در حالی که پس از سال ۸۸ موج دیگری از مهاجرت اجباری و پناهندگی از سوی روزنامه نگاران و فعالان سیاسی آغاز شده، برخی روزنامه نگاران طی روزهای گذشته حملات و انتقادات تندی به امیرحسین متقی و پیام رسولی پور، خبرنگاران ایسکانیوز و ایران ورزشی که طی هفته های گذشته به اروپا پناهنده شدند، وارد کرده اند.این اعتراضات ها که از سوی روزنامه نگاران اصلاح طلب هم انجام شده،پس از آن بالا گرفت که سایت های محافظه کار به این بهانه، از وابسته بودن اصلاح طلبان به خارج از کشور سخن گفتند.
در همین راستا روزنامه تندروی کیهان در گزارشی با عنوان “چرا عناصر فراری از کشور فقط اصلاح‌طلبند!؟”که در دیگر سایت های اصولگرایان از جمله تسنیم هم باز نشر شد، نوشت: “یکی از شاخصه‌هایی که با جریان اصلاح‌طلبی عجین شده است غرب‌زدگی و ارزش‌گریزی است! در دوران حاکمیت اسفناک اصلاح‌طلبان از سالهای ۷۶ تا ۸۴ در دو دولت و مجلس ششم حجم انبوهی از اظهارنظرها در مکتوبات و سخنرانی‌ها، علیه ارزشهای دینی و انقلابی و حتی ملی بیان با شیوه‌های مختلف در روزنامه‌ها و نشریات و سخنرانی‌های افراد جریان اصلاح‌طلب در تاریخ ثبت شده است.این سخنان از قلم و زبان کسانی صادر می‌شد که بعضا در راس این جریان بودند و افکار و روزنامه‌های اصلی این جریان را رهبری می‌کردند و هیچ‌گاه از سوی سایر افراد این جریان مورد عتاب و حتی یک اعتراض کوچک واقع نشدند.در آن زمان به صراحت هشدار داده می‌شد که برخی مطبوعات پایگاه دشمن شده‌اند اما این هشدارها از سوی رهبران جریان اصلاحات نادیده گرفته شد.در میان این طیف، افراد بسیاری که آن روز همگی مورد حمایت جریان اصلاح‌طلب بودند، امروز در خارج از کشور علیه ملت و نظام فعالیت می‌کنند تا معلوم شود که اولا آن هشدارها درست بوده است و ثانیا این عده در همان سالها نیز مشغول خوش خدمتی به اربابان خود بودند.از میان نمایندگان مجلس ششم، فاطمه حقیقت‌جو و رجبعلی مزروعی، از بین معاونین و وزرای دولت اصلاحات، مهاجرانی و فریبا داوی‌مهاجر، از طیف به اصلاح روشنفکر سروش و کدیور نمونه‌هایی هستند که هم‌اینک در خارج از کشور به عقده‌گشایی علیه ملت مشغولند.در این میان خبرنگارانی نیز از این جریان به دامن دشمنان این ملت خزیده‌اند. تجربه گذشته جریان اصلاحات نشان داده است از بهایی و سلطنت‌طلب و منافق و دشمنان ملت در این جریان حضور داشته‌اند و این جریان هیچ‌گاه حاضر به مرزبندی شفاف با آنها نبوده و نیست”.
انتشار این دست گزارش ها در سایت های وابسته به گروه های تندرو، روزنامه نگاران اصلاح طلب را واداشت که همکاران پناهنده خود را به “خیانت” و “وطن فروشی” متهم و ادعا کنند که پناهندگی سیاسی روزنامه نگاران باعث افزایش فشارها بر مطبوعات شده است.
در همین راستا، کریم ارغنده پور، روزنامه نگار اصلاح طلب در صفحه فیس بوک خود نوشته است: “آن خبرنگارانی که در روزهای گذشته پناهنده شده اند در واقع فقط زبونی و تحقیر را برای خود خریده اند. در کشور خود دوست و غیر دوست از کارشان ناراحت شده اند و طردشان می کنند و در خارج کشور هم فاقد حداقل های لازم برای ورود به کار حرفه ای هستند. دیر نیست که دیو افسردگی را در همه اطرافشان ببینند و بدانند که سوئیس بدون لوازمش نه تنها سوئیس نیست بلکه جهنم است. خوشبختانه رسانه های خارجی هم بر غیر تبلیغاتی بودن این اقدام پی برده اند”.
