گریت وایلدرز عضو محبوب پارلمان هلند است و فیلم او موجب برانگیختن مباحثات فراوانی در این کشور شده است. او خواهان پایان بخشیدن به ساخت مساجد و مهاجرت مسلمان است. مصاحبه یان ترینور با او در شهر لاهه هلند را در زیر می خوانید.
گرت وایلدر، مردی با موهای سفید است که به تماشای تلویزیون معتاد است. او عاشق مارگارت تاچر است و کباب را به همبرگر ترجیح می دهد. وایلدر مشکلی با مسلمانها ندارد. او فقط از اسلام بدش می آید یا حداقل خودش اینجوری می گوید. وایلدر، یک عضو حزب دست راستی رومن کاتولیک، می گوید: “اسلام یک دین نیست، یک ایدئولوژی است. ایدئولوژی متعلق به یک فرهنگ عقب افتاده.”
این سیاستمدار هلندی که خود را دنباله رو افراد مستقلی می داند که ترور یا توقیفشان اخیراً، وضعیت هلند را آشفته کرده است، مطالعه پر سر و صدایی را راجع به قرآن انجام داده است. او با شبیه دانستن قرآن به کتاب “نبرد من” هیتلر، خواستار زدودن “قرآن فاشیستی” از هلند، بازنویسی قانون اساسی برای ممنوعیت مهاجرت از تمام کشورهای مسلمان و تشویق مسلمانان به خروج از کشور و نیز بازپس گیری شهروندی هلندی از مجرمان مسلمان وعودت دادن آنها به کشورهایشان شده است. با اینحال او مشکلی با مسلمانان ندارد. او می گوید: “من با سنت، فرهنگ و ایدئولوژی اسلام مشکل دارم – نه با مردم مسلمان.“
او وقت خود را صرف بررسی سوره های قرآن و اشعار اعراب قرن هفتم کرده است. نتیجه تحقیقات او به صورت فیلم کوتاهی درآمده که هلند را در وحشت فرو برده است. او می گوید مشغول کارهای نهایی بر روی فیلم 10 دقیقه ای اش است و برای نمایش آن، وارد گفتگو با چهار شبکه تلویزیونی شده است.
او در کنفرانس خشک و بیروحی در پارلمان هلند در شهر لاهه و درحالیکه ماموران امنیتی برای محافظت او در بیرون ساختمان جمع شده اند، توضیح می دهد: “این فیلم تفرجی در قرآن است. قصد من نشان دادن چهره واقعی اسلام است. من آن را به چشم یک تهدید نگاه می کنم. من سعی می کنم به کمک تصاویر نشان دهم چه چیزهایی در قرآن نوشته شده است و به عنوان انگیزه به خورد مردم دنیا داده می شود. جوانان مراکشی ، هر روز مشغول کتک زدن همجنسگراها در خیابان های آمستردام هستند.“
وایلدر باهوش و سرزنده است و با صدایی هیجان آور سخن می گوید. اخیراً او به عنوان موثرترین سیاستمدار هلند انتخاب شده است. 18 ماه پیش او به تنهایی در جلسات حاضرمی شد اما حالا حزب او 9 کرسی از 150 کرسی پارلمان هلند را به خود اختصاص داده و صاحب 15 درصد آراء است. به نظر می رسد ناسازگاری او با اسلام در حال ثمر دادن است. نسل تازه دست راستی ها نه تنها در هلند، بلکه در سراسر اروپا با تکیه بر عقاید ضد- اسلامی در حال سربرآوردن هستند.
چند ماه پیش، حزب مردم سویس به رهبری یک میلیاردر تند مزاج به نام کریستف بلوچر، در انتخابات عمومی به پیروزی رسید. این در حالی بود که او همایشی را برای تغییر قوانین سویس برای ممانعت از ساخت مناره بر بام مساجد به راه انداخته بود. ماه گذشته نیز رهبران افراطی دست راستی از احزاب سیاسی 15 شهر اروپایی از جمله آلمان، بلژیک و اتریش در آنتورپ بلژیک گرد هم آمدند و بر علیه “اسلامی شدن” شهرهای اروپایی با یکدیگر پیمان بستند. آنها برای چندمین بار خواستار منع ساخت مساجد شدند.
فیلیپ دوینتر، رهبر حزب جدایی خواه ولماس بلانگ بلژیک که گردهمایی آنتورپ را ترتیب داده بود، گفت “ما در حال حاضر 6000 مسجد در اروپا داریم. اینها محل عبادت نیستند بلکه مظهر بنیادگرایی هستند. بعضی از اینها از سوی گروه های تندرو در عربستان یا ایران حمایت می شوند. چنین مظاهری را باید متوقف کرد.“
جناح راست افراطی از چندین سال پیش در اروپا برضد مهاجرت موضع گرفته بودند ولی امروزه اسلام را به عنوان هدف اقداماتشان انتخاب کرده اند. این گردهمایی نتایج متنوعی داشت. حزب بلوچر در سویس به پیروزی چشمگیری رسید. وایلدرز هم در هلند سعی در تحریک مداوم برای اصلاح ساختار کشوری دارد.
