فرهاد داوری
“معلم زندانی آزاد باید گردد”. این تنها صدایی بود که دیروز شنیده و بلافاصله نیز سرکوب شد؛ آن هم وقتی که بعد از کشمکش های فراوان هیات رئیسه مجلس بالاخره از وصول استیضاح وزیر آموزش و پرورش خبر داده بود.
معلمان طبق اعلام قبلی در 12 اردیبهشت، از ساعت یک ظهر دیروز به طرف ساختمان مجلس در میدان بهارستان حرکت کردند تا نسبت به تضییع حقوق خود اعتراض کنند. اعتراضی که مدتی است ادامه دارد، اما تجمع دیروز معلمان توسط نیروهای امنیتی به شدت کنترل و سرکوب شد.
از حدود ساعت 12 ظهر، یعنی یک ساعت قبل از آغاز تجمع معلمان، اطراف مجلس پر از ماموران یشمی پوش نیروی انتظامی بود. برای جلوگیری و کنترل تجمع، فضای جلوی مجلس به وسیله نرده هایی به بلندی یک متر محصور شده بود. این نرده ها به شکلی تعبیه شده بود که در موقع لزوم قابلیت تغیر را داشته باشد. علاوه بر این در خیابانهای اطراف مجلس، یعنی مردم، مجاهدین اسلام، مصطفی خمینی و جمهوری هم ماموران زیادی ایستاده بودند. در واقع ماموران نیروی انتظامی که در میان آنان تعداد زیادی نیز لباس شخصی وجود داشت، در اطراف مجلس و در ضلع غربی و شرقی خیابان مصطفی خمینی، در دو طرف شمال و جنوب خیابان مجاهدین اسلام دیواری تشکیل داده بودند و مانع حضور مردم می شدند. ایستگاه مترو بهارستان نیز تعطیل شده بود.
بسیاری از مردم که از ماجرا بی خبر بودند عصبانیت خود را از وضع موجود ابراز می کردند اما در مقابل با خشونت ماموران روبرو می شدند. ماموران زیادی نیز در شمال مجلس و در مقابل دفتر روزنامه جمهوری اسلامی موضع گرفته بودند. یکی از مامورین در پاسخ به اعتراضات مکرر مردم، علت حضور نیروی انتظامی را به این شکل بیان می کرد: “این حکومت پول مردم را خورده است و آنان را از سرپناهشان بیرون کرده؛ از این جهت مردم چاره ای جز اعتراض ندارند و ما هم اینجا جمع شده ایم تا اگر اعتراض آنها شدید بود و فحش دادند آنان را بزنیم و درجه های بیشتری بگیریم. جالب است نه؟”
نتیجه حضور گسترده ماموران و نیز نیروهای مجهز ضد شورش، این شد که عده ای از معلمان ترجیح دادند از حضور در مقابل مجلس بگذرند، اما با این وجود عده ای حدود چند صد نفر در گوشه شمالی میدان بهارستان اجتماع کردند. در میان معلمان معترض، تعداد زیادی از معلمان شهرستانی با پلاکاردهای مختلف دیده می شدند.
ماموران ابتدا ترجیح دادند با معلمانی که بر تجمع در برابر مجلس پافشاری می کردند، برخوردی نکنند؛. اما در نهایت کار به درگیری کشید و به گفته معلمان در این درگیری که حدود سه ساعت بطول انجامید، تعدادی باز معترضین نیز دستگیر شدند.
این تجمع عاقبت با فشار بسیار زیاد نیروی انتظامی و در میان شعار”معلم زندانی آزاد باید گردد” به پایان رسید.
گفتنی است که در تجمع دیروز معلمان، نامه سرگشاده “سازمان معلمان ایران” در خطاب به فرشیدی، وزیر آموزش و پرورش توزیع شد. در این نامه آمده بود: “جناب فرشیدی، برخورد قهر آمیز با تنی چند از معلمان در استانهای مختلف به موجب ماده 13 قانون تخلفات اداری که فقط با استفاده از اختیارات وزیر قابل اجرا می باشد همگان را شگفت زده نموده است. سوابق وزرای قبل از شما حداقل پس از پیروزی انقلاب اسلامی نشان میدهد که از این اختیار جز در موارد بسیار محدود و به تعداد کمتر از انگشتان دست، آن هم در مسایلی چون اعتیاد استفاده شده است”.
در ادامه این نامه آمده است: “شما را چه شده که تازیانه برداشته واینگونه پیکر نحیف و رنجور معلم را می زنید. مگر گناه این افراد چیست؟… مگر معلمان بجز اجرای نظام پرداخت هماهنگ و رفع تبعیض در پرداخت حقوق و مزایا چیز دیگر خواسته اند؟آقای وزیر مگر شما قول نداده بودید که همچون دستگاههای دولتی دیگر به معلمان دو ماه پاداش بدهید و البته این را در سطح ستاد وزارتخانه عمل کردید… جناب وزیر نیک می دانید که دوران وزارت شما پایدار نیست و روزی فرا خواهد رسید که…… وقتی چاه قدرت پر شود خواهید دید که چه اشتباه بزرگی مرتکب شده اید و جز لعن و نفرین معلمان و به ویژه خانواده های کسانی که در زندانند و یا آماده به خدمت شده اند و حقوق ناچیز معلمی شان قطع شده است نخواهید داشت…. مطمئن باشید برخوردهای قهر آمیز با معلمان و ایجاد فضای رعب و وحشت و امنیتی کردن محیط تعلیم و تربیت نه تنها هیچ عامل بازدارنده ای نخواهد بود بلکه با توجه به انس و الفت و اتحاد معلمان شرایط برای شما و دیگر مسوولان سخت تر نیز خواهد شد”.