نگاهی به اخبار تازه اهل فرهنگ و ادب…
جعفر پناهی از اوین تا ونیز
هوشنگ کامکار: انتشار غیر قانونی آلبوم از سوی وزارت ارشاد
هوشنگ کامکار از انتشار غیرقانونی آلبوم تصویری کنسرت سال 86 در تالار وزارت کشور ابراز تأسف کرد و از انتشار دو آلبوم صوتی همان برنامه و برگزاری کنسرتی در مرکز همایش‌های برج میلاد خبر داد.
کامکار در گفت و گویی با خبرگزاری ایسنا با ابراز تأسف نسبت به دریافت نکردن مجوز برای انتشار تصویر این کنسرت گفت: نسخه غیرمجاز آن متأسفانه در بازار پخش شده است و جالب است که از این آلبوم فقط یک نسخه در وزارت ارشاد و شرکت تولیدکننده موجود بوده است و خیلی عجیب است که بدون دریافت مجوز باید در کنار خیابان این آلبوم به فروش برسد.
هوشنگ کامکار گفت:چند روز پیش از آمریکا به من تماس گرفتند و گفتند که نسخه غیراصل این آلبوم را پیدا کردند و اگر امکان دارد نسخه اصل را نیز برای آن‌ها بفرستم که من با تعجب گفتم هنوز این آلبوم منتشر نشده است.
این هنرمند تصریح کرد:انتشار غیرمجاز این آلبوم زحمت چندساله‌ی ما را در گروه کامکار از بین برد و هیچ انگیزه‌ی مادی و معنوی برای کار بیشتر در گروه باقی نمی‌گذارد.
جعفر پناهی : آکاردئون در افتتاحیه ی “روزهای ونیز”
جدیدترین اثر جعفر پناهی، فیلمساز ایرانی، که یک فیلم کوتاه باعنوان “آکاردئون” است و در تهران فیلمبرداری شده، بخش “روزهای ونیز” جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز را افتتاح خواهد کرد.
ورایتی نوشت: جدیدترین فیلم جعفر پناهی باعنوان “آکاردئون” بخش “روزهای ونیز” جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز را افتتاح می‌کند.
جعفر پناهی که در سال 2000 با فیلم “دایره” برنده جایزه شیر طلایی جشنواره ونیز شده بود، ازسوی برگزارکنندگان به این جشنواره دعوت شده است.
این فیلم کوتاه 8 دقیقه‌ای درباره دو نوازنده دوره‌گرد در خیابان‌های تهران است که درپی یک حادثه آکاردئون‌شان را ازدست می‌دهند و دیگر نمی‌توانند بنوازند.
این فیلم برای اولین بار و به عنوان نمایش ویژه در تاریخ 1 سپتامبر در بخش “روزهای ونیز” به نمایش درمی‌آید.
پناهی 50 ساله در بیانیه‌ای که درباره این فیلم منتشر کرده، گفته است: “من کارگردانی هستم که به تغییرات جامعه و حوادث پیرامونم دقت می‌کنم. فیلم “آکاردئون” منعکس کننده احساسات من درمورد حوادث پیرامونم است و نشان می‌دهد که من به واقعیت چگونه نگاه می‌کنم.”
فیلم کوتاه “آکاردئون” بخشی از یک پروژه به نام “آنگاه و اکنون: ورای مرزها و تفاوت‌ها” درباره تساهل و گفتگوی فرهنگها است که با حمایت سازمان ملل ساخته می‌شود.
جشنواره فیلم ونیز از تاریخ 1 الی 11 سپتامبر برگزار می‌شود.
بهروز غریب‌پور: عدم همکاری مسوولین و اجرایی نشدن اپرای عروسکی حافظ
بهروز غریب‌پور که در نظر داشت، اپرای عروسکی “حافظ” را همزمان با بزرگداشت این شاعر (20 مهرماه) اجرا کند، از اجرانشدن این تصمیم اظهار تأسف کرد.
این کارگردان تئاتر در گفت و گویی با ایسنا گفته است:به دلیل اینکه مسوولان فرهنگی شیراز همکاری لازم را انجام ندادند، برخلاف وعده‌ای که به مردم داده بودیم، اجرای اپرای عروسکی “حافظ” همزمان با بزرگداشت این شاعر بزرگ آماده اجرا نمی‌شود.
