وقت تمام است. فردا سرنوشت سی درصد از کرسی های مجلس معلوم می شود. در تهران یازده انتخاب وجود دارد و هر یک کرسی مجلس برای آینده کشور مهم است. به هزار دلیل لازم است برویم و در انتخابات به نمایندگان اصلاح طلب و یا کسانی که به هر نحو منتقد دولت هستند رای بدهیم. طبیعی است که من قصد ندارم هزار دلیل را برایتان بنویسم، اگر هم بنویسم خواندنش آنقدر طول می کشد که روز جمعه باید به جای رای دادن نوشته مرا بخوانید، اما بهتر است این کار را نکنید، چرا که رای دادن در مرحله دوم مهم ترین کاری است که یک ایرانی می تواند بکند. چرا؟
اول: مجلس هشتم مهم ترین و حساس ترین مجلس تاریخ ایران است. با شرایطی که احمدی نژاد در همین چند ماه پیدا کرده است، این مجلس باید تکلیف دولت را روشن کند، دولت احمدی نژاد در حال فروپاشی است و مجلس تعیین کننده وضعیت آینده این دولت است، حتی یک نماینده بهتر هم در سرنوشت کشور نقش دارد.
دوم: در ترکیب هفتاد درصد منتخبین مجلس در مرحله اول، که رفتن آنها به مجلس قطعی است، اگرچه اکثریت با محافظه کاران است، اما اکثریت با دولت احمدی نژاد نیست، اصلاح طلبان باید در این مجلس یک فراکسیون قوی تشکیل بدهند، تا همین جای کار هم چنین فراکسیونی وجود دارد، اما انتخاب روز جمعه می تواند تعیین کننده باشد. فراکسیون اصلاح طلبان باید قوی تر و محکم تر شود.
سوم: وزرای احمدی نژاد پس از استعفا کاملا تغییر جهت دادند و به منتقدان جدی او تبدیل شدند، معنی این حرف این است که نمایندگانی که به مجلس می فرستیم الزاما یک سال دیگر همین نخواهند بود که امروز هستند، آنها تغییر خواهند کرد. ما مجلس را برای فشار آوردن به احمدی نژاد، برای ایجاد یک جریان متعادل در قوه مقننه، برای نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری بعد، برای جلوگیری از رفتارهای خودسرانه احمدی نژاد لازم داریم. مجلس هشتم همان مجلسی است که به وزرای رئیس جمهور بعدی( که احتمال اینکه اصلاح طلب باشد) بسیار است، رای خواهد داد. در آن روزها یک رای هم یک رای است، مثل همین امروز که یک رای هم یک رای است.
چهارم: ترکیب مجلس باید تغییر کند و کسی مانند لاریجانی که مصلحت اندیش تر است به جای حداد عادل که نان به نرخ دولتی می خورد بیاید، ممکن است برمن خرده بگیرید که چرا آرزو نمی کنم که آدمی مثل محمود دعایی رئیس مجلس شود، پاسخ این که من دست از آرزوهای محال شسته ام، به گمان من به راههای ممکن باید فکر کرد. یک مجلس میانه رو و مصلحت اندیش با یک اقلیت خوب اصلاح طلب می تواند سرنوشت آینده ما را بهتر کند. آینده ای که اگر بدون مصلحت اندیشی پیش برود، آینده ای سیاه است.
پنجم: یک اقلیت خوب و مفید در مجلس می تواند تاثیرگذار باشد، این اقلیت را قوی تر کنیم. تردیدها از دور اول کمتر است. انتخاب ها مشخص است. لیست را به دست مان بگیریم و هر کسی که می تواند رای بدهد، قانع کنیم که باید در انتخابات شرکت کند. تلفن ها را در دست بگیرید و به هر کسی می شناسید زنگ بزنید، هر کسی را می توانید با خود همراه کنید تا در مرحله دوم در انتخابات شرکت کند.
ششم: بیست و چهار ساعت وقت داریم که برویم توی خیابان و تبلیغ کنیم. مهم نیست وقت تبلیغات تمام شده است یا نه، تا لحظه ای که رای کسی به صندوق نیفتاده است، فرصت تبلیغ کردن وجود دارد، حتی اگر سر صندوق رای هم توانستید دو نفر را قانع کنید این کار را بکنید، یادتان نرود بخش وسیعی از مردم دوست دارند به آدمهای خوب رای بدهند، شما می توانید به آنها بگوئید آدم خوب کیست. برای یک روز دروغ گفتن اشکالی ندارد.
هفتم: در انتخابات مرحله اول تهران، نامزدها با نیم میلیون رای به مجلس رفتند، همین نشان می دهد که ارتباطاتی مانند ارتباط اینترنتی تاثیر اساسی در انتخابات تهران دارد. به هر کسی که می توانید ای میل بزنید، آف لاین بگذارید، اس ام اس بفرستید، یک لحظه را هم از دست ندهیم. حتی اگر تمام تلاش ما باعث شود دو نفر اصلاح طلب مثل جهانگیری و دعایی به جای کوچک زاده و افتخاری به مجلس بروند کار بزرگی کرده ایم.
هشتم: دولت و حکومت مثل همیشه مرحله دوم را می خواهد با چراغ های خاموش ببرد، اصلاح طلبان تبلیغی برای خودشان نمی کنند، مخالفان نظام انتخابات را تحریم کرده اند و محافظه کاران با همان 15 درصد طرفداران شان می خواهند تهران را مال خود کنند، اگر با با هم همراه شویم می توانیم سهم مان را از سرنوشت بگیریم.
فردا را در خانه نمانید، تردید را از دل تان دور کنید و برای رای دادن به لیست اصلاح طلبان به پای صندوق های رای بروید.
ابراهیم نبوی
پنجم اردیبهشت 1387