پریسا حاتمی
با گذشت نزدیک به پنج ماه از آغاز پروژه امنیتی جعل نشریات دانشجویی دانشگاه امیرکبیر، به نظر می‌رسد که بانیان این پروژه در رسیدن به اهداف خود شکست خورده‌اند. بدین ترتیب علاوه بر آنکه سه دانشجوی متهم در این پرونده در اولین جلسه دادگاه به شدت اتهامات خود را تکذیب کردند، اکنون مدیران مسئول سه نشریه‌ای که لوگوی آنها جعل شده بود، بالاخره پس از مدت‌ها توانستند شکایت خود را “به منظور پیگرد عامل جعل این نشریات و انتشار مطالب موهن از طریق آنها” در دادسرای عمومی تهران به ثبت برسانند.
به نوشته “خبرنامه امیرکبیر”، مجید شیخ‌پور، پویان محمودیان و مقداد خلیل پور، مدیران مسئول نشریات دانشجویی سرخط، ریوار و آتیه، بالاخره پس از پنج ماه موفق شدند از جاعلان نشریات تحت مسئولیت خود شکایت کنند. بر اساس این گزارش، آنها به “معرفی چند مظنون در این زمینه” هم پرداخته‌اند و دادگاه نیز از آگاهی تهران بزرگ خواسته است تحقیقات خود در این زمینه به منظور شناسایی و احضار مظنونین آغاز نماید.
این سه دانشجو که انتشار نسخه مجعول نشریات آنها در اردیبهشت ماه گذشته موجب بازداشت ایشان و پنج تن دیگر از دانشجویان شده بود، سه روز پس از این حادثه به همراه “احمد قصابان”، مدیرمسئول نشریه دانشجویی “سحر” که چهارمین نشریه مورد جعل قرار گرفته بود، قصد داشتند از جاعلان و همچنین روزنامه کیهان که در این باره به نشر اکاذیب پرداخته بود، شکایت کنند. اما احمد قصابان در همان روز که قصد داشت این شکایت را به دستگاه قضایی تحویل دهد، توسط نیروهای امنیتی ربوده شد.
اکنون مدیران مسئول این نشریات دانشجویی پس از گذشت 5 ماه و گذراندن دوره‌ای در بازداشت، شکایت خود را در خصوص جعل لوگوی نشریاتشان به ثبت رسانده اند و در این شکایت، خواستار “شناسایی و مجازات عامل یا عاملین اصلی جعل این نشریات” شده‌اند.
این خبر در حالی اعلام می‌شود که شنبه هفته قبل نیز، احسان منصوری، مجید توکلی و احمد قصابان، سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیر که در بازداشت به‌سر می‌برند و به دست داشتن در انتشار نشریات جعلی متهم شده‌اند، در اولین جلسه دادگاه این پرونده که به صورت غیرعلنی و بدون حضور وکیل برگزار شد، اتهامات خود را رد کرده و اعلام کردند از لوگوی نشریات آنها سوءاستفاده شده است.
خبرنامه امیرکبیر در این باره در تحلیلی می‌نویسد: “بر اساس شواهد موجود آنچه قطعی به نظر می رسد این است که هیچ مدرکی مبنی بر مجرم بودن این سه دانشجو وجود ندارد و تنها اعترافات این سه دانشجو در زندان است که موید چنین اتهاماتی است. اما از آنجا که این دانشجویان در گذشته با انتشار نامهای شکنجه شدن خود را در حین بازجویی بیان کرده و همچنین در حین بازپرسی و جلسه دادگاه نیز بر اعتراف‌گیری تحت شکنجه اذعان داشته‌اند، به نظر می‌رسد در صورت پیگیری بی طرفانه پرونده قضایی، در نهایت حکم برائت برای این سه دانشجوی بی گناه امیرکبیری صادر شود.”
دانشجویان نیز تاکنون قرائن متعددی را ذکر کرده‌اند که بررسی دقیق تر آنها می‌تواند عوامل اصلی جعل این نشریات را رسوا کند. ازجمله قرائن موجود به این موارد می‌توان اشاره کرد: روزبهانی مدیر کل فرهنگی دانشگاه (که در زمان دانشجویی، عضو بسیج دانشجویی امیرکبیر بوده) شب قبل از انتشار نشریات (یکشنبه) از کمیته انضباطی در مورد امکان قانونی منع انتشار نشریات استعلام نموده بود و ظاهرا این تصمیم در همان شب اتخاذ شده است؛ دانشجویان یکی از اعضای بسیج دانشجویی را در زمان تکثیر و کپی گرفتن از نشریات دانشجویی سحر و باران و دیگر نشریات در “مرکز کپی اسماء” که نزدیک دانشگاه است، مشاهده کرده و حتی عکس‌های او را نیز به عنوان سند منتشر کرده‌اند؛ منبع توزیع نشریات مجعول، ساختمان بسیج دانشجویی بوده است و نسخه‌های این نشریات پیش از توزیع از سوی بسیج، بسیار محدود و در چند ساختمان مختلف دانشگاه به صورت پراکنده و رهاشده مشاهده است.
