کمتر از ۱۰ روز دیگر ایران میزبان مسابقات لیگ جهانی والیبال است و طیف گسترده‌ای از زنان ایرانی چشم به تصمیم دولت حسن روحانی دارند. دولت سال گذشته در تحقق وعده حضور زنان در ورزشگاه‌ها ناکام ماند و این‌بار نیز با وجود وعده‌های مساعد فراوان، با مشکلات و مخالفت‌های زیادی روبه‌رو است، به گونه‌ای که هنوز مشخص نیست این اجازه صادر خواهد شد یا خیر. بنفشه جمالی، فعال حقوق زنان در گفت‌وگو با روز از انفعال و کم‌کاری دولت و به ویژه معاونت امور زنان انتقاد می‌کند و معتقد است: “ گروه‌های تندرو و گروه‌های فشار به تجربه فهمیده‌اند که عملا دولت فعلی با کوچک‌ترین تهدیدی عقب می‌کشد و قرار نیست جلوی این رفتارهای غیرقانونی بایستد.”
تهدید به “حضور خونینِ امت حزب‌الله”
مدتی است که اظهارنظرهای ضد و نقیض درباره مجوز حضور زنان در ورزشگاه از سوی مقامات مختلف شنیده می‌شود. در حالی که شهین دخت مولاوردی روز دوشنبه ۱۱ خرداد به روزنامه شرق گفته بود ناجا و وزارت کشور مجوز ورود زنان به سالنهای والیبال را امضا کرده‌اند، سخنگوی نیروی انتظامی اعلام کرد که هنوز مجوز حضور زنان به پلیس ابلاغ نشده است. مولاوردی در آخرین اظهارنظر خود روز سه‌شنبه ۱۹ خرداد به آسوشیتدپرس گفت که تعداد محدودی از زنان که بیشتر آن‌ها “خانواده‌های بازیکنان تیم ملی” هستند٬ اجازه خواهند داشت در استادیوم حضور پیدا کنند.
بنفشه جمالی فعال حقوق زنان در گفت‌گو با روز می‌گوید: “من جدا متاسفم که پیگیری‌های ادعایی خانم مولاوردی در مورد حق حضور زنان در ورزشگاه‌ها امروز تنها محدود به خانواده‌های ورزشکاران شده است. آن هم با فشارهای بین‌المللی و نه اراده داخلی، این نشان می‌دهد که معاونت امور زنان چه قدر در رابطه با پیگیری مطالبات زنان منفعل عمل می‌کند.”
او معتقد است: “این ناهماهنگی به وجود نهادهای موازی در حوزه تصمیم گیری‌های مملکتی بر می‌گردد که فقط هم محدود به مسائل زنان نیست.”
به گفته جمالی “معاونت امور زنان تبدیل به یک ویترین برای دولت شده، صرفا برای این‌که نشان دهند، دغدغه حقوق زنان دارند و پیگیر مطالبات زنان است. اما عملا معاونت امور زنان در این چند وقت کاملا خنثی عمل کرده و هیچ اراده جدی‌ای برای پیگیری مطالبات زنان دیده نمی‌شود.”
این فعال حقوق زنان معتقد است: “دولت روحانی این روزها کاملا سیاست‌های داخلی را فدای سیاست‌های خارجی‌اش کرده و طبق معمول هم زنان اولین قربانی‌های این زورآزمایی‌ها هستند.”
اما ناهماهنگی دولت و سایر ارگان‌ها یک روی سکه است. روی دیگر نیروهای تندرویی هستند که حالا با صراحت برای دولت و زنانی که خواهان ورود به ورزشگاه‌ها هستند خط و نشان می‌کشند. وب‌سایت یالثارات “ اطلاعیه مشترک گروه‌های متحد حزب‌الله درباره غائله ورزشگاه‌ها” را با عنوان “۲۹ خرداد، وعده امت‌حزب‌الله مقابل ورزشگاه ۱۲هزارنفری آزادی” منتشر کرده که در آن آمده: “خبر صدور اعلام مجوز قبلی برای ورود زنان به ورزشگاه، نزد حزب الله به معنی ورود آنان تلّقی شده و تا زمان اعلام ابطال این مرقومه شوم از سوی مراجع رسمی، این فرض به قوت خود باقی می ماند. بر این اساس و از طریق این تریبون، گروه‌های متحد جامعه حزب الله عموم امت حزب‌الله را دعوت به حضور در معرکه می‌کنند تا در روز ۲۹ خرداد ماه ۱۳۹۴ مصادف با دوم رمضان المبارک ۱۴۳۶، راس ساعت ۱۳ برای ادای تکلیف شرعی در مقابل ورزشگاه ۱۲ هزار نفری آزادی حاضر باشند.”
