خامنه ای در دیدار با جمعی از سران مملکتی، از جمله با حضور حسن روحانی، با عبارت تحکم آمیز “باید” به دولت حسن روحانی سرمشقی را اعلام نمود که می باید نسبت به عملکرد دولت محمود احمدی نژاد “نگاه مثبت” داشته باشد. وی دولت احمدی نژاد را سرمشقی برای فعالیت دولت بعدی دانست و گفت: “هر مجموعه باید به مجموعه قبل از خود نگاه مثبت داشته باشد و چقدر ارزشمند است اگر دولت بعدی نیز همین مقدار یا بسیار بیشتر از این، از خود فعالیت و تلاش نشان دهد”- 30 تیر 92-
به این ترتیب خامنه ای می خواهد راه نقد را بر عملکرد زیانبار هشت ساله ی احمدی نژاد که دولت بر آمده از اراده او بود، ببندد چرا که او بهتر از هر کسی می داند افکار عمومی و آیندگان، کارنامه سیاه احمدی نژاد را به پای او خواهند نوشت؛ احمدی نژادی که یکبار خامنه ای وی را “رییس جمهور دانشمند” توصیف کرده بود و در حمایت از او هشت سال سنگ تمام گذاشت.
پرونده ای برای “کِش”ندادن
حجم انبوه اعتراضات مقامات مملکتی از قوه مقننه گرفته تا قوه قضائیه، از اعضای پیشین کابینه احمدی نژاد گرفته تا مراجع تقلید بر کسی پوشیده نیست. بدیهی است مسئولیت چنین دولت بی کفایتی بیش از همه متوجه شخص رهبر است. طبیعی است که او خواهان آن باشد که این چنین پرونده ای نیز “کِش” داده نشود همانطور که خواسته بود پرونده اختلاس سه هزار میلیارد تومانی نیز کش پیدا نکند.
در اهمیت کش ندادن این پرونده برای خامنه ای، همین بس که در واقع این دومین اخطار اوست که همگان را از نقد دولت احمدی نژاد برحذر می دارد. پیش از این نیز خامنه ای در آخرین دیدارش با هیات دولت احمدی نژاد (23 تیر 92) دولت نهم و دهم را به پاس “تحمل کار شبانه روزی”، شایسته “خدا قوت” گفتن دانست و گفت: “آنچه که من امروز باید به دوستان عرض کنم، در درجه‌ی اول “خداقوّتی” است؛ ان‌شاءالله که خسته نباشید. هشت سال کار کردید، تلاش کردید، کارهای خوبی انجام گرفت، تحمل زحمات کار شبانه‌روزی را شماها نشان دادید، یعنی دیده شد، احساس شد.”
خامنه ای از این هم فراتر رفته و این باور را به دستگاه زیر مجموعه خود القا می کند که موفقیت های دولت احمدی نژاد، نه تنها بر او بلکه بر همگان واضح و مبرهن است تا آنجا که کارهای دولت احمدی نژاد از همه دوره های پیشین، پرشتاب تر و بالاتر بوده است. او می گوید:” همه فهمیدند که رئیس جمهور محترم و همکارانشان در دولت حجم کارشان بسیار بالا و پرشتاب نسبت به همه‌ی دوره‌های دیگر بود و هست؛ این نقطه‌ی برجسته‌ای است که نباید این را نادیده گرفت”
سپس با قطعی تلقی کردن خدمات برجسته دولت احمدی نژاد، دستورالعمل خود را برای دستگاه تبلیغاتی و همچنین خط و نشان کشیدن برای دولت بعدی را مشخص می کند و می گوید:“همه‌ی کسانی که میخواهند درباره‌ی دولتها، درباره‌ی کابینه‌ها، درباره‌ی رؤسای جمهور قضاوت کنند - چه پیش خودشان، چه در منظر عموم و نظری بدهند، خوب است به این نکته هم توجه کنند: حجم کار بالا و تلاش خستگی‌ناپذیر و اعراض از آسایشها و آسودگی‌ها و امتیازاتی که معمولاً مسئولان کشورها در دنیا دارند؛ استراحت میکنند، تفریح میروند، امتیاز میگیرند؛ اینها را نخواستن، ندیدن، طلب نکردن، امتیاز بزرگی است که این دولت بحمدالله از این امتیاز برخوردار بود”
ارزیابی معکوس روحانی از دولت احمدی نژاد
تحکم خامنه ای که گفت هر مجموعه (بخوانبد روحانی) باید به مجموعه قبل از خود (بخوانید احمدی نژاد) نگاه مثبت داشته باشد، گوشزدی است به روحانی که در دیدار اخیرش با مجلسیان گوشه هایی از اوضاع وخیم کشور و انتقادات خود را بازگو کرد.
