تجمع زنان مقابل در ورودی ورزشگاه ۱۲ هزار نفری آزادی، برخلاف دو تجمع هفتههای اخیر به خشونت کشیده شد. همچنین بیش از ۱۷ نفر از حاضران در تجمع روز جمعه 30 خردادماه، بازداشت شدند. بنا به گفته حاضران، نیروی انتظامی با زنانی که قصد داشتند برای تماشای مسابقه تیمهای ملی والیبال ایران و ایتالیا وارد ورزشگاه شوند، برخوردهای تند وخشنی داشته است. برخی از زنان حاضر در این تجمع، پلاکاردهایی که روی آن نوشته شده بود “برای ورود به آزادی، آزاد نیستم”، “سهم من؛ نیمی از آزادی”، “جای من کجاست”، “زن خارجی حق ورود دارد، من نه!” و… در دست داشتهاند. روز در گفتوگو با یک زن بازداشت شده و همچنین یکی از اعضای فراکسیون ورزش مجلس، این برخورد خشن نیروی انتظامی را بررسی کرده است.
یک شاهد عینی که مورد ضرب و شتم ماموران قرار گرفته در گفتوگو با “روز” مشاهداتش را اینگونه شرح میدهد: “من را با کتک بردند، بعد از توهینهای زیاد و کتک، بازررسی بدنی کردند و کارت شناسی و موبایلم را هم گرفتند. جالب اینجاست که اول نمیدانستند ما را باید به کجا ببرند، گفتند برویم وزرا(اداره مبارزه با مفاسد اجتماعی) که یکی از ماموران گفت اینها که مصادیق بدپوششی ندارند! بعد از نیم ساعت چرخاندن در شهر، بالاخره ما را به وزرا بردند.”
به گفته او در یکی از ونها دختری کم سن و سال با یک مامور درشت هیکل درگیر شده بود و مامور مدام داد میزد: “چهارتا نسوان( اشاره به به ماموران زن) نمیتوانند اینها را جمع کنند”. بعد فریاد میکشید سر دخترها که “الان گیسهایتان را میکشم، میبرمتان.”
او همچنین روایت میکند که بعد از انتقال دستگیرشدگان به وزرا، برخوردهای نامناسب همچنان ادامه داشته است: “ ۵ نفر بودیم، همه کتک خورده بودیم یا روی صورتمان کبودی بود و لباس و وسایلمان پاره و خراب شده بود. حدود ساعت ۵ هم دسته دوم را آوردند. سه تا روسری سفید (روسری سفید نماد اعتراض زنان به عدم حق ورود به ورزشگاهها است) و دو نفر با ظاهر معمولی. یکی خیلی بد کتک خورده بود و پلاک ماشینش را هم کَنده بودند. چند دقیقه بعد ۶ نفر دیگر هم آوردند.”
این شاهد عینی فحاشی ماموران را اینطور شرح میدهد: “میگفتند شما بی شعورید، شما خانواده ندارید، شما بی اصالتید، فکر کردید روحانی آمده خبری شده؟ مدام تکرار میکردند که امشب در بازداشتگاه میمانید فردا هم به دادسرا میروید. اما ساعت ۱۰ شروع کردند به عکس و تعهد گرفتن. نام و نام خانوادگی را نوشتند، اتهاممان هم فراخوان ورزشگاه بود. در برگههای بازجویی که به ما دادند سه سئوال با دست نوشته شده بود؛ 1-چرا رفتید در ورزشگاه؟ 2- از طرف کدوم شبکههای ماهواره ای تهییج شده بودید؟ 3- چطور اظهاراتتان را ثابت میکنید؟”
او ادامه میدهد: “بعد هم از مدارک شناسایی ما کپی گرفتند و تعهد دادیم که صحیح وسالم داریم اداره پلیس را ترک میکنیم و اجازه دادند که برویم.”
یک نماینده مجلس: جا نبود
حسین گروسی، عضو فراکسیون ورزش مجلس شورای اسلامی اما در گفتوگو با “روز” علت ممانعت از ورود زنان به ورزشگاه را محدود بود فضا عنوان می کند: “مهمانهای زیادی از کشورهای مختلف داشتیم، زنان اهل این کشورها هم بودند، برای همین امکان ورود زنان ایرانی نبود.”
گروسی ادامه میدهد: “به طور کلی ما در مجموعههای ورزشی کشور با کمبود جا مواجهیم. این امکانات از سالهایی به جا مانده که جمعیت ایران نصف این تعداد بود، و نیاز به افزایش ظرفیت و امکانات کاملا واضح است.”
این نماینده مجلس می افزاید: “دیدگاههای مختلفی در خصوص حضور زنان در ورزشگاهها وجود دارد اما من مهمترین مشکل را محدودیت فضا و کمبود جا میدانم.”
او اما در برابر این سئوال که چرا همان فضای محدود به مساوات بین زنان و مردان تقسیم نمیشود، پاسخ میدهد: “حالا انشاالله تمهیداتی اندیشه میشود تا زمینه حضور همه اقشار جامعه در ورزشگاه فراهم شود. “
حسین گروسی همچنین از پیگیری فراکسیون ورزش برای حضور زنان در ورزشگاهها خبر میدهد و میگوید:” در جلساتی که با مسئولان وزارتخانه ورزش و شخص وزیر داشتهایم بر این موضوع تاکید کردهایم، امیدواریم شاهد این باشیم که همه اقشار در محیطهای ورزشی امکان حضور پیدا کنند.”
