مطرح نمودن نام عبدالله نوری از سوی سازمان ادوار تحکیم وحدت از همان نخستین روزها، مواجه با این استدلال مخالفینش بود که ایشان با رد صلاحیت شورای نگهبان امکان حضور در عرصه انتخابات ریاست جمهوری سال 88 را پیدا نخواهند کرد. موافقین این اقدام اما، ابتدا جماعت مخالف را بر حذر می¬دارند از اینکه خود به استقبال اقدامات غیردموکراتیک شورای نگهبان نروند و مهر تایید بر نظارت استصوابی نزنند. نیز از امکان ایجاد جنبش اجتماعی گسترده¬ای در پی اعلام کاندیداتوری نوری سخن به میان می¬آورند و اینکه بروز این یک، آن قبلی را تحت تاثیر شاید که قرار دهد و نوری از خوان شورای نگهبان بگذرد و به پشتوانه جنبش حامیش تکیه بر مسند ریاست جمهوری زند. مهمتر از رئیس جمهور شدن نوری، موافقان حضور وی ایجاد جنبش اجتماعی را نشان رفته بودند چه آنکه بر این عقیده¬اند که بنای دموکراسی را از پایین به بالا باید که نهاد.
گاه برای چنین سخنانی درنگ شده است گویا، چه آنکه نخواستن بسیاری و از جمله خود شخص عبدالله نوری، امکان ایجاد چنان جنبشی را به رؤیایی دوردست¬تر تبدیل کرده است که به احتمال بسیار گاه انتخابات ریاست جمهوری برای وقوعش زود است. برداشتی چنین، موافقان حضور نوری را در روزهای اخیر دچار انفعال و سکوتی به ناچار نموده است که مبادا تداومش، بارقه¬ی امیدی که مطرح نمودن نام ایشان ایجاد کرد و روی برتافته¬ی بسیاری را متوجه کنش جامعه سیاسی ایران نمود، رفته رفته رخت بر ¬بندد و انفعال آغاز ¬گردد و یأس ناگزیر.
مصاحبه¬ اخیر جناب نوری با نشریه صنعت و توسعه و تاکید ایشان بر ضرورت تغییر قانون اساسی و به ویژه اداره غیرمتمرکز کشور، همراه با شعف دیدن چنین سخنانی، حسرتی صد چندان نصیب کرد از بابت به هدر دادن فرصتی این چنین. عمر فرصت¬سوزی ما ایرانیان به سر نیامده است گویا.
تصور کنید با اعلام رسمی کاندیداتوری عبدالله نوری و مطرح¬شدن چنین مباحثی از جانب ایشان در قالب مواضع و اهداف انتخاباتیشان چه بهره¬ها در انتظار جریان تحول¬خواه کشور می¬بود. فی¬المثل تاثیری که این نکته مطرح¬شده در مصاحبه، طی این مدت اندک گذاشته، چند قلم فعالین هویت¬طلب می¬بایست جوهر تمام می¬کرد پی تبیین و تبلیغش، بی¬آنکه هزار و یک برچسب ناروا بر پیشانیش نخورد؟!
گفتمانی که نوری می¬تواند (یا می¬توانست) بانی ایجادش باشد بهره¬ی عظیمش نصیب مردمی خواهد شد که میان دایره بسته¬ای گیر کرده¬اند که به آنان، صرف حضور در انتخابات ارج می¬گذارد و هر از گاهی نردبان قدرت این یا آن جریان سهم¬خواه از قدرت می¬شوند. نوری دارای مواضعی است که نشانگر بینش عمیق او به وضعیت موجود جامعه ایران و مهمتر از آن راه برون¬رفت از انسداد موجود و سیر سالم به ایرانی آزاد و دموکراتیک می¬باشد. مطرح کردن چنین بینشی در قالب موجه مبارزات انتخاباتی، امکان دسترسی را برای طیف گسترده¬ای از جامعه ایجاد نموده و گفتمانی در پی خواهد داشت که والاترین ثمره¬اش آگاهی است که اساس حق¬خواهی خواهد شد.
متصور شویم طرح دیدگاه¬های نوری را به طور مثال در مورد اقلیت¬های قومی، زنان، کارگران، دانشجویان و معلمان در صحن علنی جامعه. موج برآمده از آن را در نظر گیرید که همراه می¬شود با جنبشی که از قبل، متعلقان به هر کدام از این جریانات ایجاد نموده¬اند و برآیند خوش¬یمن آن ایجاد جنبشی فراگیر برای آزادی، برابری و استقرار راستین دموکراسی در ایران خواهد بود.
از وهم درآییم، حسرت حضور نوری آیا به واقعیت تبدیل می¬شود؟!
عضو شورای مرکزی شعبه کرمانشاه سازمان ادوار تحکیم وحدت