عطریانفر تصمیم گرفته محافظه کاری را کنار بگذارد. مدیر مسئول خوش سر و وضع روزنامه کارگزاران که اخیراً توقیف شد، اوقاتش تلخ است یا درست تربگوئیم رنجیده خاطر است.
وی که از جمله نزدیکترین مشاوران رئیس جمهور پیشین هاشمی رفسنجانی و از زمره “عمل گرایان” به شمار می رود در انتخابات ریاست جمهوری 2005 راه اتحاد تاکتیکی با اصلاح طلبان را انتخاب کرد و چه بسا در انتخابات ژوئن آینده هم همین کار را بکند. با جملاتی موجز می گوید: “مسئله ساده است. تند روی های بیش از حد در چهار سال اخیر به تصویر کشور لطمه زده. در زمینه اقتصاد تمرکز قدرت به وجود آمده. ما به دلیل وابستگی کامل به پول نفت به یک دولت خردمند و قابل نیاز داریم. ولی در عوض چه نصیب مان شده؟ فقط شعار. مرتب به گوشمان می خوانند که ایران در لبنان، عراق یا جاهای دیگر نقش دارد. کشور دچار بحران است و ما فقط حرف می شنویم”.
عطریانفر توضیح می دهد که محمود احمدی نژاد طی سه سال زمامداری با نفت بشکه ای بیش از 130 دلار حداقل 300 میلیارد دلار در اختیار داشته است “یعنی به اندازه مجموع شانزده سال ریاست جمهوری رفسنجانی و خاتمی. امّا استفاده نادرست از در آمد نفت و توزیع گاهاً غیر عقلائی آن، مانع از آن شد که این درآمد در زندگی مردم ایران تأثیر مثبتی بگذارد: در شانزده سال پیش از روی کار آمدن احمدی نژاد قدرت خرید مردم دوبرابر شده بود امّا حالا به نصف رسیده. در مناطق دور افتاده عده ای پیدا می شوند که اصلاً قدرت خرید هیچ چیز را ندارند”.
عطریانفر برای آنکه شمائی از اوضاع ترسیم کند توضیح می دهد که در دوره رفسنجانی و خاتمی “اگر جمعیت ایران [ 70 میلیون نفر] را به ده گروه 7 میلیون نفری تقسیم می کردیم یک گروه ثروتمندان بودند، یک گروه فقرا و هشت گروه طبقه متوسط. امروز از این ده گروه، فقرا هفت گروه، طبقه متوسط دو گروه و ثروتمندان یک گروه را تشکیل می دهند یعنی طبقه متوسط نابود شده است”.
سئوال بعدی را مطرح می کنیم: آیا نگران آن نیست که اعتصابات، که حتی در بعضی از شهرها به بازار یعنی متحد سنتی مذهبیون سرایت کرده، و نارضائی مردم شهرستان ها به یک انفجار اجتماعی بیانجامد؟ پاسخ می دهد: “تصور نمی کنم. شاید حرکت هائی پیش بیاید امّا مردم ایران می دانند انقلاب و تروریسم داخلی و جنگ یعنی چه و به همین دلیل خواستار ثبات و اصلاحاتند نه یک انقلاب دیگر”. سپس می افزاید: “جامعه ما به ظاهر غیر نظامی است امّا در واقع جامعه ای است نظامی. نظامیان همه جا را به دست گرفته اند”.
درست به همین دلیل، آیا رئیس جمهور سابق محمد خاتمی در ماه ژوئن شانسی خواهد داشت؟
می گوید: “اگر تقلب نشود بله. تند روها برای حفظ قدرت دست به هر کاری خواهند زد. اگر فکر کنند که در مقابل خاتمی می شود از احمدی نژاد گذشت سعی می کنند پشت آدم به اصطلاح مقبول تری مثل علی لاریجانی رئیس مجلس یا علی اکبر ولایتی، مشاور سیاسی رهبر صف خواهند کشید امّا اگر رقابت خیلی فشرده باشد حتی کسانی که از احمدی نژاد انتقاد می کنند از او پشتیبانی خواهند کرد”.
منبع: لوموند 11 فوریه