یک روز بعد از سخنان تهدید آمیز آِیت الله خامنه ای مبنی بر “تمام شدن فرصت سران جنبش سبز برای بازگشتن به دامان نظام” میرحسین موسوی در مصاحبه ای “تضمین انتخابات آزاد، غیرگزینشی و سالم را کلیدی ترین بخش راه حل” بحران دانست و اعلام کرد اگر این مسئله عملی نشود، ریزش مشروعیت نظام سرعت خواهد گرفت.همزمان مهدی کروبی نیز در مصاحبه با روزنامه کوریره دلاسرا اعلام کرد که “به جمهوری اسلامی کنونی که در ایران بر سر کار است، هیچ اعتقادی ندارد”.
مهندس میرحسین موسوی در مصاحبه با سایت “کلمه” راهپیمایی 22 بهمن را «مهندسی شده» خواند و با رد راه حل دفعی و ناگهانی بحران، به حاکمیت هشدار داد که: “نمی توان یک راهپیمایی مهندسی شده ترتیب داد و دل خوش کرد که همه چیز تمام شده است”.
این نامزد معترض به کودتای انتخاباتی 22 خرداد، همچنین خواستار اعطای مجوز راهپیمایی به هواداران جنبش سبز و انتشار مجدد روزنامه‌های سبز و اعتماد ملی شد.
مهدی کروبی، دیگر نامزد معترض به کودتای انتخاباتی نیز با بیان اینکه “بر سر آنچه در ۲۲ خرداد ماه رخ داده است، هرگز صلح و سازش نخواهد کرد” اعلام کرد “بر سر آنچه در ۲۲ خرداد ماه رخ داده است،هرگز صلح و سازش نخواهد کرد.”
راهپیمایی مهندسی شده
میرحسین موسوی در این گفت و گو راهپیمایی 22 بهمن را مهندسی شده خوانده و گفته است بیشترین اتوبوس‌ها و حتی قطارها برای جمع‌آوری جمعیت و نیروهای نظامی و انتظامی در اختیار گرفته شده بودند: “اینگونه مهندسی اجتماعات نه تنها افتخاری ندارد، بلکه شبیه همان ذهنیت استبدادی و رویه های پیش از انقلاب است و در زمان پهلوی ها هم اگر کارمندی در تجمعات مورد نظر آنها شرکت نمی کرد، دچار مشکل می شد”.
وی با اشاره به وزن جمعیتی راهپیمایی 25 خرداد و مقایسه با 22 بهمن، به پیشنهاد مشترک خود و مهدی کروبی برای برگزاری یک راهپیمایی از سوی “جنبش راه سبز” با توجه به اصل ۲۷ قانون اساسی اشاره و تصریح کرده که: “ افتخار واقعی به شرکت خودجوش مردم در راهپیمایی ۲۵ خرداد و مراسم های بعد از آن است و نه راهپیمایی های مهندسی شده و یا احیانا اجباری با این همه هزینه و فضای امنیتی و ارعاب”.
به گفته وی: “دولت با هزینه گزاف و بسیج اتوبوس‌ها و قطارها از سراسر کشور و شکل‌های خاص اداری، سعی کرد اثرات حضور جنبش سبز را در آن روز خنثی کند”.
این نامزد معترض به کودتای انتخاباتی 22 خرداد که بسیاری از کاربران اینترنت او را “رئیس جمهور موسوی” خطاب می کنند درمصاحبه خود “حضور گسترده نیروهای انتظامی و نظامی در مراسم راهپمایی روز ۲۲ بهمن امسال و برخوردهای خشن و وحشیانه ای که مخصوصا در میدان صادقیه و بعضی نقاط دیگر دیده شد” را بی سابقه دانسته و افزوده است: “در سال های قبل مردم با هر شکل و قیافه و شعاری که می خواستند در راهپیمایی شرکت می کردند ولی امسال مأموران خشن، حتی طاقت دیدن یک لباس سبز بر تن راهپیمایان جوان و یا حتی یک تسبیح سبز در دست یک روحانی را نداشتند.”
وی آنگاه با طرح این سئوال که “چه ضرورتی داشت فضای میدان صادقیه با نارنجک فلفلی و شیمیایی آلوده شود” گفته است که: “این روش ها، ما را از راه حل های منطقی دور می کند.”
وی تاکید کرده است که “گمان نمی کند این برخوردها به سادگی از خاطره مردم برود.”
