حجت الاسلام حمید رسایی فایل صوتی دیالوگ کوتاهی با من را به عنوان مصاحبه و البته همراه با متنی بلند سرشار از دروغ و اتهام زنی در وب سایت خود منتشر و با افتخار تیتر زده: “وقتی رسایی در چند دقیقه یک قاضی را محاکمه کرد”. کار سخیف آقای رسایی در جایگاه نمایندگی مجلس ارزش پاسخگویی نداشته، ندارد و قصد ورود هم به هیچ عنوان نداشته ام اما احترام به مخاطبان روزآنلاین، نوشتن این توضیح را ایجاب می کرد، می کند.
۱- هفته گذشته و پس از اعلام توافق هسته ای میان ایران و گروه ۵+۱ با حجت الاسلام حمید رسایی، نماینده مجلس و مدیرمسئول نشریه ۹ دی تماس گرفتم، او یکی از مخالفان مذاکرات هسته ای و به تبع آن توافق بوده/ است و درباره موضع او در قبال توافق سئوال کردم. البته سئوالاتم فراتر از موضع و تحلیل شخصی اش بود اما امکان طرح نیافت و وی نه تنها حاضر به پاسخگویی به سئوالات نشد بلکه شروع به اتهام زنی کرد. او انتظار داشت من وارد چنین بازی ای شوم؛ او اتهام بزند و من در دفاع از خود در قبال اتهاماتی که می زند ناچار از پاسخگویی شوم. اما نکته ای که آقای رسایی از آن غافل بود این بود که من در جایگاه یک “خبرنگار” با او به عنوان یک “نماینده مجلس” تماس گرفته بودم و این من بودم که سوال می کردم و او در چنین جایگاهی نبود. لذا از پاسخ دادن به اتهاماتی که می زد و درواقع تن دادن به بازی او خودداری کردم.
چون مصاحبه ای انجام نشده بود من هم چیزی ننوشته و منتشر نکردم که این نیز برخلاف انتظار آقای رسایی بود. چنانکه ابتدا در صفحه اینستاگرام خود متنی بلند که حاوی اتهام زنی به من و روزآنلاین بود نوشت، سپس در سایت شخصی اش مفصل تر اتهام زنی کرد و با افتخار، دیالوگ کوتاه رد شده بین ما را با عنوان مصاحبه منتشر کرد. او به این نیز بسنده نکرد و همزمان با اینکه سایت ها و رسانه های همسو با او به صورت فله ای به انتشار نوشته او می پرداختند پرینت نوشته اش را در مجلس و میان نمایندگان مجلس پخش کرد.
۲- آقای رسایی اینقدر در اعلام برگ زرین افتخاری که نصیب اش شده بود عجله داشت که کمی وقت نگذاشت سرچ کند و ببینید روزنامه نگاری که سوژه او و بی اخلاقی هایش شده چه کسی است. او مرا از “پرورش یافتگان در دامن الیاس حضرتی” مدیرمسئول روزنامه اعتماد معرفی کرده است. البته شاید هم این نوع معرفی عامدانه صورت گرفته باشد چون تنها روزنامه اعتماد، از خیل عظیم روزنامه هایی که با آنها در ایران افتخار همکاری را داشته ام، سرپاست و باقی همه توقیف شده اند. آقای رسایی احتمالا اینگونه خواسته به نوعی با سواستفاده از اسم من و اتهاماتی که به من می زند فشاری هم به این روزنامه وارد کند اما باید بگویم من پرورش یافته دامان آقای حضرتی و روزنامه اش نبوده و نیستم. من از سالها پیش از اینکه روزنامه اعتماد منتشر شود در روزنامه هایی چون خرداد، آزاد، فتح، هم میهن، بنیان و.. کارکرده و به قول ایشان پرورش یافته بودم. اگر امتیازی است برای آنهاست و اگر کوتاهی ای است متوجه من. من در سال ۸۱ بعد از توقیف روزنامه بنیان و به تبع آن روزنامه آئینه جنوب به اعتماد پیوستم و البته به همکاری با این روزنامه و همکاران محترم سابق و فعلی آن هم افتخار می کنم.
