در هفته های اخیر فعالیت محمدرضا عارف افزایش چشمگیری یافته است. او چند سخنرانی عمومی در محافل مختلف برگزار کرده و از هم اکنون ، برنامه انتخاباتی خود را آغاز کرده است. دیروز خبر سخنرانی او در دانشگاه اصفهان منتشر شد که گفته بود: “تفکر اصلاح‌طلبی همواره باید در همه صحنه‌های انقلاب وجود داشته باشد و این تفکر نمی‌تواند از صحنه سیاسی کشور قهر کند و یا کنار بکشد شاید شکست بخورد که تمام این شکست‌ها پل‌هایی برای رسیدن به موفقیت است اما هیچگاه کنار نمی‌کشد.” او تاکید داشت: “حماسه سیاسی و انتخاب دولت تدبیر و امید گام اول پروژه تفکر اصلاح‌طلبی بود و ان‌شاالله در سال ۹۴ با ورود این تفکر به مجلس گام بعدی این تفکر برداشته میشود چرا که دولت برای اینکه بتواند برنامه‌های خود را با انگیزه دنبال کند به یک مجلس قوی احتیاج دارد.”
روزنامه اعتماد با انتشار گزارشی از سخنرانی های عارف نوشت: “سنت سخنرانی در بین دانشجویان آن هم بدون سانسور با نزدیک شدن به هر انتخاباتی داغ و داغ‌تر میشود. محمدرضا عارف از جمله شخصیت‌هایی است که پیش از موعد تکلیف را مشخص و گفته که در انتخابات مجلس آینده حتما کاندیدا خواهد شد.” سخنان عارف مورد توجه کیهان هم قرار گرفت و این روزنامه در گزارش خود آورد: “عارف در انتخابات سال گذشته و در حالی که فتنه‌گران تحریم انتخابات را زمزمه می‌کردند، به شکل انفرادی نامزد انتخابات شد و از سوی افراطیون و فتنه‌گران و نیز طیفی از مطبوعات شبه اصلاح‌طلب، به عنوان «اصلاح‌طلب بدلی» و «تحریک‌شده نهادهای امنیتی» مورد حمله قرار گرفت. عارف سرانجام با اصرار خاتمی، انصراف داد اما حاضر نشد از نامزدی حمایت کند.”
محمدرضا عارف پس از انتخابات ریاست جمهوری تابستان گذشته و کناره گیری اش از رقابتهای انتخاباتی، تلاش کرد نقش خود را در صحنه سیاسی ایران ارتقا دهد. برخی ناظران سیاسی معتقدند از آنجا که او بعد از انتخابات، جایگاه سیاسی بالاتری برای خود قائل بود، همه پیشنهادهای مدیریتی در دولت روحانی را رد کرد. عارف، پس از انصراف از انتخابات ریاست جمهوری بیانیه ای صادر کرد که در آن تاکید شده بود به دلیل دریافت “مرقومه‌ای از جناب آقای سید محمد خاتمی” که “در مقام رهبری اصلاحات” قرار دارد، از انتخابات کناره گیری می کند. در این بیانیه هیچ اشاره ای به نام حسن روحانی نشده بود. گفته میشود که عارف تصور نمیکرد حسن روحانی بتواند در انتخابات پیروز شود و به همین دلیل نامی از او نیاورده بود.
کار به جایی رسید که عارف در گفتگو با روزنامه اعتماد، صریحا از این وضع انتقاد کرد و گفت: “شاید انتظاری که داشتم این بود که با توجه به تجربه ۳۰ سال مدیریتی‌ام آقای روحانی در برخی امور بیشتر از من مشورت می‌گرفتند.” او در همان گفتگو درباره کناره گیری خود، خبر داد که “من با این سازو کار موافق نبودم این را برای اولین بار است که طرح می‌کنم با جمع‌بندها موافق نبودم و فقط به خاطر قول و قرارهای اخلاقی با آقای خاتمی کناره‌گیری کردم.” عارف همچنین اعلام کرد که پیشنهاد دو وزارت را در دولت روحانی رد کرده است. البته او تاکید داشت که نیاوردن نام روحانی در بیانیه انصرافش، تاکتیکی بود تا موجب ائتلاف رقیبان نشود.
عارف که جایگاه خود را سطح ریاست جمهوری تعریف کرده بود، دیگر نمیتوانست به مدیریتهای دست چندم و یا حتی وزارت تن دردهد، به همین دلیل کوشید تا با تعریف موقعیتی جدید برای خود از سرمایه اجتماعی بدست آمده در انتخابات استفاده ای دیگر برد.