سایت اعتدال هم در همین راستا نوشته است: “آنهایی که در چند دهه گذشته از وفاداری به کشور خود دست برداشتند و به سوی دشمنان کشورشان رفتند یا تحفه ای قابل توجهی برای طرف مقابل به هم راه داشتند و یا این که خودشان ارزشی سیاسی داشتند. یکی اسرار انگلیسی ها را در اختیار بلوک شرق قرار داده بود، یکی جدیدترین هواپیماهای بلوک شرق را به سرزمین های اشغالی می برد و دیگری اسرار روسیه را برای آمریکایی ها به ارمغان می برد. حتی اگر چنین افرادی در فارسی پناهنده نامیده شوند، متقی را به هیچ وجه نمی توان در حد و اندازه آنها دانست. خبرنگار یک رسانه دست چندم که نه اطلاعاتی در دست داشته، نه خودش برای طرف مقابل اهمیتی داشته و چند روز دیگر مانند تصویربردار فراری سه سال پیش صدا و سیما فراموش می شود، فقط به دنبال این بوده که حداقل یک بار چند رسانه بی اهمیت مثل تایمز اسرائیل او راdefector بنامند.چند روزی که بگذرد، دیگر کسی او را در غرب defector نمی نامد، در ایران هم کسی برای رفتار او دلیلی نمی یابد و باز همه فراموش می کنند که برای کسی که از وفاداری به کشور خودش دست بر می دارد و به دشمن می پیوندد عنوان مناسبی انتخاب کنند!”
سایت انصاف نیوزهم در گزارشی با عنوان “پیام و امیرحسین چرا پناهنده شدند؟” آورده: “پناهندگی سیاسی این روزها در ادبیات کشور زشتی دوچندانی یافته است نه به آن سبب که مشکلی در کشور آزار دهنده نیست بلکه زشتی این اقدام زمانی خود را بیش از همیشه نمایان می‌سازد که از اعتماد نهادهایی در کشور سوء استفاده و با دروغ و هرزه گویی فضای ایران ناامن و نامطمئن جلوه داده می‌شود”.
این سایت افزوده است: “پناهنده‌ی سیاسی شدن متقی و یونسی‌پور، عیدی تلخی برای اهالی رسانه و مسوولان بود. اهالی رسانه می‌دانند بدون اینکه خلافی مرتکب شده باشند باید نگاه سنگین مسوولان و بی‌اعتمادی‌ها را پذیرا باشند و مسوولان هم خود را سرزنش می‌کنند که چرا دقت کافی در اعزام خبرنگار در یک سفر مهم را نداشتند و از سویی به یاد گذشته می‌افتند که یک خبرنگار ورزشی را به صرف اینکه عنوان سردبیری یک خبرگزاری ضعیف را یدک می‌کشیده، به سوئیس فرستاده‌اند. این افسوس‌ها و ای‌کاش‌ها دیگر فایده‌ای ندارد و باید برای آینده فکری کرد”.
گفتنی ست، این سایت چندی پیش هم در گزارشی ادعا کرده بود که اعتصاب غذای مهدی خزعلی واقعیت نداشته؛ ادعایی که با پاسخ خزعلی و عیسی سحرخیز مواجه شد و آنهادست اندرکاران ناشناخته این سایت را “عامل نیروهای امنیتی” دانستند.
در همین حال، فشار گسترده روزنامه نگاران از دو طیف اصلاح طلب و اصولگرا، موجب شد تا روز گذشته علی قربانی، مدیر مسئول خبرگزاری ایسکانیوز که امیر حسین متقی به عنوان خبرنگار آن به لوزان رفته بود، از کار برکنار شود.
سایت های خبری در این باره نوشتند: “علی قربانی مدیرعامل خبرگزاری ایسکانیوز خبرگزاری منتسب به دانشگاه آزاد از سوی حمید میرزاده رئیس این دانشگاه برکنار شد. وی به دلیل اعزام خارج از عرف امیرحسین متقی خبرنگار این خبرگزاری به لوزان برکنار شد. منوری از روابط عمومی دانشگاه آزاد جایگزین قربانی شده است. شایان ذکر است، قربانی همچنان در سمت مشاور رسانه‌ای رئیس دانشگاه آزاد است”.
سایت انصاف نیوز پس از این برکناری، ادعاکرد که این موضوع بی ارتباط با گزارش اش درباره دو خبرنگار پناهنده نبوده است.
این سایت در اینباره نوشت: “یک ساعت پیش از انتشار خبر برکناری مدیرعامل خبرگزاری ایسکانیوز، یکی از مسوولان تحریریه ی آن در تماسی با انصاف نیوز، در حالتی غیر عادی به انتشار گزارش دیروز این سایت درباره ی مدیریت ایسکانیوز اعتراض کرد. روز گذشته گزارشی با تیتر «سفری با کوله بار رسوایی / پیام و امیرحسین چرا پناهنده شدند؟» منتشر شده بود که در آن به اشتباه مدیرعامل خبرگزاری ایسکانیوز که خود سابقه ی رسانه ای قابل توجهی ندارد اشاره شده بود. همچنین در آن گزارش به رشد غیرمنطقی امیرحسین متقی که خبرنگاری ورزشی بوده تا رسیدن به سردبیری ایسکانیوز پرداخته شد و به دستپاچگی و خبرهای متناقض مدیریت آن خبرگزاری پس از انتشار خبر رسوایی پناهندگی متقی اشاره شده بود”.
این سایت ها و روزنامه نگاران در حالی نسبت به پناهندگی این دو روزنامه نگار واکنش نشان داده اند که تعداد زیادی از روزنامه نگاران به دلیل فشارهای حکومت اسلامی ناچار به خروج از کشور شده اند.
