گوش کسی بدهکار این حرف ها نیست…
کیکاووس یاکیده متولد سال 1347 تهران است. صدای او هرشب به نوعی درسریال ها، فیلم ها وتیزرهای تبلیغاتی میهمان منازل ایرانیان است. هنرروز با او گفتگویی ترتیب داده که می خوانید…
آقای یاکیده، چه مدتی است که درحال فعالیت دردوبله هستید واصلا حضور شما دراین عرصه چگونه اتفاق افتاد؟
شاید برایتان عجیب باشد اما واقعیت این است که من خودم اصلا نمی دانستم که باید دوبلور بشوم. ویژگی که صدای من دارد باعث شد تا اغلب اطرافیانم به من در این مورد پیشنهاد بدهند و مرا برای انجام این کار ترغیب کنند.
بنابراین این صدای شما حاصل کشف اطرافیانتان بود ویا اینکه از دوبلورهای پیشکسوت کسی صدایتان را شنید.
هردوی اینها با هم اتفاق افتاد. درهرحال بخش عمده ای از این ماجرا مربوط به خودم نمی شود وخواسته صداولحنم این گونه می طلبید.
بازیگری هم می کنید. علاقه اتان به بازیگری هم به این شکل بود؟
خیر. این ماجرا برایم به تدریج رخ داد. یعنی حضور در نمایش های رادیویی با همکاری دوستان در تئاتر باعث شد تا در این رشته هم گام بگذارم.
درمورد بازیگری سینمابیشتر مصر هستید و یا تئاتر؟
بازیگری تئاتر را بیشتر دوست دارم. ضمن اینکه همینجا به شما بگویم که اصلا خودم را بازیگر نمی دانم واین فعالیت ها صرفا براساس علاقه است و نه چیز دیگری.
درطول روز چه میزانی به دوبله می پردازید؟
تقریبا نیمی ازوقت روزانه خود را به دوبله اختصاص می دهم. گاهی اوقات خسته می شوم وبرای استراحت و تنوع بیشتر به کارهای دیگر می پردازم.
فعالیت های دیگرتان هم مربوط به هنر است؟
بله. کتاب می خوانم. فیلم خوب می بینم وشعر می گویم. داستان می سازم وبا اینها خوشحال هستم.
چرا دردوبله های انیمیشن همکاری نمی کنید؟
توانایی های من در حد و اندازه های این شکل دوبله نیست. بنابراین اصلا دوست ندارم که با پذیرش چنین کاری ضربه ای غیرقابل جبران به دنیای انیمیشن بزنم.
آیا به خاطر دارید که تا به حال چند کار را دوبله کرده اید؟
خیلی زیادند. حضور ذهن ندارم ولی بیش از مقداری است که شما فکر می کنید.
یعنی بیش از 1000 فیلم؟
فیلم ومجموعه تلویزیونی وداستانی وغیره.
درمیان کارهایتان کدام اثر را بیش از همه دوست دارید؟
لذت نقاشی. باب راس.
این مجموعه موفقیت زیادی هم داشته است که نیمی از آن به خاطر اجرای دوبله زیبای شما بوده است.
بله. دوبله باب راس بسیار سخت بود. انتقال احساسات مردی هنرمند که درحال اجرای هنرخود است با تکنیک هایی که برایم آشنا نبود و به تدریج آنها را آموختم.
مدتی دوبله آن به یکی دیگراز همکارانتان سپرده شد اما به موفقیت شما نبود. فکر می کنید صدای شما درموفقیت آن مجموعه به یاری اتان آمد یا تکنیکتان؟
هردو با هم بود. البته دوست وهمکار عزیز دیگری که مدتی پس از من این کار را اجرا کردند هم موفق بودند اما به نظر م یآید گوش مردم برروی چهره با صدای من عادت کرده بود. حتما اگر قبل از من ایشان کاررا شروع می کردند آن روز مردم ایشان را می طلبدند.
وضعیت دوبله درایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
دوبله درایران همواره سرآمد بسیاری از کشورهای دیگر بوده است. چه بسا آثار ضعیفی که از دیگر کشورها خریداری شده اند اما با توانایی دوبلورهای ما بسیار رشد کرده اند وموفق بوده اند. بخش عمده ضعف دردوبله بابت مسائل اقتصادی و مادی است. دوبلورهای ما به اجبار و البته ازروی عشق ساعت ها در استودیوهای غیراستاندارد حبس هستند تا بتوانند عصاره یک مجموعه را کشف و انتقال دهند اما درحساب و کتاب ها اتفاقات قشنگی نمی افتد. این موضوع بارها درمصاحبه های گوناگون مطرح می شود اما هیچ کسی گوشش به این حرف ها نیست. مطمئنا نتایج آن را درطول زمان خواهیم دید و من پیش بینی می کنم که به این شکل همه چیز ضعیف می شود.