در ۱۹ ماه گذشته که هیلاری کلینتون سمت وزارت خارجه اوباما را ترک کرده است، این دو و همکارانشان سعی کردهاند نوعی وحدت را در مورد شیوه کار و دیدگاهشان نسبت به جهان حفظ کنند.
اما روز یکشنبه خانم کلینتون در مصاحبه با جفری گولدبرگ، نویسنده آتلانتیک، آقای اوباما را نه فقط به خاطر کوتاهی در کمک به شورشیان سوریه بلکه به خاطر کل سیاست خارجی او مورد انتقاد قرار داد.
هرکس که مناظرات داخلی دموکراتها را در سال ۲۰۰۸ دیده باشد، میداند که کلینتون راستگراتر از اوباماست و اختلافات سیاسی او با رئیسجمهور در اولین دوره کاملا ثبت شده و مشهود است.
کلینتون طرفدار رساندن سلاح به شورشیان معتدلتر سوری، نگهداشتن نیروهای بیشتری در عراق و صبر بیشتر در نشان دادن عدم حمایت آمریکا از حسنی مبارک مصر، است که بعد از تظاهرات تاریخی قاهره نشان داده شد.
چیزی که تغییر کرده آمادگی هیلاری برای علنی کردن آن اختلافات و گذاردن آنها در معرض دید جهانی است. حالا خانم کلینتون میگوید او و رئیسجمهور نظرات متفاوتی درباره نشان دادن قدرت آمریکا دارند: نظرات رئیسجمهور محتاطانه، با نگاه به درون، با حسی از حد و حدود است اما نظرات او قدرتمندانه، خوشبینانه و به شکل گستاخانهای قدیمی است.
خانم کلینتون در این مصاحبه میگوید: “میدانید، وقتی عقب میکشید، نسبت به وقتی که تهاجمی هستید و خود را پیش میبرید تصمیمات بهتری نمیگیرید. یک مسئله این است که این روزها حتی به خودمان هم وفادار نیستیم.”
این مصاحبه دو روز پس از آن صورت گرفت که اوباما به نیروهای آمریکا اجازه داد به داعش در عراق حمله کنند. دستیاران خانم کلینتون میگویند، زمان این تلاقی خوب نبود، قرار بود مصاحبه قبل از اینکه حتی کسی از حمله خبر داشته باشد برگزار شود.
با این حال، وقتی کلینتون میگوید شکست در ایجاد یک نیروی مبارز علیه بشار اسد در سوریه خلائی ایجاد کرد که جهادیها توانستند آنرا پر کنند، منظورش این است که عدم تمایل آقای اوباما به مسلح کردن شورشیان یک اشتباه بارز است. اما مقامات متعددی میگویند، در زمان مناظرات داخلی دولت اوباما برای تصمیمگیری، دفاع خانم کلینتون اصلا به این اندازه شدید نبود. کلینتون گفت، آمریکا تمام روشهای دیپلماتیک با سوریه را امتحان کرده بود و هیچکدام اثری نداشت، پس چرا به شورشیان معتدل سلاح نرسانیم.
در حالیکه این موضعگیری سیاست خارجی خانم کلینتون، پیش از یک کمپین احتمالی برای کاخ سفید صورت میگیرد، طبیعی است که برخی از بیانات او کاملا با پروندهاش به عنوان وزیر خارجه هماهنگی نداشته باشد.
به عنوان مثال، کلینتون اواخر مسئولیت خود به آقای اوباما پیشنهاد داد تحریمهای پنجاه ساله آمریکا علیه کوبا را بردارد. مقامات میگویند، این موضعی نبود که او در دوران وزارتش بطور جدی از آن دفاع کرده باشد.
او در مصاحبهاش میگوید، از جمله کسانی بوده که همواره اعتقاد داشته ایران نباید حق غنیسازی اورانیوم داشته باشد. اما در دسامبر ۲۰۱۰، در مصاحبه با بیبیسی، یکی از اولین مقامات آمریکایی بود که این حق را علنا به رسمیت شناخت و گفت ایران میتواند با توافق هستهای حق غنیسازی را بدست آورد.
منبع: نیویورک تایمز - 11 اوت