بوش و ایران، یک جنگ برنامه ریزی شده

نویسنده

buah.jpg

‏ الکساندر سیروا

دیگر نباید پرسید آیا ایالات متحده به ایران حمله خواهد کرد یا خیر. اکنون بهتر است از خود بپرسیم: این حمله چه زمانی به وقوع ‏خواهد پیوست؟

این موضوعی است که اریک لوران، روزنامه نگار و نویسنده فرانسوی، در کتاب اخیر خود تحت عنوان “بوش، ایران و بمب” به ‏چاپ رسانده. او در این کتاب قریب الوقوع بودن یک “جنگ برنامه ریزی شده” بین واشنگتن و تهران را پیش بینی کرده است. ‏

او می نویسد: “دولت بوش قصد دارد علیه ایران مداخله نظامی انجام دهد و معتقد است که برنامه هسته ای ایران بزرگ ترین تهدید ‏برای صلح جهانی است.“‏

این روزنامه نگار همچنین می نویسد: “تمامی آنچه که به حملات بالقوه و شیوه های نظامی قابل استفاده مربوط می شود، از مدت ها ‏قبل برنامه ریزی شده. در اواخر سال 2003 و اوایل 2004 همه چیز توسط پنتاگون به روی کاغذ آورده شده.“‏

اریک لوران که کتاب قبلی او تحت عنوان “بوش و جهان مرموزش” شناخته شده تر است، در این کتاب بیشتر به بحث پیرامون ‏نیات رییس جمهور فعلی امریکا و نزدیکی این نیات با پرونده ایران پرداخته است. ‏

او می نویسد نومحافظه کاران که در سال های اخیر الهامات بسیاری به جرج بوش بخشیده اند، در زمان برنامه ریزی جنگ عراق، ‏برای جنگ علیه ایران نیز برنامه ریخته اند.‏

و آنچه که به هیچ وجه اطمینان بخش به نظر نمی رسد این است که کارشناسان جنگ همان اشتباهات پرونده عراق را در پرونده ‏ایران نیز تکرار کرده باشند. او می نویسد: “سرویس های اطلاعاتی امریکا در ابهام مطلق قرار دارند و اطلاعات جامع و کاملی ‏درخصوص واقعیات برنامه ایران، به ویژه وسعت و حجم خطرات هسته ای این کشور، در اختیار ندارند.“‏

‎ ‎جعبه پاندورا‎ ‎

یکی از دلایل مهمی که دولت بوش را مجاب کرده تا نقشه حمله علیه حکومت آیت الله ها را طرح کند، ابهامات موجود در این ‏پرونده است. بازهای امریکایی از خود می پرسند: “آیا بهترین راه برای نابود کردن تأسیساتی که در عمق زیاد زیر زمین قرار ‏گرفته اند، استفاده از سلاح های هسته ای تاکتیکی است؟”‏

اریک لوران می نویسد: “در تصمیم گیری بازهای امریکایی نشانه هایی وجود دارد که طی آن قصد دارند ممنوعیت ها را از میان ‏بردارند. آنها برای اولین بار از زمان بمباران هیروشیما می خواهند استفاده از سلاح اتمی را عادی جلوه دهند و جعبه پاندورای ‏خود را باز کنند.“‏

این نویسنده و روزنامه نگار فرانسوی برای نگارش کتاب خود از چندین گزارشگر امریکایی مطلع و خبره کمک گرفته است. ‏تلاش او این بوده تا صحت اطلاعات به دست آمده را به کمک مصاحبه با منابع بسیار [که نام هیچ یک نیز فاش نشده] مشخص ‏سازد. این درحالی است که اشخاص مصاحبه شونده را اغلب نزدیکان دولت و خانواده بوش تشکیل می دهند. ‏

‎ ‎حتی دموکرات ها‏‎ ‎

او می نویسد تماس با این شخصیت ها را به دلیل اقامت یک سال و نیمه خود در اواسط سال های 80 که در یک مؤسسه تحقیقاتی ‏مشهور در واشنگتن فعالیت می کرده به دست آورده است: مرکز وودرو ویلسون. ‏

این شخصیت ها اکنون خاطرنشان کرده اند که حتی اگر بوش نیز حمله به ایران را آغاز نکند، جانشین او این کار را خواهد کرد؛ ‏حتی اگر دموکرات باشد. او می نویسد: “دولتمردان ایرانی باید امتیازاتی را واگذار کنند. به نظر من، اینکه آنان به طور ناگهانی ‏‏180 درجه تغییر موضع دهند، غیرممکن است. این یک پرونده بسیار پردردسر می باشد که به عقیده من قابل حل نیست، مگر به ‏واسطه زور و خشونت.“‏


منبع: لاپرس، 30 نوامبر 2007‏

مترجم: علی جواهری