مرگ کاوه در اثر شکنجه نبوده

نویسنده

‏ ژینو مکری

‏ ‏

طی روزهای گذشته برخی خبرگزاریها از کشته شدن یک فعال کُرد بنام “کاوه عزیز پور” در زندان و بر اثر ‏شکنجه خبر داده بودند اما منابع مستقل شکنجه وی را رد کرده و دلیل مرگ وی را “تومور مغزی” عنوان کردند.‏

‏”کاوه عزیز پور” از اهالی روستای “دریاس” از توابع شهر مهاباد، بامداد روز جمعه در یکی از بیمارستانهای ‏شهر ارومیه به دلیل عارضه سکته مغزی و پس از بیست روز کما جان سپرد.‏

وی سه سال پیش به اتهام همکاری با “حزب دموکرات کردستان ایران” در مهاباد بازداشت و مدتی را در ‏بازداشتگاه امنیتی این شهر دربند مانده بود؛ سپس به زندان عمومی مهاباد منتقل گردیده بود و در آنجا قاضی شعبه ‏یک دادگاه انقلاب وی را به اتهام “همکاری با اپوزیسیون” به سه سال حبس تعزیری محکوم کرده بود.اما بدنبال ‏آن، وی با قرار وثیقه از زندان آزاد شده بود و مدتی در بیرون زندان بود.‏

در این مدت مشخص شد که او تومور مغزی دارد و برای همین به تشخیص پزشک، مدتی در بیمارستان مهاباد و ‏سپس ارومیه بستری شده بود. و عاقبت وی در حالیکه 20 روز به کما رفته بود در بیمارستانی در ارومیه ‏درگذشت.‏

پس از فوت این جوان 25 ساله، برخی خبرگزاریها سکته مغزی و مرگ وی را ناشی از شکنجه و اعمال ‏بدرفتاری در زندان دانسته و منتشر کرده بودند.‏

در همین ارتباط یک فعال حقوق بشر به روز گفت‎:‎‏ “کاوه عزیزپور بیمار بود و بارها بستری شده بود.هیچ نشانه ‏ای از شکنجه علیه مشاهده نشده و مرگ وی در اثر عارضه سکته مغزی بوده است. متاسفانه با توجه به پپیشینه ‏مرگهای مشکوک در زندانها، هر نوع مرگ فعالان سیاسی یا مدنی در زندانها این گمانه را که آنها شکنجه شده اند ‏دامن می زند”.‏

مرگ های مشکوک در زندانهای ایران در سالهای گذشته چندین مورد اتفاق افتاده و آخرین مرگ از این دست، ‏مربوط به مرگ ابراهیم لطف اللهی، دانشجوی سنندجی بود.مسئولان، دلیل مرگ وی را “خودکشی” در زندان ‏عنوان کرده بودند اما خانواده وی نظر دیگری داشته و بر”کشته شدن” وی در زندان اصرار داشتند.‏