خارجی ستیزی نزد طرفداران جناح راست میانه هم بازتاب داشته است. رونالد کخ، از حزب دموکرات مسیحی آلمان که یکبار تا آستانه صدراعظمی هم پیش رفت، دو هفته پیش شانس خود را به اندازه 12 امتیاز در انتخابات کشوری از دست داد. این رویداد پس از آنکه او در همایشی ازذبح اسلامی ایراد گرفت و برای فراخوانی برای بازگرداندن مهاجران جوان به کشورشان پس از ارتکاب جرم تشکیل داد، اتفاق افتاده است.
وایلدرز از برخی مباحث علیه تکثر فرهنگی که چند سال گذشته آلمان را فراگرفته است استفاده کرده است. مانند خیلی از افراد دست راست سنتی در آلمان، او سعی دارد سنت مسیحی-رومن اروپایی به طور رسمی به عنوان فرهنگ غالب به رسمیت شناخته شود. او می گوید: “بین فرهنگ ما و فرهنگ اسلامی هیچ تساوی وجود ندارد. به دیدگاه های آنها در مورد همجنسگرایان یا زنان نگاه کنید.“
لیکن وایلدر در جایگاه و اهدافش با بقیه درجناح راست افراطی اروپا اشتراک نظر دارد، و اساساً یک پدیده خاص هلندی است. او خود را به چشم یک محرک آزاد سازی می نگرد که در برابر “اسلام گرایی” به عنوان تهدیدی در برابر تسامح و انعطاف پذیری هلندی است، موضع گرفته است.
او تاکید می کند همفکران من لوپن یا هایدر نیستند. او می گوید: “ما هرگز به فاشیست ها و موسولینیست های ایتالیا ملحق نمی شویم. من خیلی نگران مرتبط شدن با گروه های راست فاشیست هستم. ایکونوکلاسم هلندی و اسکاندیناویایی بر آزادی بیان اصرار دارند و این چیزی است که در واقع انگیزه من ست.“
او نگران این نیست که فیلمش دور تازه ای از خشونت ها را به وجود آورد؛ نظیر آنچه باعث قتل ونگوگ در خیابان های آمستردام شد یا باعث مخفی شدن همکارش آیان هیرسی علی یا هیاهوی مربوط به کاریکاتوریست دانمارکی اتفاق افتاد.
دولت هلند قصد دارد در صورت به نمایش درآمدن فیلم وایلدرز، اتباع و دیپلمات های خود را به طور اضطراری از خاورمیانه خارج کند. این یک زنگ خطر برای تجارت هلند است. وایلدرز می گوید: “نخست وزیر ما یک ترسوی بزرگ است. دولت ضعیف است. آنها از احساسات من متنفرند و من هم از آنها خوشم نمی آید.“
اما اگر مردم در نتیجه نمایش فیلم او کشته شوند چه؟ “آنها می گویند اگر حمام خونی به راه بیفتد، نتیجه این سیاست است. آنها دارند یک فضای ویژه به راه می اندازند. من به خاطر استفاده از ابزار دموکراتیک و عمل کردن بر اساس قانون نباید مورد سوال قرار گیرم. من نمی خواهم به مردم یا منافع هلند لطمه بخورد.“
اما او قصد به راه انداختن یک جنبش را دارد. “اسلام چیزی است که ما دیگر تحمل آنرا در هلند نداریم. من می خواهم قرآن ممنوع شود. ما باید اسلامی شدن هلند را متوقف کنیم. معنی اش این است که مسجد دیگری، مدرسه اسلامی دیگری و امام دیگری نمی خواهیم… نه اینکه همه مسلمانان تروریست هستند، اما تقریباً همه تروریست ها مسلمان هستند.“
آزادی بیان یا تنفر از بیان؟ “من تنفر را نمی سازم. من می خواهم روراست باشم. از مردم متنفر نیستم. من از مسلمانان متنفر نیستم. من از کتاب آنها و ایدئولوژی آنها متنفر هستم.“
سالهاست که وایلدرز به خاطر همین “روراستی” و در سایه تهدید جان خود در اینترنت، تحت حمایت و نگهبانی پلیس زندگی می کند. او در سربازخانه ها، زندان ها و در خانه تحت نظر نگهبان ها زندگی کرده است. او می گوید: “ نه آزادی و نه حریم خصوصی وجود دارد. اگر بگویم نمی ترسم، دروغ گفته ام.“
این شک وجود دارد که اگر فیلم وایلدرز به نمایش درآید، در اکثر نقاط دنیا توهین به مقدسات تلقی شده و جرقه به راه افتادن یک کشمکش خونین میان غرب و مسلمانان جهان زده شود.
به نظر نمی رسد او نگران این موضوع باشد. “مردم می پرسند چرا لحن خودت را ملایم تر نمی کنی و بعد این فیلم را بسازی؟ اگر من اینکار را بکنم و چیزی را که فکر می کنم بر زبان نیاورم، آنوقت تندروهایی که مرا تهدید می کنند برنده خواهند بود.“
منبع: گاردین، 17 فوریه 2008