بازخوانی روند شکست یک پروژه امنیتی
ماجرا از روز دوشنبه 10 اردیبهشت ماه گذشته آغاز شد. روز قبل، فعالان انجمن اسلامی منتخب دانشگاه امیرکبیر پس از مدت‌ها اعتراض به عملکرد رئیس دانشگاه و انتظامات در ممانعت از برگزاری آزادانه انتخابات انجمن اسلامی، با رئیس دانشگاه وارد مذاکره شده بودند. اما امیدواری به برگزاری انتخابات آزاد انجمن اسلامی در آن هفته، یک روز هم عمر نداشت و با درگیر شدن دانشجویان در ماجرایی که سایت “ادوار نیوز” آن را “یک نمایشنامه کثیف امنیتی” نامید، پروژه نشریات جعلی دانشگاه امیرکبیر آغاز شد.
ماجرا از این قرار بود که در روز دهم اردیبهشت، نسخه‌هایی از چهار نشریه دانشجویی نزدیک به انجمن اسلامی منتخب در سطح دانشگاه پخش شد که حاوی مطالبی توهین‌آمیز و کاریکاتوری از رهبر جمهوری اسلامی بود. جالب اینکه همه این نشریات، یک‌شکل بودند وتنها لوگوی آنها با هم تفاوت داشت. در این نشریات مجعول، تیترها و عناوینی همچون “روحانیت مساوی تحجر”، “معلم+ کارگر+ دانشجو= برانداز”، “براندازی دیکتاتوری و نظام”، “دیکتاتوری اسلامی سرنگون باید گردد” به چشم می‌خورد که تصور به‌کار بردن این تعبیرات در فضای فعلی از سوی دانشجویان هم بعید می‌نمود.
دانشجویان و مدیران مسئول این چهار نشریه در همان روز با صدور یک بیانیه مشترک، این نشریات را جعلی دانسته و انتشار آنها توسط خود را به شدت تکذیب کردند. اما بسیج دانشجویی به سرعت اقدام به تکثیر و انتشار انبوه این چهار نشریه به نامهای “ریوار” به مدیرمسئولی پویان محمودیان، “سرخط” به مدیرمسئولی مجید شیخ‌پور، “سحر” به مدیرمسئولی احمد قصابان و “آتیه” به مدیرمسئولی مقداد خلیلپور کرد و سپس با سازماندهی نیروهای خود در این دانشگاه و فراخواندن بسیجیان دیگر دانشگاه‌های تهران، به سرعتفضای دانشگاه امیرکبیر را به سمت التهاب بردند.
بسیج دانشجویی با اعلام تعطیلی کلاس‌ها و “عزای عمومی” در دانشگاه امیرکبیر که در آن روز و روزهای بعد با پوشش خبری صدا وسیما و خبرگزاری‌های رسمی و به خصوص خبرگزاری فارس همراه بود، پروژه مشکوک جعل نشریات دانشجویی امیرکبیر را به سرعت به یک بحران تبدیل کرد. معاونت فرهنگی این دانشگاه نیز به این بهانه اقدام به “توقیف تمامی نشریات این دانشگاه” کرد و “انتشار هر نشریه‌ای در دانشگاه امیرکبیر را تا اطلاع ثانوی ممنوع” اعلام کرد.
روند امنیتی کردن فضای دانشگاه امیرکبیر در روزهای بعد هم ادامه یافت و علاوه بر ممنوع الورود شدن تعدادی از مدیران مسئول نشریات جعل شده و فعالان انجمن اسلامی، چهل تن از دانشجویان نیز به کمیته انضباطی احضار شدند. دو تن از مدیران مسئول نشریات در روزهای اولیه بازداشت شدند و در روزهای بعد نیز در مجموع هشت نفر از دانشجویان در این پرونده بازداشت شدند که چهار مدیرمسئول مذکور نیز در بین آنها بودند.
در همان زمان روزنامه کیهان نیز در خبری “ویژه” با اشاره ضمنی به اعترافات بابک زمانیان، مسئول روابط عمومی انجمن اسلامی امیرکبیر، فعالان دانشجویی این دانشگاه را متهم کرد که با هدایت موسسه‌ای هلندی قصد انجام یک “عملیات انتحاری” داشته‌اند!!
در همین حال سخنگوی قوه قضاییه از بازداشت عوامل انتشار نشریات دانشگاه امیرکبیر خبر داد، اما اعلام کرد که “هیچ‌کدام از آنها دانشجو نیستند.” با این حال قاضی حداد که حکم بازداشت این دانشجویان را صادر کرده بود، کمی بعد گفت: “ما اعتقاد داریم که این کار قطعاً توسط مدیران مسئول نشریات صورت گرفته است.” و همچنین تایید کرد که دانشجویان بازداشت شده در بند امنیتی 209 اوین به‌سر می‌برند.
