تازه چه خبر

نویسنده
رهیار شریف

از طناب دار و گلوله تا صلح و امید

در سردترین روزهای ایران که خشونت زیاد و بی دلیل حکومت مجال زنگی آرام از شهروندان ایرانی ربوده و در روزگاری که حق و حقیقت و اعتراض به ظلم، نشانی از محاربه شده و پاسخش طناب دار، کنسرتی با عنوان “ صلح و امید ” از جانب دولت کودتایی روانه ی کشورهای اروپایی شد تا به اصطلاح پیام صلح حکومت ایران را به مردم دنیا برساند و ترانه ی امید را بر لبها جاری کند.

“سمفونی انقلاب ” ساخته ی مجید انتظامی است که سال گذشته با سفارش معاونت هنری وزارت ارشاد در ایران به اجرا در آمد.  تور اروپای این سمفونی در شرایطی برگزار شد  که بنا به گزارش خبرگزاری های داخلی، پیش از آغاز سفر، مجید انتظامی رهبر پیشین ارکستر، به دلیل آرتروز شدید از همراهی گروه انصراف داد و به جای وی منوچهر صهبایی کار رهبری و سرپرستی گروه را در این سفر به عهده گرفت.

 این سمفونی، برای تور اخیرش نخست از سمفونی “ انقلاب ” به سمفونی صلح و دوستی تغییر نام داد و اندکی پیش از آغاز سفر نیز، واژه ی دوستی به امید بدل گشت تا در نهایت این سمفونی با عنوان “ صلح و امید ” راهی اروپا شود.

 

تور جدید این کنسرت که همزمان با اعدام های داخلی صورت می گرفت، از همان پیش از آغاز کار حرف و حدیث های فراوانی به همراه داشت. پیشتر “ حجت ایوبی ” مدیر موسسه ی اکو، که مدیریت و برنامه ریزی تور اروپای صلح و امید را به عهده داشته در گفت و گو با خبر آنلاین تلویحاً به جو نا مناسب ایران برای برگزاری کنسرت های موسیقی اشاره کرده بود و از بیم ناکی حکومت از عکس العمل سبزهای مقیم اروپا نیز خبرداده بود.

مدیر این موسسه که همزمان هماهنگی جشن های سالگرد انقلاب را نیز عهده دار است در ادامه ی این گفت و گو همچنین راجع به تغییر نام این کنسرت از صلح و دوستی به صلح امید گفته بود که در شرایط کنونی هنرمندان را سفیران صلح و امید می داند و بر روی کلمه ی امید تاکید بسیار دارد.

در حالی که صدا و سیمای ضرغامی و دیگر سایت های وابسته به دولت کودتا، بهره برداری تبلیغاتی گسترده ای از اجرای این کنسرت در اروپا می کردند، اعتراض سبزها به این کنسرت  آغاز شد و شهر به شهر نیز ادامه پیدا کرد. اجراهای رم و بروکسل در حالی با پوشش وسیع خبری شبکه های داخلی همراه شده بود که سبزهای مقیم ایتالیا و بلژیک حین اجرای کنسرت نسبت به برگزاری آن اعتراض کرده بودند.

پس از رم و بروکسل، این اعتراض ها  به روتردام نیز کشیده شد. در ادامه ی روند مخالفت مردم و فعالین حقوق بشری با اجراهای این کنسرت در اروپا، دو نماینده ی پارلمان هلند نیز همراه مردم سبز ایران شدند و با اجرای کنسرت حکومتی ابراز مخالفت کردند. در ادامه نیز “ هری وان بومل “، نماینده حزب سوسیالیست پارلمان هلند به رادیو زمانه گفت، ” اجرای چنین کنسرتی در روتردام مایه ننگ این شهر است.”

 

اما کار به همن اعتراض ها و محکومیت های مکتوب ختم نشد و جوان های معترض مقیم هلند توانستند با ادامه ی اعتراض های داخل سالن، سرانجام اجرای برنامه را مختل  و در نهایت متوقف کنند.

 

عکس ها و گزارش های رسیده و همچنین قطعات ویدئویی کوتاهی که در شبکه های اجتماعی اینترنت قرار داده شده است، به خوبی بیانگر ماجرا هستند که از پس اعتراض حاضرین، کارمندان سفارت جمهوری اسلامی به سوی مردم حمله ور شده  و معترضین ایرانی را با رکیک ترین الفاظ خطاب قرار داده اند.

 

از دیگر نکات جالب توجه اجرای آمستردام نیز می توان به ادامه ی کار اولیه ی گروه در حین اعتراضات گسترده ی حاضرین اشاره کرد. کاری که واکنش مطبوعات محلی را نیز در پی داشته است. یکی از نمایندگان پارلمان هلند نیز در اظهار نظری جالب این حرکت گروه را به حادثه ی کشتی تایتانیک مانند کرده است آنگاه که کشتی در کشاکش غرق شدن بوده و نوازندگان همچنان به کار خود ادامه می داده اند.

 ادامه ی این درگیری ها، سرانجام باعث شد تا کنسرت حکومتی موفق به اجرای تمامی قطعات  نشود و کار اجرا در نیمه راه رها شود.

گفتنی است اعضای گروه ارکستر “ صلح و امید ” پس از تور اروپا به ایران بازخواهند گشت تا این بار در روزهای بیست و یکم و بیست و دوم بهمن ماه در تهران و تالار رودکی برنامه اجرا کنند.