نخست وزیر زمان جنگ سپس به “فضای خالی میدان آزادی به هنگام سخنرانی و مقایسه آن با سال های پرجمعیت راهپیمایی” اشاره کرده و با تاکید بر اینکه کهنوز جوابی برای خالی بودن میدان و این که چرا دوربین ها فقط نقاط محدود نزدیک به جایگاه را رصد می کرده داده نشده”، این پاسخ دولتی ها راکه مردم مراقب چمن و محیط زیست بوده اند “مضحک” دانسته است.
به گفته موسوی: “اگر برای نظام تخمین وزن جمعیتی جنبش سبز اهمیت داشت، جلوی ابراز هویت جمعیت های سبز را نمی گرفت. ولی وحشت از آشکار شدن این هویت و دامنه آن، این فرصت تاریخی را گرفت. این امر بیش از جنبش راه سبز، برای حاکمیت مضر بود”.
وی با بیان این اعتقاد که “پنهان نگه داشتن واقعیت، منجر به حذف آن نمی شود” اعلام کرده است با این برخورد گسترده، هویت جنبش سبز،عمیق تر و گسترده تر خواهد شد.
رئیس سابق فرهنگستان هنر با “فضاحت بار” خواندن حمله عده‌ای چماقدار و قمه به دست به مهدی کروبی و سید محمد خاتمی در روز ۲۲ بهمن، پرسیده است: “آیا حکومت می‌تواند راه حل را در ترساندن ملت بداند؟”
موسوی آنگاه این سئوال را طرح کرده است که: “آیا پیوستن آقایان خاتمی و کروبی به صفوف مردم و اعلام عملی وحدت و یکپارچگی به حل بحران کمک می کند یا فرستادن عده ای چماقدار و قمه و زنجیر بدست برای اجرای استراتژی نصر با رعب”؟
به گفته نخست وزیر زمان جنگ “اگر دعوت جنبش سبز و تشکل های اصلاح طلب و مراجع عظام و دیگر شخصیت های نظام نمی بود، امسال ما یک راهپیمایی بی رمقی داشتیم که اکثریت آن را نیروهای نظامی و انتظامی که از سراسر کشور جمع شده بودند تشکیل می داد.”
فاجعه حمله به کوی دانشگاه
میرحسین موسوی در بخش دیگری از این گفتگو به پخش فیلم حمله نیروهای گارد ویژه و بسیج به کوی دانشگاه تهران اشاره کرده و گفته است در نظر کسانی که مشغول ضرب و شتم دانشجویان هستند، فرزندان این ملت از حیوانات هم کم ارزش تر می نماید.
به گفته وی “فیلمی که اخیرا در مورد حمله به خوابگاه دانشجویان پخش شد نشان می دهد که تا چه اندازه روحیه فرقه گرایی، سبعیت ایجاد می کند”.
نخست وزیر زمان جنگ، این گفته مسولان را که “نمی دانند حمله کنندگان چه کسانی هستند»” فاجعه بار تر و توهین به شعور مردم و دانشجویان دانسته و تاکید کرده است که: “ای کاش نیروی انتظامی و نیروهای امنیتی کشور، اقتدار را نه در سرکوب و ضرب و شتم، بلکه در ایجاد فضای امن برای همه ایرانیان، صرف نظر از طرز فکر و عقایدشان، می دانستند”.
تضمین انتخابات سالم
تضمین انتخابات آزاد، رقابتی، غیرگزینشی و سالم، کلیدی ترین بخش راه حل ها از سوی میرحسین موسوی اعلام شده که به اعتقاد او “اگر این امر حل نشود، ریزش مشروعیت نظام سرعت خواهد گرفت.”
به گفته این نامزد معترض به انتخابات 22 خرداد “جنبش راه سبز باید بطور مکرر و در هر شرایط و مکان، روی انتخابات آزاد، رقابتی و غیرگزینشی تأکید کند، همانطور که آزادی زندانی ها، آزادی رسانه ها و برچیده شدن فضای امنیتی در جای خود بسیار مهم هستند و باید ضرورت این راه حل ها را نه تنها به گوش حاکمیت، بلکه به گوش همه مردم کشورمان برسانیم”.
موسوی متذکر شده است که: “هر اقدامی که در جهت احقاق حقوق مردم صورت گیرد، نه تنها نشانه ضعف حاکمیت نیست، بلکه نشانه قدرت جمهوری اسلامی است”.
هشدار به سبزها
نخست وزیر زمان جنگ در بخش دیگری از این گفتگو با تاکید بر حضور “تعداد قابل ملاحظه ای از روحانیون متعهد و آگاه و مبارز” در بدنه جنبش سبز، به سبزها هشدار داده که: “موضعگیری چند نفر روحانی تندرو و مغرض، نظر همه روحانیت و مراجع نیست و مراقب باشند در دام تبلیغاتی که می خواهد روحانیت کشور را به جنبش بی اعتماد کند نیفتند”.
