد به تعطیلات نوروز پیوند بزند و با استفاده از تعطیلی دو هفته ای رسانه ها و مراکز اجتماعی، اداره ها و دانشگاه ها و… در نوروز جنازه به زعم خود دفن شده جنبش سبز را بسوزاند و خاکسترش را به باد دهد.
جمهوری اسلامی تلاش می کند این عقب نشینی ناگزیر را گذشتی ملوکانه از سوی رهبری و حکومت القا کند و هیچ بعید نیست که آیت الله خامنه ای فرمان عفو عمومی نیز صادر کند و سال 1389 را سال دشمن شناسی، تیز بینی اجتماعی، تثبیت نظام مقدس جمهوری اسلامی یا چنین چیزی نام گذاری کند. هر چند پوشیده پیداست که این نتیجه، حاصل هراسی است که یکی دو نهیب مخالفان در 8 ماه اخیر بر پیکر این نظام انداخته است، اما جمهوری اسلامی توان تبلیغاتی خود را به کار می گیرد تا از یک زلزله سیاسی ـ اجتماعی به نفع خود بهره برداری کند.
جنبش سبز ضمن آنکه باید این را دقیقا پیروزی خود تلقی کند و بازگشت زندانیان سیاسی را به دامان مبارزه پایدار خود جشن بگیرد باید برای فتح سنگرهای وانهاده رژیم هم گام های بلند بردارد. باید در مقابل عقب نشینی رسانه های دولتی رسانه های خود را تقویت کند. در مقابل آزادی زندانیان باید حقوق ازدست رفته آنان و هزینه ای راکه از تعلیق سرمایه های اجتماعی و سیاسی با آواره و زندانی شدن آنها پرداخته است، مطالبه کند و با درخواست محاکمه عاملان و آمران صدمه به مردم در کهریزک و اوین و خانه و خیابانشان، لذت عفو تقلبی را در کام حکومت خشک و خاکستر کند.
نباید پشت میزی که حکومت در روزهای پایانی سال، بد چیده است بازی کرد. می توان با استفاده از عنصر غافلگیری تاکتیک امروز رژیم را به فرصتی برای انداختن توپ در زمین خودشان تبدیل کرد.