منصور حقیقتپور، نماینده اردبیل در مجلس و نایب رییس کمیسیون امنیت ملی طی گفتگویی با خبرگزاری رسمی مجلس، علیه محمود احمدی نژاد نیز سخن گفته است. او که زمانی در دولت احمدی نژاد استاندار اردبیل شده بود، مدعی است که در سال ۱۳۸۹ به علت انتقادهایش به برخی رفتارهای احمدی نژاد، عزل شده است.
حقیقتپور گفته است: “دلیل عزل من، برخی انتقادات بود که به شخص احمدینژاد داشتم و او را نصیحت کردم زیرا معتقد بودم دوره اول ریاست جمهوری احمدینژاد با دوره دوم او فرق داشت؛ در دوره دوم خیز عبور از مقام معظم رهبری را گرفتند که حاصل آن، خانهنشینی ۱۱ روزه بود. بحث من با احمدی نژاد این بود که بهتر است خود را مقلد مقام معظم رهبری بداند؛ همان اقدامی که شهید رجایی در دوره ریاست جمهوریاش داشت و خود را مقلد حضرت امام قرار داد که همین امر موجب تمیز ایشان از بنیصدر شد؛ غرور به بنیصدر اجازه نداد بگوید مقلد امام خمینی است.”
او اضافه کرد: “پیشنهاد من هم این بود که احمدینژاد مقلد رهبری شود و اگر رهبر انقلاب میگوید فلانی برای معاوناولی خوب نیست، احمدینژاد نه بهعنوان یک امر حکومتی بلکه بهعنوان یک امر و مسئله شرعی به آن نگاه کند، بپذیرد و اجرا کند. ولی احمدینژاد این روحیه را نداشت؛ رأی ۲۴ میلیونی او باعث شد اطرافیانش وی را تحریک کنند و او فکر کند میتواند در مقابل مقام معظم رهبری بایستد و خود را همکفو و همشأن ایشان بداند.”
استاندار عزل شده اردبیل انتقاداتی هم به اطرافیان احمدینژاد کرده است: “اشخاصی هم که اطراف احمدینژاد را گرفته بودند خوشنام نبودند؛ چه از نظر مالی و چه از نظر رانتخواری. آنها بیت شخصی خانواده احمدینژاد شده بودند و خانواده او در آنجا تردد میکردند. آنها از ما امتیاز میخواستند ولی ما امتیازی نمیدادیم. همین امر باعث میشد مرتباً و بدون نوبت به دفتر احمدینژاد بروند، به ما فحش بدهند، بد بگویند و بیایند بیرون.”
از سوی دیگر احمد توکلی، دیگر نماینده راستگرای مجلس نیز در گفتگو با سالنامه نشریه مثلث تاکید کرد که با توجه به سوابق و عملکرد احمدینژاد ، نباید به او اجازه داد که دوباره در صحنه سیاسی فعالیت کند. توکلی در پاسخ به این سوال که اگر احمدینژاد بازگردد “او را میپذیرید یا کنار میزنید؟” گفت: “من که حاضر نیستم به هیچ وجه با او باشم. فکر میکنم خیلی از اصولگراها این طور هستند.” او درباره “نوع مواجهه حاکمیت با احمدینژاد” نیز تاکید کرد: “احمدینژاد از نظر من اهلیت و صلاحیت این کارها را ندارد. اگر بخواهیم به ضوابطی که حرف میزنیم پایبند باشیم، کسی که جلوی قانون میایستد میگوید من قانون را قبول ندارم، شورای نگهبان برای او نامه مینویسد و میگوید: «تو نمیتوانی تشخیصدهنده قانون باشی» بعد احمدینژاد میگوید «قانونی که مفید نبینم اجرا نمیکنم»، این اصلا دویی [دورویی؟] در عالم سیاست است. نمیشود اجازه داد چنین کسی در عالم سیاست فعال باشد. اگر اجازه دهند معنیاش این است که به حرفهایی که میزدند پایبند نیستند.”
احتمال بازگشت احمدی نژاد به صحنه سیاسی ایران با نزدیک شدن به زمان انتخابات مجلس آینده هر روز بیشتر میشود و مساله قابل توجه آن است که بیشترین مخالفتها با این بازگشت، در میان راستگرایانی است که زمانی از متحدان او بودهاند. در سال جدید نیز اولین حملات و انتقادها به احمدی نژاد از سوی متحدان سابق او آغاز شد. خواسته راستگرایان سنتیتر آن است که احمدینژاد همچنان از صحنه سیاست دور بماند.