غریب‌پور که پیش از این اپرای عروسکی “مولوی” را به صحنه برده، یادآور شد: امیدوار بودم بعد از اجرای این اثر و به دنبال استقبالی که مردم از اجرای آن داشتند، اپراهای دیگری در وصف شعرای بزرگ‌مان بسازیم تا کشورهای دیگر این گنجینه‌های ملی را از آن خود نکنند، اما متأسفانه مسوولان همراهی لازم را با ما ندارند.
او در پایان گفت:اگر همراهی‌های لازم با ما انجام می‌شد، می‌توانستیم روالی را که با اجرای اپرای عروسکی “مولوی” آغاز کرد‌ه‌ایم و در آن هربار یکی از شاعران بزرگ ایران را مورد توجه قرار می‌دهیم، با اجرای اپرای عروسکی “حافظ” ادامه بدهیم، اما فعلا این روال دچار وقفه شده است.
بهروز غریب‌پور اپرای عروسکی مولوی را تا 22 مردادماه در تالار فردوسی اجرا می‌کند که این اثر مورد استقبال تماشاگران قرار گرفته، به گونه‌ای که تمام بلیت‌های آن تا روز یادشده پیش‌فروش شده است.
منوچهر آتشی: ثبت بنیاد در حد یک اسم
بنیاد “منوچهر آتشی” سرانجام و فعلا در حد یک اسم ثبت شد.
نخستین‌بار پس از درگذشت این شاعر پرآوازه‌ی جنوب (در آبان‌ماه سال 1384) بود که خانواده‌ی او از راه‌اندازی بنیادی به نامش خبر دادند؛ اما تشکیل بنیاد تا کنون به تعویق افتاد، تا سرانجام نام آن در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شد.
نسرین باباچاهی - همسر برادر منوچهر آتشی - در این‌باره می‌گوید: از همان ابتدا به فکر راه‌اندازی بنیاد بودیم که به دلایلی این کار به تعویق افتاد. دختر کوچک‌تر آتشی، شعله که او را شیرین صدا می‌زنند، خیلی دلش می‌خواست این بنیاد در روز “بوشهر” تشکیل شود و به همین خاطر در همین روز فقط اسم بنیاد را در وزارت ارشاد ثبت کرد تا بعدا بتوانیم فعالیت آن را شروع کنیم.
در همان زمان پس از درگذشت آتشی، نظارت بر چاپ و نشر آثار، برگزاری جایزه‌ی شعر، ترجمه‌ی آثار، جمع‌آوری مقاله‌های نوشته‌شده درباره‌ی منوچهر آتشی و همچنین گرد‌آوری نقدهایی که خود او بر آثار دیگران نوشته، از جمله هدف‌های این بنیاد درنظر گرفته شده بود.
منوچهر آتشی در سن 74 سالگی، 29 آبان‌ماه سال 84 پس از جراحی کلیه در بیمارستان سینای تهران درگذشت و پنجم آذرماه، پس از اختلاف‌هایی که درباره‌ی مکان خاک‌سپاری‌اش پیش آمد، سرانجام در خاک زادگاهش - بوشهر - آرام گرفت.
احمد بیگدلی :رمان پلیسی در انتظار مجوز
رمان پلیسی احمد بیگدلی در انتظار کسب مجوز نشر است. او همچنین یک مجموعه‌ی داستان و دو رمان را آماده‌ی چاپ دارد.
“بی‌تردید سه‌شنبه بود” عنوان رمان بیگدلی در ژانر پلیسی است که به گفته‌ی او، هشت ماه است از سوی نشر علمی برای کسب مجوز نشر ارائه شده است.
بیگدلی این رمان را شخصیت‌محور دانست و گفت: این رمان اولین تجربه‌ی من در ژانر پلیسی است و احساس می‌کنم با موفقیت از این تجربه بیرون آمده‌ام.