به اعتقاد وی: “روحانیت اصیل هیچگاه مردم را با الفاظ رکیک خطاب نمی کنند یا از قتل و ریختن خون و در محبس کردن بیگناهان حمایت نمی کنند و مصالح اسلامی و ملی را از منافع فرقه ای و جناحی تشخیص می دهند”.
هشدار به حاکمیت
میرحسین موسوی تصریح کرده است که: “مردم نمی توانند تحمل کنند که به نام دین رفتار های غیر دینی بلکه ضد دینی رواج یابد”.
به گفته وی: “مردم به خوبی فرق میان دینداری رحمانی و قدرت طلبی در لباس دین را می فهمند.”
رئیس سابق فرهنگستان هنر تاکید کرده است که “یک فرقه به دنبال دزیدن مفهوم ایرانیت و حس ملی است و این خطرناک ترین راهبردی است که ما اکنون در مقابل آن قرار داریم.”
وی افزوده است: “به تغییر رنگ پرچم کشورمان به شدت مشکوک هستیم و آن را محکمترین دلیل برای عدم علاقه یک فرقه به منافع و ارزش ها و فرهنگ ملی می دانیم.”
میرحسین موسوی سپس با تأکید بر اینکه “خواست جنش سبز، همان خواست ملت است” به بیان خواسته های ملت پرداخته و گفته است که: “ده‌ها میلیون ایرانی که در این کشور با سانسور، جلوگیری از آزادی‌ها و اقدامات سرکوبگرانه، سیاست خارجی دمدمی و ماجراجویانه، سیاست‌های ویرانگر اقتصادی، و رواج فساد و دروغ معترض هستند، خواهان تغییراتی هستند که که به آنها مجال دهد با حاکمیت بر سرنوشت خود، این سرنوشت تحمیلی از سوی کارگزاران بی‌کفایت را تغییر دهند”.
وی افزوده است که: “ملت ما می خواهد حکومت اجازه بدهد که در رسانه ملی، صدای همه ملت شنیده شود و نه افراد خاصی که کاری جز بی انصافی و تهمت زنی ندارند. آحاد ملت ما با یکدیگر دوست هستند و دوست ندارند به دو دسته حزب الله و حزب الشیطان، مردم و خس و خاشاک و گوساله و بزغاله تقسیم شوند”.
به گفته او: “ملت دوست ندارد که این چنین نامه هایش، پیام هایش، گفتگوهای تلفنی اش و پیامک هایش در معرض شنود قرار گیرد. ملت ما آگاه و رشید است و دوست ندارد عده ای معدود به نام ملت، آزادی های ملت را محدود کنند، حقوق اساسی آنرا تعطیل کنند، روزنامه هایش را ببندند و هر روز دستورالعمل های آمرانه برای نوشتن، گفتن و شنیدن صادر کنند”.
وی تاکید کرده است که “ملت ایران نمی‌خواهد تحت عنوان خصوصی‌سازی، بیشترین پروژه‌ها و فعالیت‌های اقتصادی در بنگاههای شبه دولتی و سپاه جمع شود.”
به گفته نخست وزیر زمان جنگ: ملت ما می‌خواهد معلمان کشور بابت درخواست حقوق خود کتک نخورند، کارگران بابت در خواست حق خود مورد تهاجم قرار نگیرند و زنان بابت درخواست رفع تبعیض، مورد هجوم تهمت‌های گوناگون قرار نگیرند”.
خیابان، یکی از راههاست
میرحسین موسوی در بخش دیگری از این گفتگو گفته است که: “به نفع کشور بود که به جای سیاست‌های سرکوب و پر کردن زندان‌ها، سیاست حمایت از یک تشکیلات نیرومند از کسانی که سیاست‌ها ویرانگر موجود را قبول ندارند در چارچوب نظام وجود داشت.”
از نگاه موسوی: “تنها راه عدم انتقال مدیریت جریان‌های سیاسی و اجتماعی به خارج از کشور، همین است ولی با انحراف شدید صدا و سیما و یک طرفه شدن آن، و بسته شدن روزنامه‌های کشور و زندانی شدن ده‌ها روزنامه‌نگار، به نظر می‌رسد ایجاد تشکیلاتی که بتوان چهره‌های مؤثر را دور هم گرد آورد تا به صورت آشکار و در چارچوب قانون اساسی کار را پیش ببرند، فعلاً منتفی است”.
نامزد معترض به انتخابات سپس با ذکر این نکته که میداند پیشنهادهای او در شرایط کنونی توسط حکومت قبول نخواهد شد، بر خواست خود برای تاسیس کانال یا کانال های رادیویی و تلویزیونی برای انعکاس دیدگاه های جنبش سبز تاکید کرده است.
