چه احساسی به شما دست می دهد وقتی بفهمید که دولت تان چک هایی به ارزش صدها میلیون دلار برای دشمن قسم خورده اش که رهبر آن یک دیکتاتور است امضا می کند؟ کشوری که سیاستمداران آمریکا معتقدند بزرگ ترین خطر برای آزادی در سرتاسر جهان است. امکان ندارد آمریکا دست به چنین کاری بزند، درست است؟
متاسفانه این اتفاقی است که افتاده است. طبق گزارش فری بیکن، آمریکا ۴۵۰ میلیون دلار در روز پنجم آوریل به حساب ایران ریخته است؛ درست همان روزی که مردم آمریکا مالیات سالانه خود را می پردازند که به آن روز پرداخت مالیات می گویند.
طبق توافقی مشهور به “توافق اتمی”، آمریکا بیش از ۲.۵میلیارد دلار در ازای توقف برنامه اتمی ایران به این کشور می دهد. متاسفانه این مبلغ کمتر از نیمی از پولی است که قرار است به ایران داده شود.
در فریبیکن نوشته شده است: “درحالیکه کاخ سفید می گوید که ایران در حدود ۷ میلیارد دلار برای بهبود اوضاع اقتصادی اش طبق توافقنامه ژنو دریافت می کند، کارشناسان بیرون کاخ سفید محاسبه کرده اند که درآمد حاصل از نفت ایران می تواند تا چند ماه دیگر به ۲۰ میلیارد دلار برسد.”
اصرار دولت آمریکا به هدر دادن مالیات مردم آمریکا برای کمک به کشوری که ما آن را دشمن خود می دانیم در مقابل وعده یک دیکتاتور شناخته شده که آمریکا آن را کشوری تروریستی می داند، یک بی مبالاتی بزرگ، بی اخلاقی و سیلی زدن به صورت مردم صادق و کوشا و مالیات دهنده آمریکاست.
اینطور که پیداست، این درآمد خوبی برای تروریست هاست.
سمال گاورنمنت تایمز،۲۲ آوریل
