پی یر بلو
“به سوی شرق پیچیده، با ایده های ساده پرواز می کنم.” فرمول مشهور ژنرال دوگل دیگر با سلیقه روز سازگار نیست. بهتر است این فرمول را با شعار شهر پاریس جایگزین کرد: “شناور می ماند، ولی غرق نمی شود.” دیپلماسی فرانسه نوسانات بسیار دارد. کمان کشیده می شود، بدون اینکه جهت مشخص باشد. البته تقصیر هیچ کس نیست؛ نه تقصیر عاملان اغلب برجسته آن است، نه تقصیر لوران فابیوس که هر کاری را در حد توانش انجام می دهد. خیر، در زمان انقلاب پنجم فرانسه، سیاست خارجی در الیزه انجام می شود.
در سوریه، فرانسه دست بالا را گرفت. پاریس به ناگهان خواستار سرنگونی بشاراسد شد. این موضوع ابتدا برای روس ها قابل قبول نبود و سپس به بهترین شیوه برای بلوکه کردن روند مذاکرات تبدیل شد. پاریس سپس در زمان جریان تسلیحات شیمیایی یک حمله نظامی را برنامه ریزی کرد. مشکل: عملیات بدون حمایت آمریکا امکان پذیر نبود. و اوباما درنهایت احتیاط از ورود به این ماجراجویی خودداری کرد و فرانسوی ها را تنها گذاشت. فرانسه کمک های ایران به حزب الله لبنان و بشار را محکوم کرد، ولی ازسوی دیگر به خود می بالید که بهترین دوست قطر و عربستان سعودی است. و این درحالی است که این دو کشور به شکلی بی حساب و با رضایت خاطر کامل درآمدهای نفتی خود را به پای گروه های جهادگرا می ریزند. بی شک این گروه ها خطر به مراتب بزرگ تری برای ما هستند تا حکومت آچمز شده بشاراسد.
در عراق، پاریس از پذیرفتن حقیقت طفره می رود: ایران از این پس یک عامل غیرقابل چشم پوشی است. جرج دابلیو بوش با نابود کردن دولت عراق، مرزهای چند فرقه ای میان جهان پارس و جهان عرب را پاک کرد و یک بولوار به روی ایران گشود. نوری المالکی، نخست وزیر کنونی عراق، یکی از شخصیت هایی است که مورد حمایت حکومت تهران است. آیت الله علی حسین السیستانی، بزرگ ترین مقام تشیع عراق، ایرانی است و در مشهد متولد شده. مقدس ترین اماکن مذهبی شیعیان دو کشور [نجف و کربلا] در عراق قرار دارد. درست است که شیعیان ایران فارسی صحبت می کنند و شیعیان عراق عربی، ولی اعتقادات شان یکی است و هراس شان از جهادگرایان سنی نیز یکسان است.
واشنگتن و تهران علی رغم داشتن اختلافات و بیانیات تند علیه یکدیگر، یک زبان مشترک درخصوص عراق دارند: تمامیت ارضی و تقسیم عادلانه قدرت میان جامعه های مختلف این کشور. تماس ها درخصوص این موضوع میان شیطان بزرگ و ایران به تازگی آغاز شده و این حالت اصلاً مورد خوشایند عربستان سعودی، به عنوان رقیب سیاسی و مذهبی ایران، نیست. فرانسه نیز تلاش خواهد کرد تا در توزیع برگ های ژئوپلیتیکی که در حال حاضر در جریان است از قافله عقب نماند.
در رابطه با برنامه اتمی ایران، فرانسه طی سال های اخیر گاهی سخت گیرتر از دیگر متحدانش ظاهر شده. با اینکه مذاکرات در وین پیچیده اند، مسایل به تدریج رو به پیشرفت است. موضوع دردسرآفرین غنی سازی اورانیوم ایران همچنان در بطن اختلافات قرار دارد و همین موضوع می تواند مذاکرات را طولانی سازد. با این حال، توافق نامه مقدماتی کمی حلقه تنگ تحریم ها را باز کرده. جهان اقتصاد با بی صبری آماده است که تحریم ها به طور کامل ملغی شوند تا به سوی تهران بشتابد. شرکت های آمریکایی در نقطه استارت قرار گرفته اند و این درحالی است که یک هیأت فرانسوی در ماه فوریه به ایران سفر کرده بود.
منبع: لوپوئن، ۲۲ ژوئن