۳- برای من تاسف برانگیز است که همت مضاعف و پشتکار یک نماینده مجلس و بزرگترین افتخار این روزهایش می شود انتشار و پرینت و پخش دیالوگ کوتاه اش با یک خبرنگار، با عنوان مصاحبه و محاکمه و فراتر از این، صرف وقت و انرژی برای نوشتن متن بلندی که بیشتر یه یک کیفرخواست می ماند علیه من، برخی از اساتید و همکارانم و سایت روزآنلاین. همین یک مورد کافی است دریابیم که حجت الاسلام رسایی نه شان و جایگاه نمایندگی را می شناسد و برای آن حرمتی قائل است و نه در جایگاه یک مدیرمسئول و سردبیر، شناخت و درکی از مصاحبه دارد و نمی داند که هر دیالوگ و صحبتی را نمی توان به اسم مصاحبه به خورد مخاطب داد. او در حالی دیالوگ کوتاه اش با من را به عنوان مصاحبه منتشر کرده که من به عنوان یک روزنامه نگار هیچ مصاحبه ای با ایشان انجام نداده ام؛ نه در مقام مصاحبه کننده و نه در مقام مصاحبه شونده. که اگر مصاحبه ای شکل گرفته و انجام شده بود قطعا پیش از ایشان، خود من بودم که منتشر می کردم.
بله آقای رسایی! این جایگاهی که نشسته اید نه در جایگاه نمایندگی مجلس و نه جایگاه مدیرمسئولی یک نشریه، از آن شما نیست که اگر بود حداقل حرمت اش را نگاه می داشتید و به قول حافظ کلاه داری و آیین سروری اش را می آموختید که نه هرآنکه چهره برافروخت دلبری داند، نه هر که آینه سازد سکندری دارند، نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست کلاه داری و آیین سروری داند
۴- من پیش از این هم با آقای رسایی تماس گرفته بودم که فایل صوتی نیم ساعته و یک فایل ۷ دقیقه ای حاصل این تماس هاست. از آقای رسایی می خواهم این فایل ها را هم منتشر کند که حداقل مخاطبان ایشان هم بدانند و بشنوند که اگر اتهام زنی های ایشان این بار پاسخی درپی نداشته پیشتر پاسخ های درخوری گرفته. اما چون در هیچ یک از موارد، مصاحبه ای به معنی حرفه ای و از جهت روزنامه نگاری شکل نگرفت من از نوشتن و انتشار آنها خودداری کردم.
۵ - سایت روزآنلاین اولین رسانه فارسی زبان در خارج از کشورست که تنها به انعکاس صدا و تصویر اپوزیسیون و منتقدان حکومت بسنده نکرده و به عنوان رسانه ای حرفه ای کوشیده در مصاحبه با طیف های مختلف حکومتی هم افکار و نظرات آنها را در اختبار مخاطبان خود قرار دهد. چه زمانی که همکاران روزآنلاین از سالها پیش در داخل ایران با برخی نمایندگان مجلس و چهره های سیاسی مصاحبه انجام می دادند و چه زمانی که همکاران مستقر در خارج از کشور این روند را ادامه دادند و شدند الگوی روزنامه نگاران و سایت های فارسی زبان خارج از کشور.
یک رسانه حرفه ای هرگز نمی تواند به مخاطب اش بگوید صدا یا نظر فلان طیف سیاسی را از فلان رسانه بروید و بخوانید و مخاطب اش را به رسانه های دیگر ارجاع نمی دهد از این جهت همیشه تلاش ما این بوده که با طیف های مختلف در داخل کشور و خارج از کشور به گفتگو بنشینیم. در همین راستا نیز جلو خواهیم رفت و باز هم سراغ حجت الاسلام رسایی و رسایی ها خواهیم رفت و اگر مصاحبه ای انجام شود منتشر خواهیم کرد.
۶- از همکاران و اساتیدی که بهانه تماس من با آقای رسایی مورد اتهام زنی از سوی او قرار گرفته اند پوزش می خواهم.