خانواده زینب جلالیان می گویند که این زندانی سیاسی در زندان کرمانشاه در خطر ازدست دادن بینایی اش است. علی جلالیان، پدر زینب جلالیان به “روز” می گوید که برای ملاقات با وی به زندان کرمانشاه مراجعه کرده ولی اجازه ملاقات نداده و با درخواست او برای اعزام زینب به بیمارستان و مداوای چشمانش هم مخالفت کرده اند.
محمد شریف، وکیل زینب جلالیان هم در مصاحبه با “روز” خبر می دهد که موکلش به بیماری ناخنک چشم مبتلا است. او می گوید که جمعه هفته قبل موفق شده با موکلش به صورت تلفنی صحبت کند: “آخرین تماسی که با زینب داشتم جمعه قبل بود که او تلفن کرد. من در مورد وضعیت جسمانی و چشمان اش سئوال کردم، گفت فرقی نکرده. بیماری چشم زینب به گفته پزشک زندان که او را معاینه کرده ناخنک است و زینب می گفت داروهایش را به او می دهند. گفته بودند برای جراحی اگر نیازی باشد منعی نیست ولی جمعه قبل که با او صحبت کردم می گفت تحولی صورت نگرفته. بیش از این خبری ندارم اما پی گیری می کنم.
زینب جلالیان، زندانی سیاسی کرد از سال ۸۶ در زندان به سر می برد و سنگین ترین حکم محکومیت را در میان زندانیان سیاسی زن دارد؛ حبس ابد. او سال ۸۸ به اتهام خروج غیر قانونی از کشور به یک سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق عضویت در پژاک به اعدام محکوم شده بود؛ حکمی که با یک درجه تخفیف و به گفته وکیل اش، با عفو رهبری نقض و تبدیل به حبس ابد شد. او بیش ازهفت سال است بدون مرخصی در زندان به سر می برد و خانواده اش می گویند پی گیری های آنها برای مرخصی زینب تاکنون بی نتیجه بوده است.
علی جلالیان، پدر زینب جلالیان می گوید: زینب ناراحت است و ما هم نمی توانیم او را ببینیم. رفتیم ملاقات، به ما ملاقات ندادند. ملاقات اش قطع شده. چشمانش مشکل دارد، نه می گذارند او را ببینیم نه خبری داریم. تلفن می زند می گوید من ملاقات ندارم و نمی گذارند بیایم ملاقات. حالا نمی دانم چرا. پرسیدم چشمانت چطور است؟ گفت خوب نیست، باید عمل شود. اما نمی گذارند بیاید بیرون عمل کند. چند مرتبه رفتم دادگاه و اطلاعات و.. اما اجازه ندادند ما درمانش کنیم.
سئوال می کنم:به چه دلیلی دخترتان ممنوع الملاقات است؟ می گوید: والا به ما که نمی گویند. اصلا داخل هم راهمان نمی دهند. بیرون می ایستم می روند داخل بعد می آیند و می گویند دخترت نمی خواهد شما را ببیند. گفتم برای چی نمی خواهد؟ شما دروغ می گویید،مگر می شود نخواهد؟ زینب که تلفن کرد گفتم چرا ملاقات نمی آیی؟ ما آمدیم چرا نیامدی تو را ببینیم؟ گفت وقتی با شما ملاقات می کنم مرا اذیت می کنند و شکنجه ام می دهند. می برند اطلاعات و اذیت می کنند. گفتم برای چی اذیت می کنند؟ دیگر اذیتی نمانده که اول اعدام دادند بعد حبس ابد کردند دیگر چه می خواهند.
آقای جلالیان می گوید: درخواست کردیم که بگذارید بیاید مرخصی و ما خودمان چشمان او را درمان کنیم اما قبول نکردند. خودشان هم او را از زندان به بیمارستان یا پیش دکتر متخصص خارج از زندان نمی برند و همان دکتر زندان فقط او را معاینه کرده. دیگر نمی دانیم چه باید بکنیم.
پیشتر محمد شریف، وکیل زینب جلالیان به “روز” گفته بود که تاکنون با مرخصی موکلش موافقت نشده و پیش شرط هایی همچون مصاحبه تلویزیونی برای امکان استفاده از مرخصی گذاشته اند که از سوی زینب جلالیان رد شده است.
زینب جلالیان که ابتدا در زندان کرمانشاه زندانی بود اسفند ۸۸ به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل و ۵ ماه بعد مجددا به زندان کرمانشاه بازگردانده شد. خانواده او ساکن ماکو هستند. آنها بارها درخواست کرده اند که او را به زندانی نزدیک محل سکونت خانواده اش منتقل کنند. پدرش می گوید: قبول نکردند. نامه اش آمده بود که منتقل کنند ماکو اما اطلاعات ماکو قبول نکرد. گفتیم راه دور است هزینه زیاد است ما نمی توانیم برویم ملاقات،اما اطلاعات ماکو قبول نکرد.
خانواده و وکیل زینب جلالیان پیش از این شایعات مربوط به نابینا شدن زینب جلالیان را رد کرده بودند آنها اما اکنون می گویند که این زندانی سیاسی به بیماری ناخنک چشم مبتلا شده و نیاز به درمان دارد. پدر زینب جلالیان می گوید که اگر دخترش درمان نشود خطر نابینایی او را تهدید می کند.
