نامه منوچهر محمدی تهیه کننده فیلم «مارمولک» به آیت الله احمد جنتی
این است نتیجه انقلاب…؟
جناب آقای جنتی خاطر مبارک هست، حتماً هست، زمانی که فیلم مارمولک ساخته شد جنابعالی بدون اینکه آن را دیده باشید و صرفاً بر اساس شنیده ها درباره آن چه گفتید؟
شما مارمولک را فیلمی موهن و زشت برشمردید، به تبع شما دیگر یاران و برخی از هم صنفان شما سازندگان آن را ضد انقلاب، عامل صهیونیست ها، باج بگیران کاخ سفیدخطاب کردند و رؤسای دادگاه های وقت مشهد، اردبیل، تبریز، رشت در صدور حکم دستگیری و بازداشت با یکدیگر مسابقه گذاشته بودند.
آن فیلم کدام شخصیت روحانی، کدام مسئول، کدام صاحب قدرت را مگر نشانه رفته بود که این چنین همه برآشفته شده بودید. که فریاد وا اسلاما، وا روحانیتا بر آسمان رفته بود. این روزها جنابعالی اگر نه به عنوان یک شهروند که حتماً به عنوان ناظر بر انتخابات فیلم ها و مناظره های انتخاباتی را می بینید که باید ببینید به اقتضای شغلی که بابتش مسئولیت دارید.
نظر مبارکتان چیست، آبروی روحانیت نمی رود، آبروی انقلاب به بازی گرفته نمی شود، سهم امام اسباب مسخره نمی شود، آبروی مسلمین (که از خونشان مهم تر است) اسباب کسب قدرت نمی شود.
جناب آقای جنتی میان گریه و گریه تلخ تفاوت است. من در زندگی سه بار تلخ گریسته ام. اول بار در پذیرش قطعنامه، بار دوم در رحلت جانسوز امام و بار آخر این شب ها با دیدن مناظره ها و انتخاباتی که شما آن را مدیریت می کنید.
مکرر گفته بودید در دفاع از نظارت استصوابی، که وسیله ای است تا نااهلان غریبه با انقلاب و امام از معبر انتخابات نفوذ نکنند و انقلاب و ارزش های آن را دچار استحاله نسازند و چنان با تیغ آخته بر سر این معبر نشسته بودید که در هر انتخابات از کشته پشته می ساختید چه بر سر معبر تنگ نظارت استصوابی شما آمده است. که گذرکنندگان از آن این چنین همه چیز را هُمزه و لُمزه می کنند. آبروی روحانیت، مسئولین، زن و مرد و صغیر و کبیر را این روزها چوب حراج می زنند و جنابعالی حتماً در دفاع از دموکراسی و مردم سالاری زبان در نیام کشیده اید.
قرار بود فوتبال ما رنگ فرهنگ و فرهنگ ما رنگ دیانت بگیرد. ولی ظاهراً به مدد مدیریت شما دیانت ما هم رنگ، که چه عرض کنم عین فوتبال ما شده است.
جنابعالی حتماً نوه و نتیجه دارید، بد نیست فیلم مناظره های این شب ها را با آنها ببینید. نسل سوم و چهارمی که نه امام را دیده نه روزهای سخت جنگ و نه بحران ها و حوادث این سی سال را، تا شاید شما هم چون ما و بسیاری از خانواده هایی که این روزها در مقابل دانشگاه به اصطلاح بزرگ اسلامی ایران قطرات درشت و سهمگین عرق شرم و حیا بر پیشانی و صورتشان نقش می بندد را شاهد باشید وقتی در مقابل این پرسش قرار میگیرند که نتیجه انقلابی که به خاطرش آن همه خون های پاک ریخته شد این بود.
قلب دلسوزان انقلاب و امام از این رجاله بازی هایی که به نام افشاگری بر سر کوی و برزن است جریحه دار است و جریحه دارتر است به خاطر گرد سکوت و مرگی که از امثال جنابعالی که با دیدن فیلم مارمولک خونتان به جوش می آمد و رگ غیرتتان به جنبش در می آمد و دستور بگیر و ببند وتوقیف می دادید.
جناب آقای جنتی این بازی که اکنون در جریان است ممکن است آغازش با شما باشد اما انجامش را یقین دارم که این گونه نیست.
جناب آقای جنتی من تهیه کننده فیلم مارمولک هستم و به آن افتخار می‌کنم چرا که در آن فیلم دزد خرده پایی در همجواری با لباس روحانیت متنبه می شود و در پایان دعا می کند این لباس باید به اهلش برسد.
و شما تهیه کننده اصلی این فیلم های مناظره هستید که پاکدستان و پاکدامنانی روحانی متهم و محکوم به دزدی می شوند. وجدان های بیدار قضاوت کنند عمل استصوابی کدام است؟
منبع: یاری نیوز