دقیقا در روزی که احمدی نژاد و تیم همراهش برای آخرین بار به دیدار خامنه ای رفته بودند، در همان روز حسن روحانی در مجلس به تشریح گوشه هایی از اوضاع وخیم اقتصادی کشور پرداخت. وی در جمع نمایندگان مجلس مطالب انتقاد آمیزی درباره دولت احمدی نژاد و وضعیت کشور مطرح کرد که رئوس آن عبارتند از:
- توهین به مجلس (اگر در سال های اخیر گاهی نسبت به مجلس بی حرمتی شد این حرمت و اقتدار باید به مجلس بازگردد)
- بی قانونی و تقابل با مجلس (بسیاری از معضلات و مشکلات در گذشته به خاطر فاصله گرفتن از قانون است. دولت آینده در فکر تقابل با مجلس خواهد بود)
- فریب مجلس و بهانه تراشی (دولت آینده در فکر آن نخواهد بود که خدای ناکرده مجلس را با آمار غیردقیق فریب دهد و نه در فکر آن است که در اجرای قانون و برای فاصله گرفتن از اجرای قانون بهانه تراشی کند)
- رشد اقتصادی منفی و تورم بالا (این اولین بار است که پس از دوران جنگ تحمیلی در دو سال متوالی رشد اقتصادی ما منفی است، این برای اولین بار است که در کنار رشد اقتصادی منفی، کشور دارای تورم بسیار بالایی است، بیشترین تورم در منطقه و شاید در جهان. کشور با تورم 42 درصد مواجه است)
- بیکاری مفرط (کشور با بیکاری مواجه است. شما آمار مرکز آمار را نگاه کنید که بین سال 85 تا 90 رقم شاغلین -اشتغال زایی- چه مقدار است؟ سالی 14 هزار نفر؟ این اشتغال سالهای اخیر کشور ماست)
- سخنان درشت (در برابر دشمن درشت سخن گفتن راه حل نیست)
- آمارها و ارقام دروغ (چهار کمیته تشکیل دادیم…زیر نظر این چهار کمیته 20 کارگروه مشغول به کار شده اند با 500 نفر از صاحب نظران… در کنار آن از مسوولین فعلی اجرایی کشور هم استفاده کردیم…گرچه نتیجه این دو فاصله زیادی با هم داشت، کارگروه های ما وضع کشور را به گونه ای دیگر ترسیم می کنند با آمار و ارقامی دیگر، مسوولین اجرایی که از آن ها گزارش می خواهیم کتبا یا شفاها، آن ها به گونه دیگری می گویند)
گزارشی تلخی که روحانی خواهد داد
حسن روحانی در همین دیدار با نمایندگان مجلس قول داد تا در 100 روز اول، گزارش جامعی از اوضاع کشور ارائه دهد. وی گفت:” دولت با شروع کارش در 100 روز اول تلاش خواهد کرد واقعیات کشور را به مردم، به مقام معظم رهبری و به نمایندگان ملت عرضه کند. دولت آینده خواهد گفت که چه چیزی را تحویل گرفته است و با چه مشکلاتی مواجه است و راه حل را چگونه می بیند”
چنین گزارشی بی تردید بطور رسمی از لاپوشانی ها، دروغگویی ها، دستکاری ها در آمار و ارقام کشور پرده برخواهد داشت. چه لزومی دارد که روحانی سرمایه و اعتبار خود را در شرایط تحریم های فلج کننده به پای حفظ آبروی احمدی نژاد (همو که خامنه ای نظرات او را نزدیک تر از هاشمی به خود دانست) بریزد.
پرده برداشتن از وضعیت بغرنج کشور چیزی نیست که فقط به پای احمدی نژاد نوشته شود. اینک کسی نیست که تردید داشته باشد دولت احمدی نژاد، دولت برآمده از اراده خامنه ای بود و با حمایت او توانست باقی بماند.
چنین است که ناگزیر خامنه ای برای حفظ آبروی خود هم که شده، بایدخسارت هایی را که بر کشور وارد آمده، پرده پوشی کند. از این رو ناگزیر است که بر بی کفایتی های احمدی نژاد “خدا قوت” گفته و فراتر از آن تحکم نماید که “هر مجموعه ای باید نسبت به مجموعه قبل از خود نگاه مثبت داشته باشد”.