اوایل فروردین اسدالله عسگراولادی، از اعضای موثر جمعیت موتلفه طی گفتگویی با سایت نامه در پاسخ به این سوال که اگر احمدینژاد را ببیند چه توصیهای به او خواهد داشت، گفته بود: “میگویم از قدرت فاصله گرفتهاید و زمان استراحت و مطالعه فرا رسیده است!”
گرچه گروههای تندروتر همچون جبهه پایداری در حال زمینهسازی برای بازگشت احمدینژاد هستند، اما جریانها سنتیتر در میان راستگرایان که نگران انشقاق دوباره در میان این جریان و شکست دوباره در انتخابات مجلس هستند، نگرانند که بازگشت احمدینژاد آخرین امکان اتحاد در میان راستگرایان را از بین ببرد.
اختلاف نظر جناح نزدیک به علی لاریجانی با جبهه پایداری از یک سو و جدایی علیاکبر ناطقنوری از سوی دیگر که هر دو به دلیل سابقه عملکرد احمدینژاد اتفاق افتاده است، مهمترین چالش راستگرایان در سال جدید است.
حجتالاسلام سید رضا اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز در گفتگویی که دهم اسفند ماه گذشته منتشر شد درباره علت جدایی حجتالاسلام علیاکبر ناطقنوری از جامعه روحانیت با اشاره به انتخابات سال ۱۳۸۸ و سخنان احمدینژاد در مناظرهاش با موسوی گفته بود: “آقای ناطق از آن ماجرا دلخور است. من آغاز گر فتنه ۸۸ را احمدی نژاد و کلید آن را نیز مناظره معروف بین ایشان و میرحسین موسوی میدانم. ایشان بدون هیچ دلیلی و سندی، نام آیتالله هاشمی و خانواده ایشان را برد. نام آقای ناطق و پسرش را برد. صداوسیما نیز اجازه نداد تا این آقایان به این سخنان پاسخ بدهند و جامعه روحانیت نیز حاضر نشد از این دو بزرگوار که عضو موسس جامعه بودند دفاع کند.” او اضافه کرده بود: “البته باید بگویم که شخص مرحوم آیتالله مهدوی کنی شخصا و به احمدی نژاد تذکر داد و از رفتار او انتقاد کرد و به ایشان گفت چرا اسم افراد را بدون سند و مدرک بردید اما جامعه حاضر نشد در بیانیهای جداگانه این حرکت را محوم کند. آقای ناطق نیز توقع داشت این سخنان محکوم شود. او میگفت من عضو موسس هستم و شما هم میدانید این سخنان خلاف است چرا نیامدید آن را محکوم کنید و به مردم بگویید که آقای احمدی نژاد به نیروهای انقلاب تهمت زده است. به همین دلیل ایشان گفت که وقتی شما حاضر نیستید از عضو موسس خود حمایت کنید حضور من در جلسات چه فایدهای دارد.”
علی لاریجانی هم به دلیل تقابلی که در سالهای آخر ریاستجمهوری احمدینژاد میان آنها بوجود آمد حاضر به ائتلاف با هیچ جریانی نیست که امکان نزدیکی به احمدی نژاد را داشته باشد.
اواخر بهمن ماه سال گذشته، روحالله حسینیان که از اعضای جبهه پایداری محسوب میشود، فاش کرد که جلسات وحدت در میان راستگرایان بههم خورده است. او گفته بود: “اختلاف در مجموعه اصولگرایی طوری است که جلسه مربوط به آیت الله یزدی،آیت الله موحدی کرمانی و آیت الله مصباح یزدی، با هدایت غلط فکری یکی از افراد موثر و مسئول لغو شد.” او در همان گفتگو به دفاع از احمدینژاد نیز پرداخته و اضافه کرده بود: “ رابطه احمدی نژاد با رهبری به قول خودش رابطه پدر و پسری است و اشتباهات وی منجر نمیشود که او را ضد ولایت بنامیم. او حقیقتا مرید حضرت آقا و ولایت است. در طول تاریخ هم مصادیقی وجود دارد که برخی از یاران حضرت امیر(ع) در مقابل ایشان بدخلقی میکردند، اما هیچگاه از راه ولایت خارج نشدند. معتقدم که احمدینژاد دررابطه با حضرت آقا یک بچه تخس بود و هیچ غرض واقعی وجود نداشت.” پس از انتشار این سخنان گفته شد که منظور از “هدایت غلط فکری یکی از افراد موثر و مسئول” همان علی لاریجانی بوده است.