همزمان با افزایش گمانه زنی ها از احتمال تشدید سرکوب داخلی پس از توافق اتمی که بر اساس تجربه تابستان ۶۷ و پذیرش قطعنامه ۵۹۸از سوی حکومت ایران مطرح شده، گزارش های رسیده از تهران از آغاز دور تازه فشار بر فعالین سیاسی، دانشجویان، کارگران، معلمان و روزنامه نگاران حکایت دارد.
در 5 روز گذشته در ایران بیش از ده تن از فعالان کارگری، دانشجویی و معلمان بازداشت شده اند و اخبار تایید نشده نیز از ادامه این بازداشت ها در روزهای آتی حکایت دارد.
در همین حال، منابع خبری در تهران گزارش داده اند که علاوه بر بازداشت فعالان دانشجویی و صنفی، طیف گسترده ای از فعالین سیاسی و قومیتی نیز به نهادهای اطلاعاتی و امنیتی احضار شده اند. احضارهایی که با توجه به قطع ارتباط معمول میان آنها و دیگران، و تهدید به سکوت توسط ماموران، جزییات آن افشا نمی شود و گاه با غیرفعال شدن صفحات شخص در فیس بوک و شبکه های اجتماعی دیگر، نزدیکانش از احضار آنان خبر می شوند.
بر اساس این گزارش، حکومت ایران علاوه بر بازداشت و احضار فعالان سیاسی و صنفی، طی روزهای گذشته پروژه ارعاب از طریق صدور احکام حبس طویل المدت را نیز پی گرفته به طوری که روز گذشته نهادهای حقوق بشری از افزایش ۵/۳ساله حبس سعید رضوی فقیه(فعال دانشجویی و سیاسی و به شدت بیمار)، افزایش ۳ ساله محکومیت رسول بداقی، حکم ۹ سال حبس برای محمود صالحی و ۵/۱۲ سال برای علی شریعتی خبر داده اند.(لینک)
در همین حال، اداره گذرنامه نیز به محل جلب و بازداشت فعالان سیاسی و روزنامه نگاران تبدیل شده، به طوری که پس از بازداشت کیوان مهرگان روزنامه نگار اصلاح طلب از طریق اداره گذرنامه، گزارش ها از بازداشت و انتقال ندا مستقیمی، از محکومان سال ۸۸ به زندان اوین، پس از مراجعه به اداره گذرنامه حکایت دارد.(لینک)
بنا به نوشته سایت های خبری خارج از کشور، دورتازه سرکوب فعالان در ایران، از شامگاه سه شنبه هفته گذشته و با یورش نیروهای امنیتی به دو خانه دانشجویی در تهران و کرج آغاز شد.
در این یورش، ابتدا اعلام شد که ۵ دانشجو به نام های سیامک ملامحمدی، حسین جندقیان، کیانا کریم‌پور، سپهر صاحبیان و مهربان کشاورزی بازداشت شده اند، اما روز گذشته خبرگزاری هرانا اعلام کرد که غزال مقدم نیز در این یورش بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است.(لینک 1 و 2 )
در همین حال، گزارش ها از تهران حاکیست که دانشجویان بازداشت شده امکان ارتباط با خانواده های شان را نداشته اند و با وجود مراجعه خانواده ها به درب زندان اوین، مقامات دادستانی از دادن اطلاعات درباره سرنوشت بازداشت شدگان و یا مهیا کردن شرایط جهت دیدار با آنها خودداری کرده اند.(لینک)
پس از بازداشت این ۶ فعال دانشجویی، روز چهارشنبه گذشته نیز اعلام شد که در سومین روز از مرگ شاهرخ زمانی، فعال کارگری در زندان، علی نجاتی، رئیس سندیکای کارگران شرکت نیشکر هفت تپه نیز در یورش نیروهای امنیتی بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است.(لینک)
سیدمنصور موسوی، نویسنده و وفعال حقوق معلمان نیز از دیگر بازداشتی های روزهای اخیر بوده است.(لینک)
علاوه بر تهران، در اندیمشک نیز روز پنجشنبه گذشته سه فعال مدنی به نام های شاپور رشنو، علی محمد جهانگیری، امیر رحیم خانی و مادرش در پی هجوم نیروهای امنیتی به خانه شاپور رشنو بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شده اند.(لینک)
بازداشت های گسترده فعالان سیاسی و صنفی در حالی همچنان ادامه دارد که ۱۲ عضو جبهه پایداری در مجلس نیز روز گذشته خواستار بازداشت و سرکوب دستکم صد تن از روزنامه نگاران و فعالان فضای مجازی که به ادعای آنها با “بیگانگان” در ارتطبات هستند، شده است.