در این مدت علاوه بر دو وزارتخانه، او پیشنهاد ریاست دانشگاه تهران و همچنین مرکز تحقیقات استراتژیک را هم رد کرد. پس از گذشت چند ماه و افزایش فعالیتهای سیاسی اصلاح طلبان برای انتخابات مجلس آینده، تحرک سیاسی محمدرضا عارف نیز افزایش یافت.
پس از انتخابات “بنیاد امید ایرانیان” که ریاست آن بر عهده عارف بود، فعالیت خود را گسترش داد. جعفر توفیقی، یکی از اعضای این بنیاد گفته بود: “بنیاد مذکور در حال حاضر فصل جدیدی را آغاز کرده و با توجه به استقبال مردم از حضور محمدرضا عارف در انتخابات ریاست‌جمهوری در شهرستانها، افراد تمایل به همکاری هرچه بیشتر با وی را داشتند که بر همین اساس اقدام به ایجاد و تشکیل شعب بنیاد در شهرستانها کرده‌ایم.”
توفیقی چندی بعد خبر داد که این بنیاد در حال تبدیل شدن به حزبی سیاسی است. او گفت: “بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری بحث‌ها و مطالباتی مبنی بر اینکه عارف حزبی سیاسی را در کنار بنیاد امید ایرانیان تشکیل بدهد، مطرح شد. شکل‌گیری این حزب هنوز در مراحل اولیه است و رایزنی‌ها و مشورت‌هایی با برخی از تشکل‌های اصلاح‌طلب نیز صورت گرفته است.”
این اخبار حساسیت محافل تندرو را برانگیخت.همان روزها کیهان در خبری با عنوان “استفاده از چتر عارف برای احیای دو حزب منحله” نوشته بود: “اعضای افراطی دو حزب منحله مشارکت و سازمان مجاهدین (انقلاب) عارف را فاقد ظرفیت تشکیل حزب می‌دانند اما ایجاد حزب از سوی وی را فرصتی برای تجدید فعالیتهای ساختارشکنانه خود تلقی می‌کنند. اخیراً در برخی رسانه‌های زنجیره‌ای خبری درباره احتمال تشکیل حزب موسوم به امید ایرانیان از سوی محمدرضا عارف منتشر شد.”
در همان زمان سایت “اخبار محرمانه” وابسته به محافل امنیتی تندرو در ایران، طی گزارشی با عنوان “آیا حزب مشارکت در قالب حزب عارف باز می گردد؟” نوشت: “در محافل مشارکتی و مجاهدین انقلاب گفته می شود که عارف فاقد ظرفیت لازم برای تشکیل و رهبری حزب فراگیر اصلاحات است ولی تحت پوشش حزب او می توان حزب مشارکت و نشست های آن را احیا کرد و از فشار نیروهای امنیتی خارج نمود. هنوز معلوم نیست که عارف بدون کمک مجاهدین انقلاب و مشارکتی ها آنهم به موازات خاتمی چگونه می تواند حزب فراگیر اصلاح طلب پدید آورد؟”
از طرفی خبرگزاری آریا نزدیک به حزب موتلفه اسلامی در گزارشی با اشاره به آنچه “تلاش اصلاح طلبان برای بازسازی تشکیلاتی” می نامید، مدعی شد: “خاتمی به عارف پیشنهاد کرده است بجای گرفتن مقام در پی راه اندازی حزب خودش باشد. عارف اخیرا دیداری با هاشمی رفسنجانی داشته و مذاکراتی را برای گرفتن مسئولیت مرکز مطالعات استرتژیک مجمع تشخیص داشته است. وی در آن جلسه از مخالفت خاتمی برای گرفتن این مقام خبر داده و گفته خاتمی به او توصیه کرده است که حزبش را راه انداخته و برای ریاست مجلس دهم فعالیت کند.”
محمدرضا عارف، علاوه بر حزب در حال راه اندازی روزنامه جدیدی هم هست. در آخرین روز سال گذشته خبر رسید که مجوز روزنامه “امید ایرانیان” هم صادر شده است. علیرضا خامسیان مشاور رسانه‌ای محمدرضا عارف گفته بود: “از آنجا که روزنامه امید ایراینان اهمیت خاصی برای مخاطبین خود قائل است در صدد است ابتدا از طریق برخی ابزارها همچون نظرسنجی به این مهم دست پیدا کند که انتظار مردم از یک روزنامه چیست؟ تا با جمع بندی که توسط دست اندرکاران این رسانه میشود روزنامه‌ای منتشر کند که نیاز اکثریت نسبی مردم را تامین کند.”