در نهایت در آخرین ساعات روز یکشنبه 30 اردیبهشت ماه، روابط عمومی وزارت اطلاعات با صدور اطلاعیه‌ای با اشاره به “دستگیری برخی عوامل انتشار مطالب موهن در نشریات دانشجویی دانشگاه امیرکبیر” اعلام کرد: “متهمین که از دست‌اندرکاران و تهیه‌کنندگان مطالب نشریات مذکور بودند، به این اقدام موهن اعتراف نموده و تحقیقات تکمیلی در این خصوص ادامه دارد.”
چند هفته بعد انجمن اسلامی منتخب دانشگاه امیرکبیر از “شکنجه دانشجویان بازداشتی” برای “اعتراف دروغ به انتشار نشریات” خبر داد. در همین حال دفتر تحکیم وحدت نیز در این مدت در دو اطلاعیه خواستار روشن شدن حقیقت، افشای هویت جاعلان واقعی و توقف فشارها بر دانشجویان شد. در اواخر تیر ماه و در حالی که 56 روز از بازداشت دانشجویان گذشته بود، فاضی حداد در گفت‌وگو با ایسنا از آزادی سه تن از دانشجویان بازداشت شده دانشگاه امیرکبیر خبر داد، در حالی که آنها هنوز آزاد نشده بودند. اما در همین حال دیگر دانشجویان تا مدت‌ها در زندان ماندند، در حالی که از ملاقات با وکیل نیز محروم بودند.
در 31 مرداد ماه خبرگزاری ایسنا اعلام کرد که “پرونده احسان منصوری، مجید توکلی و احمد قصابان با صدور قرار مجرمیت، ظرف چند روز آینده به دادگاه ارسال می‌شود.” اما این اتفاق نیفتاد و بار دیگر در 14 شهریور ماه قاضی حداد، معاون امنیت مرتضوی به ایسنا خبر داد: “پرونده سه دانشجوی بازداشت شده دانشگاه امیرکبیر در پرونده انتشار مطالب موهن در برخی نشریات این دانشگاه، شنبه ]17 شهریور[ از دادسرای امنیت به دادگاه انقلاب ارسال می‌شود.”
در همین مقطع، رسانه‌ها از احضار مدیران مسئول چهار روزنامه سراسری اصلاح طلب از سوی سعید مرتضوی، دادستان تهران، خبر دادند. مرتضوی از آنها خواسته بود درباره سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیر و فشارهای وارد شده بر آنها هیچ خبری را منتشر نکنند. در همان زمان بیش از صد تن از روزنامه‌نگاران با امضای نامهای به این موضوع اعتراض کردند و آن را نوعی “سانسور حکومتی” نامیدند. انجمن صنفی روزنامه‌نگاران نیز با بیانیه‌ای به شدت از اینگونه فشارها بر مطبوعات انتقاد کرد.
در آخرین روزهای شهریور ماه محمدعلی دادخواه، وکیل مدافع سه دانشجوی دانشگاه امیرکبیر، خواستار تغییر قرار بازداشت موکلانش شد تا آنها بتوانند با شروع ثبت نامهای دانشگاه، در کلاس‌های درس حاضر شوند. اما این اتفاق نیفتاد.
در نهایت صبح روز شنبه ۳۱ شهریور ۸۶، شعبه ۶ دادگاه انقلاب اولین جلسه رسیدگی به اتهامات احسان منصوری، مجید توکلی و احمد قصابان سه دانشجوی بازداشت شده دانشگاه امیرکبیر را به صورت غیرعلنی برگزار کرد. به گفته محمدعلی دادخواه، وکیل مدافع این سه دانشجو، در این جلسه که تا ساعت ۱۳ ادامه یافت، دانشجویان نسبت به مواضع خود مبنی بر عدم توهین به ائمه(ع) پابرجا بودند و اتهاماتی مبنی بر “توهین به مقدسات”، “توهین به مقامات” و “اقدام علیه امنیت ملی” را رد کرده و گفتند از لوگوی نشریات آنها سوءاستفاده شده است.
محمدعلی دادخواه با بیان اینکه موکلانش در حال حاضر در بازداشت به سر می برند، ابراز امیدواری کرد که دادگاه رأی بر برائت این دانشجویان صادر کند. وی که نتوانسته بود حتی با موکلان خود گفت و گو کند، با بیان اینکه در این جلسه موکلانش اظهارات خود را بیان کردند، گفت: فرصت برای دفاع اینجانب ایجاد نشد و ادامه جلسه رسیدگی به ۷ مهرماه موکول شد.
هنوز خبری درباره جلسه بعدی رسیدگی به این پرونده منتشر نشده است.