سالهای آغازین قرن نوزدهم میلادی، سالهای پایانی عمر “قاسم الامین” روشنفکر مسلمان مصری بود درحالی که نقد هایش بر “تفسیر مردانه از دین” را به یادگار می گذاشت. امین حتی به تفاوت وضعیت زنان آن روزگار نیز نگاه مثبتی نداشت و آن را تفاوتی بنیادین نمی دانست؛ اوبر این باور بود که پاره ای از تغییرات، تنها صورتی دگرگون شده از بردگی زن است و هیچ اصلاح و تغییری خارج از چارچوب حاکمیت و سیطره ی نگاه مردانه، اتفاق نیفتاده است.