این نویسنده همچنین گفت: طولانی شدن انتظار کتاب‌هایم برای گرفتن مجوز برای من طبیعی است؛ زیرا درباره‌ی مجموعه‌ی “آنای باغ سیب”هم بعد از 30 ماه که در انتظار مجوز بود، به دو تا سه جمله ایراد گرفتند و “آوای نهنگ” هم بعد از 39 ماه مجوز گرفت، بدون اینکه مشکلی داشته باشد.
احمد بیگدلی متولد سال 1324 در اهواز است که رمان “اندکی سایه”اش در سال 1385 برنده‌ی جایزه‌ی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و همچنین برنده‌ی ششمین دوره‌ی جایزه‌ی کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور شد.
“زمانی برای پنهان شدن”، “شبی بیرون از خانه”، “من ویران شدم”، “آنای باغ سیب” و “آوای نهنگ” از دیگر آثار منتشرشده‌ی بیگدلی هستند.
محمدرحیم اخوت: گلایه از روند طولانی دریافت مجوز
محمدرحیم اخوت مجموعه‌ی داستان کوتاه جدیدی را به چاپ سپرد.
این داستان‌نویس پرکار اصفهانی به تازگی مجموعه‌ی داستان “بیداری…” را به نشر کندوکاو سپرده است.
اخوت توضیح داد که داستان‌های این مجموعه در سالی که گذشت، یعنی سال 88، تألیف شده و در مجموع، هشت داستان کوتاه است که هرکدام یک ساز را می‌زند؛ داستان کوتاه است؛ پس قصه‌ها هیچ ربطی به هم ندارند و عموما هم در اصفهان روایت می‌شوند.
اخوت که پیش‌تر از صادر نشدن مجوز برای آثار داستانی‌اش و روند طولانی دریافت مجوز انتقاد کرده بود، تصریح کرد: هنوز هم چشم به راهم تا قصه‌هایم منتشر شوند.
او در توضیحی درباره‌ی وضعیت آثار منتظر مجوزش گفته بود: بیش‌ترین زمانی که کتابم در انتظار مجوز مانده، به مجموعه‌ی داستان “داستان‌های نانوشته” مربوط است که چهار، پنج سالی می‌شود منتظر دریافت مجوز نشر است. از سویی، رمان “نامه‌ی سرمدی” حدود سه سال است که از سوی نشر آگاه برای دریافت مجوز ارائه شده است.
همچنین رمان “تا وقتی کسی هست”، دیگر اثر داستانی این نویسنده‌ی اصفهانی، دو سالی می‌شود که از سوی نشر یادشده در انتظار دریافت مجوز است. به این‌ها باید داستان بلند “تعلیق” را هم اضافه کرد که حدود دو سال برای تجدید چاپ منتظر ماند.
رمان “تماشا” پس از “نام‌ها و سایه‌ها”، “نمی‌شود”، “نامه‌ی سرمدی” و “تا وقتی کسی هست” پنجمین رمان اخوت است.
احمد آرام: داستانی بلند درباره‌ی عشق در جنوب
احمد آرام از به پایان رسیدن نگارش تازه‌ترین اثر داستانی‌اش خبر داد.
آرام درباره‌ی تازه‌ترین اثرش گفت، اخیرا از تألیف داستان بلند “بداهه‌گویی” فارغ شده و دیر یا زود به سراغ نوشتن قصه‌ای دیگر می‌رود. ماجرای “بداهه‌گویی” در جنوب اتفاق می‌افتد. این داستان روایت جنوب و باورهای مردم این سرزمین است.
او افزود: در این داستان سعی کرده‌ام یک سنت را در شکل امروزی روایت کنم؛ سنتی که معروف است به “ذکر دشنه” و از رهگذر روایت این سنت، شمایی به دست می‌دهم از عشق نزد جنوبی‌ها.
او همچنین توضیح داد، این داستان بلند 200 صفحه شده است و به زودی آن را به چاپ می‌سپرد.
آرام پیش‌تر از “بداهه‌گویی” به عنوان نامی برای یک مجموعه‌ی داستان کوتاه یاد کرده بود که اخیرا این عنوان، نامی برای تازه‌ترین داستان بلند این داستان‌نویس شده است.