فدراسیون جهانی والیبال و پیگیری موضوع
“سیلی اول، سیلی دوم، سیلی سوم را در کمال ناباوری خوردم و کشان کشان میان ضربات ۱۰ مامور و لباس شخصی زن و مرد تا ون بدرقه شدم. چشم هایم را بستم و برای لحظه ای به خودم گفتم کاش خواب باشد، یک کابوس اما واقعیت تلخی بود که امروز مقابل درغربی ورزشگاه آزادی قبل از مسابقه والیبال ایران ایتالیا در جریان بود.” این را فاطمه جمالپور، خبرنگار روزنامه شرق در صفحه فیسبوکش نوشته است. ژیلا بنی یعقوب دیگر روزنامهنگار حاضر در این تجمع هم نوشته است: “این بار نسبت به بازی قبل برخوردشان با زنان و مردان حامی شان خشن تر بود(بار قبل مشاور معاون رییس جمهور در امور زنان در صحنه حضور داشت و شاید همین باعث می شد پلیسها مراعات زنان را بکنند). این بار به هیچ وجه اجازه نمی دادند که نزدیک استادیوم و حتی نزدیک خیابان منتهی به آن بشویم. راه را هم با قراردادن انواع اتومبیل های پلیس بسته بودند، و هم پلیس ها هرگوشه ای ایستاده بودند.این بار زنان حتی اجازه نداشتند به خیابان بزرگی که استادیوم آزادی در آن قرار داشت وارد شوند چه برسد به خود استادیوم.بارها مردان حامی زنان مورد ضرب و شتم و توهین قرار گرفتند و چند نفرشان بازداشت شدند.”
برخوردهای خشن و نامناسب با زنانی که در تجمعی مسالمت آمیز حق ورود به ورزشگاه را طلب میکردند درحالی صورت گرفته که سه روز پیش از آن، حسن روحانی، پس از شنیدن اعتراض شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان ریاستجمهوری نسبت به عدم حضور زنان در سالن مسابقات والیبال، از او خواسته همراه با محمود گودرزی، وزیر ورزش و جوانان، در اینباره توضیحاتی ارائه دهند.
روز پنجشنبه ۲۹ خرداد هم معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده عنوان کرد: “یک بار برای همیشه باید تدبیری برای حضور زنان در ورزشگاهها اندیشیده شود.”
او همچنین گفت که “هدف همه ما ترسیم وجه و چهره ای صحیح و برحق از دین و نظام جمهوری اسلامی است. از این رو ایجاد محدودیت ها می تواند چهره نظام را مخدوش کرده و این تصور را به وجود آورد که در آن، ابتدایی ترین حقوق برای زنان نادیده گرفته می شود.”
با این حال، از ورود زنان به ورزشگاه جلوگیری شد بلکه خبرگزاری فارس روز شنبه ۳۱ خرداد ماه خبر داد که از این پس نه تنها تماشاگران زن نمیتوانند در ورزشگاه حاضر شوند بلکه “مسئولان ذیربط در آخرین اقدام خود تصمیم گرفتند مانع ورود خبرنگاران خانم به سالن والیبال شوند”. این خبرگزاری البته در ادامه نوشته است: “بیشک این تصمیم هم قابل توجه ناظر فدراسیون جهانی قرار خواهد گرفت و هم در امر پوشش خبری مسابقات مهمی مانند لیگ جهانی والیبال ۲۰۱۴ خلل ایجاد خواهد کرد.”
پیشتر هم تجمع زنان پشت درهای بسته از چشم ناظر صربستانی فدراسیون جهانی والیبال مخفی نمانده و او در گزارش خود از کیفیت میزبانی ایران برای بازی با برزیل در لیگ جهانی، گزینه “بسیار ضعیف” را انتخاب کرده بود.
بنابر اعلام امور بینالملل فدراسیون والیبال ایران “ممانعت از حضور بانوان برای تماشا، قطعی برق و اینترنت و وجود تبلیغات روی در و دیوار سالن” باعث ثبت این گزارش منفی شده است. ولادیمیر چوک، ناظر فدراسیون جهانی والیبال در بازی روز یکشنبه 25 خرداد ایران و برزیل پیش از ترک ایران به جای خالی خانمها در میان تماشگران حاضر در ورزشگاه اشاره کرده و گفته بود: “ایرانیها که ۱۲ هزار تماشاگر دارند، حیف است که اجازه وجود خانم ها را ندهند. خانم ها در سالن کار منشی داوری را انجام می دهند اما جای آنها بین تماشاگران خالی است.”
به تازگی هم رئیس فدراسیون جهانی والیبال در پاسخ به خبرنگار ایلنا در مورد ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه والیبال از پیگیری این موضوع در نشست آتی شورای لیگ جهانی والیبال که ماه آینده برگزار خواهد شد خبر داده است.