کمتر از دو هفته به مهلت تکمیل توافق نهایی با ایران بر سر برنامه هستهای این کشور زمان باقی مانده است. به گزارش آسوشیتد پرس، طرفین هنوز اختلافهای زیادی با هم دارند. این گزارش میگوید:
“روز دوشنبه دیپلماتها گفتهاند، مذاکرات هستهای ایران پیشرفت اندکی دارد. تهران در مقابل تلاشها به رهبری آمریکا، برای کاهش فعالیتهایی که میتواند به ساخت سلاح بیانجامد، مقاومت میکند. با نزدیک شدن به مهلت ۲۰ ژوئیه طرفین سعی میکنند روی حفرههای توافق اولیه سرپوش بگذارند.
بزرگترین مانع، غنیسازی اورانیوم است. ایران که ادعا میکنند قصد ساخت بمب ندارد، نزدیک به ۲۰ هزار سانتریفیوژ دارد. تهران مدت هاست که درخواست در اختیار داشتن ۵۰ هزار سانتریفیوژ را دارد تا تنها راکتورهای هستهای خود را سوخترسانی کند.
دیپلماتها میگویند، هنوز اختلافهایی بر سر چگونگی کاهش خطر تکثیر سلاح هستهای در مورد راکتور آبسنگین اراک وجود دارد.
همچنین ایران در مقابل فشارها برای تغییر کاربری یک سایت غنیسازی که برای محافظت در برابر حمله هوایی در دل کوه ساخته است مقاومت میکند. همچنین اختلافهایی بر سر طول مدت محدودیتهایی که توافق در مورد فعالیتهای هستهای تهران اعمال میکند، وجود دارد.”
موارد متعددی از این گزارش نتیجهگیری میشود. اول اینکه توافق اولیه ناموفق بوده است. ایران موضع خود را تغییر نداده است. دوم اینکه امکان استفاده صلحآمیز از دهها هزار سانتریفیوژ وجود ندارد، اما ایران هنوز میگوید تمام آنها را برای مصارف غیرنظامی نظیر مصارف پزشکی نیاز دارد. سوم اینکه، آمریکا چیزهای بسیاری را به خاطر هیچ از دست داده است. این گزارش اشاره میکند که آمریکا فقط به ایران اجازه میدهد بخش کوچکی از دهها هزار سانتریفیوژ خود را حفظ کند. شش قطعنامه سازمان ملل میگوید ایران اجازه غنیسازی ندارد. کنگره نباید تا آخرین لحظه برای اجرای برنامه پشتیبان صبر کند.
نکته آخر از همه مهمتر است، چون اگر هرگونه از کار انداختن صلحآمیز برنامه هستهای ایران ممکن باشد، کنگره باید این کار را انجام دهد. دموکراتهای سنا در مقابل فشارهای کاخ سفید و هری رید، رهبر اکثریت، تسلیم شدهاند. این بیمسئولیتی است و هرگونه اقدام برای وادار کردن ایران به جدی بودن در مورد توافق نهایی را از بین میبرد.
حالا وقت آن است که سنا تحریمهایی را در صورت شکست در دستیابی به توافق نهایی تصویب کند. من از استفاده از نیروهای آمریکا حمایت میکنم اما این رئیسجمهور از زور استفاده نمیکند و کنگره، اسرائیل و دولت ایران این را میدانند. مهم این است که کنگره چشم انداز یک توافق قابل قبول را رسم کند. توافقی که ایران را تا بدست آوردن توانایی ساخت سلاح، یکسال عقب بیندازد، مواد غنیسازی شده را به بیرون از کشور منتقل کند، تجهیزات غنیسازی اورانیوم و پلوتونیوم را از کار بیندازد و این کشور را متعهد به بازرسیهای مدام کند. همچنین کنگره باید اطمینان حاصل کند تا زمانیکه ایران نقض حقوق بشر را کنار نگذاشته و از گروههای تروریستی حمایت میکند، حذف کامل تحریمها امکانپذیر نیست.
اوباما نقشه جایگزینی ندارد. این فقط به کنگره، اسرائیل و کشورهای سنی بستگی دارد که ایران را از رسیدن به جاهطلبیهای هستهای بازدارند.
منبع: واشنگتن پست - 7 ژوئیه