باراک اوباما روز سه شنبه در سخنرانی خود گفت واشنگتن به جمهوری اسلامی ایران اجازه نخواهد داد به بمب اتمی دست یابد. تهران نیز به دنبال اعلام تصویب تحریم های اتحادیه اروپا علیه نفت خود مجدداً تهدید کرد تنگه هرمز را خواهد بست. رییس جمهور اوباما در زمانی که ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن از تنگه هرمز عبور کرده و به ناو هواپیمابر کارل وینسون در خلیج فارس ملحق شده گفت : “امکان هر گزینه ای وجود دارد.”
بهای پول ایران به دنبال اعلام تحریم های اروپا به شدت پایین آمده. هدف تحریم های تصویب شده توسط اروپا جدا از قراردادهای نفتی، مبادلات بین المللی بانک مرکزی ایران است تا در راستای تدابیر مشابهی که ازسوی ایالات متحده اتخاذ شده اعمال گردند.
جمهوری اسلامی طی ماه های اخیر شاهد آن بوده که ارزش ریال در برابر ارزش دلار نصف شده. به نظر می رسد که تأثیر آن بر تورم و وضعیت نفت بسیار قابل توجه است و این درحالی است که بیشترین منبع درآمد این کشور از صادرات نفت خام است.
فریدون خاوند، اقتصاددان ایرانی، در مصاحبه با روزنامه لوپوئن اظهار داشت: “اقتصاد ایران دارد می شکند.” یک کارگر ایرانی و پدر چهار فرزند در این خصوص می گوید: “من الان فقط می توانم برای نیمی از ماه ارزاق خریداری کنم. اگر قیمت ها باز هم افزایش یابد و حقوق ها هم ثابت بماند، از گرسنگی خواهیم مرد.”
ایران قادر است، حتی به صورت موقت، تنگه هرمز را ببندد. این احتمال اکنون به دنبال تصویب تحریم های اروپا جدی تر شده. در صورتی که تحریم های غربی با یک شورش جدید مردمی در ایران همراه شود، یک نبرد محکوم به شکست در انتظار کسانی است که برای بقای جمهوری اسلامی تلاش می کنند. درحال حاضر وقوع یک شورش مردمی دور از ذهن است، زیرا سرکوب مردم از زمان تظاهرات و اعتراضات سال ۲۰۰۹ بسیار خشونت آمیز و سبعانه بوده.
یکی از مقامات عالی رتبه غربی به رویترز اظهار داشته: “من هیچ گونه منفعت استراتژیکی در بستن تنگه هرمز نمی بینم، ولی مشخص است که هم آنها به سختی ما را درک می کنند و هم ما آنها را به سختی درک می کنیم.”
به گفته رابرت مک نامارا، این توان درک رقیب است که باعث وقوع شرایط نامساعد می شود، به عنوان مثال بحران موشک ها در کوبا در سال ۱۹۶۲ یا وقوع نبرد در ویتنام چند سال پس از آن. به نوشته سایت الجزیره، گزارشگری تمامی خطاهای مرتکب شده توسط ایالات متحده در رابطه با ایران را لیست کرده است.
فرمانروایان سعودی در آنسوی خلیج فارس، هیچ گاه در چنین موقعیت مناسبی در برابر ایران نبوده اند. نفت سعودی تنها جایگزینی است که می تواند کاهش صادرات نفتی ایران را جبران کند.
عربستان سعودی در تاریخ ۱۵ ژانویه یک قرارداد همکاری هسته ای با چین به امضاء رساند؛ مطمئناً برای مصارف صلح آمیز.
کمک وعده داده شده ازسوی پکن [به عنوان یکی از بزرگ ترین مصرف کنندگان نفت سعودی] به دنبال قراردادهای مشابهی با فرانسه، آرژانتین و کره جنوبی صورت خواهد گرفت. ریاض تصمیم دارد ۱۶ رآکتور هسته ای تا سال ۲۰۳۰ بسازد.
عربستان سعودی به انرژی هسته ای [صلح آمیز] نیاز دارد، زیرا سعودی ها روز به روز نفت بیشتری مصرف می کنند و این مسأله می تواند باعث کاهش توان آتی این کشور در صادرات نفت شود. این درحالی است که استخراجات هیدروکربنی قدیمی ترین تولیدکننده نفت در خاورمیانه، درست به مانند ایران، تا سال ۲۰۱۵ کاهش خواهد یافت.
منبع: لوموند، ۲۵ ژانویه