این ۱۲ نماینده در تذکری به وزرای ارشاد و اطلاعات آورده اند: “یک باند و جریان مخرب چندصد نفری رسانه‌ای در داخله وابسته به سرویس‌های جاسوسی غربی می‌باشند و با کشورهایی از جمله نروژ ـ هلند و انگلیس مرتبط هستند، سرپل ارتباطات آنها در خارج از کشور افرادی از سران فتنه ۸۸ و فراریان و پناهنده شدگان به کشورهای غربی می‌باشند.این جریانات در روزنامه‌های زنجیره‌ای و رسانه‌های فضای مجازی با هدایت سرویس‌های انگلیسی و غربی و با دادن عنوان به این نفوذی‌ها و القاء مواضع خواسته شده از طرف بیگانگان را عملیاتی می‌کردند، لذا نمایندگان ملت از وزارت مقتدر اطلاعات نظام مقدس جمهوری اسلامی می‌خواهند که سریعاً به این جریان وابسته به دشمنان انقلاب، برخورد و پرونده آنها را تسلیم قوه قضائیه بمایند”.
احمد سالک، مرتضی آقاتهرانی، سیدمرتضی حسینی، مهدی کوچک‌زاده، سیدمحمود نبویان، محمدرضا آشتیانی،جواد کریمی قدوسی، نصرالله پژمان‌فر، حسینعلی حاجی‌دلیگانی، بهرام بیرانوند، حسین ذوالانوار و بیژن نوباوه نمایند کانی هستند که درخواست حذف گسترده فعالان رسانه ای را منتشر کرده اند. پیش از این چنین درخواستی در انتهای چند گزارش امنیتی در روزنامه های زردی مانند وطن امروز و یا سایت های نزدیک به احمدی نژاد منعکس شده بود. در سه تا از این گزارش های شبه امنیتی با جملات یکشکل و به تقلید از یادداشت های حسین شریعتمداری نوشته شده بود “مامور دلسوز نهادهای قضایی و امنیتی، سربازان گمنام امام زمان چرا به این پرونده ها رسیدگی نمی کنند.”(لینک)
این درخواست در حالیست که در طی روزهای اخیر دو وبلاگ نویس به نام های آرش زاد از وبلاگینا و محسن صادقی‌نیا نویسنده وبلاگ چشمان باز، از سوی نهادهای امنیتی بازداشت شده اند.(لینک)
به اعتقاد ناظران، دور جدید سرکوب فعالان سیاسی و مدنی در ایران در حالی به بالاترین میزان در چندسال گذشته رسیده که ماجرای انتخاب ـخنداننده برتر و تشکیل دوگانه های تبلیغاتی برای یک برنامه طنز در تلویزیون حکومتی ایران، بیشترین توجه را به خود جلب کرده است.
یک فعال رسانه ای به خبرنگار روز گفته است تفاوت عمده دیگری که می توان از اثرات روی کار آمدن دولت اعتدال به حساب آورد تجدید دعوت افراد به هتل های بزرگ است که در سال های پایان دولت هاشمی معمول بود و بعد از دوم خرداد و با مرگ سعید امامی از دستور خارج شده بود. در این ملاقات ها، ماموران وزارت اطلاعات سردبیران و نویسندگان را ابتدا تهدید و بعد راهنمایی می کنند که چطورست مدتی را بیرون از کشور استراحت کنند تا هم گرفتار نشوند و هزینه نظام را بالا نبرند. تشویق به مهاجرت عملی است که گاهگاه در دستورعمل وزارت اطلاعات قرار می گیرد.
به گفته همین منبع دو هفته پیش به یک چهره ادبی مشهور به طعنه گفته اند “اول گواهی پزشک برای بیماری های خود تهیه کنند که در صورت گرفتاری، با مشکل مقررات و ناباوری قاضی روبرو نشوند، البته در خارج هم همیشه پرونده پزشکی فرد را می خواهنند اما در ایران که این حرف ها معمول نیست.”
همین روش در مورد دو تن از چهره های سرشناس حقوق بشری ایران که به تازگی از سال ها حبس نجات یافته اند، به کار گرفته شده و به همسر وی گفته اند “به شما که راحت پناهندگی می دهند چرا نمی روید…“