بنفشه جمالی دراین خصوص نیز می‌گوید: “این گروه‌های تندرو و گروه‌های فشار به تجربه فهمیده‌اند که عملا دولت فعلی با کوچک‌ترین تهدیدی عقب می کشد و قرار نیست جلوی این رفتارهای غیرقانونی بایستد.” او ادامه می‌دهد: “در چندوقت اخیر نمونه‌های زیادی از این تهدیدها دیده‌ایم، از پایین کشیدن فیلم هایی مثل مثل خانه پدری که مجوز اکران داشتند، تا لغو کنسرت ها و سخنرانی‌ها و امروز هم تهدید زنانی که خواهان حضور در ورزشگاه ها هستند به برخورد خونین!”
اشاره او به اعلامیه‌ای است که در فضای مجازی دست به دست می‌شود، در این اعلامیه آمده که منتظر “حضور خونین امت حزب‌الله” در تاریه ۲۹ خرداد سال ۹۴ مقابل ورزشگاه ۱۲ هزار نفری آزادی هستیم. در این اعلامیه از حضور زنان در استادیوم به عنوان “مجاز شدن فحشای زنان هرزه” یاد شده است.
زنان تمام راه‌ها را امتحان خواهند کرد
هم‌زمان با انتشار اخبار ضد و نقیض، ۴۸۱ فعال مدنی درباره موضوع ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه‌ها، به وزیر کشور، وزیر ورزش و فرمانده نیروی انتظامی نامه نوشته‌اند. در متن این نامه آمده است: “ ما امضا کنندگان این نامه از وزارت کشور، فدراسیون والیبال، وزارت ورزش و جوانان و معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری می‌خواهیم که جهت رفع تمامی موانع موجود اقدام و هرچه سریع‌تر شرایط حضور زنان در ورزشگاه را مهیا کنند و آن را به اطلاع عموم برسانند. بدیهی است که اختصاص جایگاهی محدود برای اقلیتی از زنان یا دعوت گزینشی تماشاگران، پاسخگوی مطالبه به حق ما نخواهد بود.”
بنفشه جمالی فعال حقوق زنانی یکی از امضا کنندگان این نامه است. او در این ارتباط می‌گوید: “ما معتقدیم اتفاقا ممانعت از حضور زنان در ورزشگاه ها غیرفانونی است، ما هیچ قانون مصوبی برای عدم حضور زنان در ورزشگاه ها نداریم. و این ممانعت کاملا بی پایه و اساس است. “
او می‌گوید فعالان زن از دولت و به ویژه معاونت زنان توقع دارند “همان‌طور که وعده داده‌اند پیگیر مطالبات به حق زنان باشند. حضور در ورزشگاه‌ها و تشویق تیم ملی کشور حق زنان است و هیچ نهادی هم نمی‌تواند آن‌ها را از حق‌شان محروم کند. “
اما حالا و در این شرایط فعالان زنان چه راه‌هایی برای احقاق خواسته‌شان پیش رو دارند؟ این سوالی است که جمالی در پاسخ‌اش می‌گوید: “اولین قدم قبل از شروع مسابقات پیگیری قانونی برای حضور در ورزشگاه‌ها است. پیگیری از طریق وزارت کشور، معاونت امور زنان و ارگان‌هایی که قانونا باید این مجوز را صادر کنند. به شخصه امیدوارم مساله حضور زنان در ورزشگاه‌ها و مسابقات پیش روی والیبال در تهران، با صدور مجوز و تامین امنیت زنان در ورزشگاه توسط نیروی انتظامی، به صورت قانونی حل بشود.”
جمالی همچنین در پاسخ کسانی که حضور زنان در ورزشگاه‌ها را از اولویت‌های مطالبات زنان نمی‌دانند و می‌گوید حالا موقع مطرح کردن چنین خواسته‌ای نیست، می‌گوید: “معتقدم مطالبات زنان را نمی‌شود اولویت‌بندی کرد و حضور در ورزشگاه‌ها هم مطالبه به حق گروهی از زنان است. این یک نوع تبعیض آشکار است که زنان به خاظر جنسیتشان از حضور در ورزشگاه‌ها و یک مکان عمومی منع می‌شوند.”
او در پایان تاکید می‌کند: “قطعا زنان برای حضور در ورزشگاه‌ها و دیدن مسابقات والیبال تمام راه‌ها را امتحان خواهند کرد.”