وی سپس راهبرد “هر شهروند یک رسانه” و گسترش فعالیت‌های شبکه اجتماعی را در جهت گسترش آگاهی‌های سیاسی و اجتماعی یک ضرورت دانسته که جایگزینی برای آن وجود ندارد.
وی تصریح کرده است که: “استفاده از فضای مجازی معجزه کرده است و به صورت یک ساختار کاملاً قابل اتکا، افراد و شبکه‌ها را در اتصال و تعامل با هم قرار داده است”.
موسوی با تاکید بر لزوم گسترش آگاهی در میان اقشار مختلف جامعه و به ویژه اقشار مستضعف گفته است که تنها راه برای تحقق این منظور،”استفاده از خیابان ها” نیست.
وی تاکید کرده است که: “صحنه خیابان ها و آنچه در آن گذشته را باید یکی از راه هایی بشماریم که جنبش سبز تلاش کرده است اهداف و نیات خود را به گوش همه ملت و جهانیان برساند، ولی استفاده از خیابان ها، تنها راه نبوده است”.
به گفته موسوی: “جنبش سبز بر سر مطالبات خود و حق خود محکم ایستاده است و هرچه آگاهی ملت از حقوق خود بیشتر شود، نیروی عظیم‌تری پشت این مطالبات قرار خواهد گرفت”.
موسوی با تاکید بر اینکه “جنبش سبز نباید اهداف خود را فراموش کند، همانطور که نباید دچار روزمرگی و انفعال بشود و استراتژی خود را از یاد ببرد” افزوده است: “هدف ما، تغییر در چهارچوب نظام است، ولی هدف آن نیست که این تغییرات حتما بدست این یا آن فرد صورت بگیرد.”
این نامزد معترض به انتخابات 22 خرداد افزوده است که: “جنبش سبز بر سر مطالبات بحق خود محکم ایستاده است و هر چه آگاهی ملت به حقوق خود بیشتر شود، نیروی عظیم تری پشت این مطالبات قرار خواهد گرفت”.
چهارشنبه سوری
میرحسین موسوی در بخش پایانی این گفتگو با اشاره به در پیش بودن روز چهارشنبه سوری، “مراسم این روز را، یادمان جشنواره نور علیه تاریکی” دانسته و یادآور شده است که علاقمندان به جنبش راه سبز ضمن آنکه به نمادها و مراسم ملی و مذهبی دلبستگی دارند، حاضر نیستند این نوع مراسم ها باعث اذیت و آزار مردم بشود.
وی هشدار داده که: “ممکن است مخالفان جنبش بخواهند با برنامه ای که قبلا هم مشابه آن را اجرا کرده اند، جنبش سبز را بدنام کنند”.
به گفته نخست وزیر زمان جنگ “سبزها در هیچ برنامه هنجارشکنانه یا تخریبی که موجب اذیت و ازار مردم بشود شرکت نخواهند کرد و ایجاد انفجار و آتش سوزی با مشی جنبش سبز که تلاش کرده است همواره حرکت هایش مسالمت آمیز و عمیق باشد سازگاری ندارد”.
صلح و سازش، هرگز
از سوی دیگر مهدی کروبی نیز در گفتگو با روزنامه ایتالیایی “کوریره دلاسرا” اعلام کرده است که “به جمهوری اسلامی کنونی که در ایران بر سر کار است، هیچ اعتقادی ندارد”.
وی با بیان اینکه “اسلامیت و جمهوریت نظام بعد از انتخابات اخیر به شدت آسیب دیده” گفته است که “دولت احمدی‌نژاد را همچنان نامشروع و غیر قانونی میداند، اما دولت دهم باید پاسخگوی تصمیمات خود باشد.”
رئیس سابق مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه “دعوای شخصی با محمود احمدی نژاد ندارد” تصریح کرده است که “بر سر آنچه در ۲۲ خرداد ماه رخ داده است، هرگز صلح و سازش نخواهد کرد.”
به گفته وی: “مردم باید تشخیص دهند که با دولت مصالحه کنند یا نه. مردم به این دولت اشکال دارند و مردم هستند که مدیریت را قبول ندارند.”
دبیر کل حزب اعتماد ملی با تاکید بر اینکه “به جمهوری اسلامی کنونی که در ایران بر سر کار است، هیچ اعتقادی ندارد” یادآور شده است که تنها به جمهوری اسلامی ای که در آن انتخابات آزاد برگزار شود و اسلام “خشونت و خرافی” را ترویج نکنند، اعتقاد دارد.