او در توضیحی درباره‌ی سرانجام آن مجموعه‌ی داستان کوتاه که قرار بود “بداهه‌گویی” باشد، گفت: راستش داستان کوتاه “بداهه‌گویی” را دنبال کردم و دیدم یک‌باره داستان بلندی از آب درآمد؛ برای همین مجموعه‌ی داستان کوتاهی که قرار بود با این نام دربیاید، به عنوانی دیگر تغییر نام می‌دهد و تعدادی داستان کوتاه هم به آن اضافه خواهد شد.
احمد آرام متولد 22 فروردین‌ماه سال 1330 در شیراز است. او فارغ‌التحصیل رشته‌ی هنرهای نمایشی است و به گفته‌ی خودش، از طریق تئاتر به ادبیات نزدیک شده است. آرام بازنشسته‌ی دانشگاه علوم پزشکی است و در حال حاضر، در تعدادی از مدرسه‌های هنری، بازیگری و فیلمنامه‌نویسی تدریس می‌کند و در عین حال به نوشتن نیز می‌پردازد.
بخارا : ویژه سیمین دانشور
شماره 75 مجله بخارا با تصویری از سیمین دانشور منتشر شد.
جشن نامه سیمین دانشور بخش اصلی شماره جدید بخارا با سردبیری «علی دهباشی» را شامل می شود.
نشسته در کُنج بنبست ارض/ علی دهباشی، سالشمار دکتر سیمین دانشور/ مهناز عبداللهی، کتابشناسی سیمین دانشور/ ناهید حبیبی آزاد، مرگ رویا/ سیمین دانشور، خواهرم سیمین/ ویکتوریا دانشور، بانوی قصهی ایران/ سیمین بهبهانی، دیدار در جزیره/ سیمین بهبهانی، سووشون/ سیمین بهبهانی، چه اتفاق مبارکی برای سیمین دانشور/ دکتر حورا یاوری، بزرگبانوی داستانسرای فارسی/ دکتر محمدرضا قانونپرور، علمالجمال و جمال در ادبیات فارسی/ دکتر مسعود جعفری، سیمین دانشور از نگاه… بخشی از مطالب این جشن نامه هستند.
شماره‌ی جدید ماهنامه‌ی “آزما” منتشر شد
شماره‌ی جدید ماهنامه‌ی “آزما” ویژه‌ی هنر و ادبیات منتشر شد.شماره‌ی 71 “آزما” با مطالبی همچون: ژان لوک گدار؛ نبوغ ناسازگار سینما، مسافران بالن‌های کاغذی؛ نگاهی به آشفته‌بازار ترجمه، توهم خشونت؛ گفت‌وگو با آلیس مونرو، به آینده نگاه کن؛ حرف‌های آندره ژید با نویسندگان جوان، شعر خودمان و شعر دیگران همراه است.
از جمله نام‌هایی که در این نشریه به چشم می‌خورند، به کامران فانی، نغمه ثمینی، گیتا گرکانی، احمد پوری، رضا سیدحسینی، فرزانه طاهری، اکبر اکسیر، رضا امیرخانی، یدالله گودرزی و ادگار آلن پو می‌توان اشاره کرد.
“آزما” با صاحب‌امتیازی و مدیرمسؤولی ندا عابد و سردبیری هوشنگ اعلم منتشر می‌شود.
ماهنامه “هنر موسیقی” منتشر شد
یکصد و هشتمین ماهنامه هنر موسیقی ویژه خردادماه منتشر شد.
تازه ترین شماره ماهنامه هنر موسیقی به گفتگو با همایون خرم اختصاص دارد. این گفتگو عنوان” به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست” به بهانه انتشار کتاب خاطرات همایون خرم به نام “غوغای ستارگان” صورت گرفته است.
نقد هوشنگ کامکار بر آلبوم موسیقی “ناگهان رستخیز” اثر احمد پژمان یکی دیگر از مطالب این ماهنامه است که با عنوان “ناگهان رستخیز در تاریخ این سرزمین جاودانه خواهد ماند” منتشر شده است.
تاریخچه ای از قارمون آذربایجانی، ریتم، تصویری از صدا در موسیقی کردی، هنر سازگری یا خیاطی ؟، نگاهی به زندگی هنری ارنست چاوسن و آستور پیازولا از دیگر مطالب منتشر شده در این ماهنامه است.
