نام این بخش از رمان نویسنده نامدار احمد محمود برگرفته شده و به حرف و حدیث اهل هنر اختصاص دارد. هر جا که هنرمند ایرانی هست، چه در دل گربه خفته بر میانه قاره کهن و چه در غربت و آواره در جهان خاکی…
سیمین دانشور: چند کتاب
سیمین دانشور بعد از چاپ مجموعه داستان «انتخاب» مجموعه داستان دیگری را با همان حال و هوای انتخاب از سوی نشر قطره به زودی منتشر خواهد کرد.
مجموعه داستان «انتخاب» که شامل که 16 داستان جدید و 5 داستان قدیمی است و تقریبا دو ماه قبل از سوی نشر قطره منتشر شده بود به چاپ دوم رسیده است. از طرف دیگر ترجمه ی دانشور از «باغ آلبالو»ی چخوف برای چهارمین بار از سوی نشر قطره و «دشمنان» چخوف - که پیش از این توسط ناشری دیگر 9 بار به چاپ رسیده بود - به تازگی با نظارت او برای چاپ دوم به انتشارات نگاه سپرده شده است. هم چنین قسمت سوم سه گانه ی دانشور با نام «کوه سرگردان» که در ادامه «ساربان سرگردان» و« جزیره ی سرگردانی» است بعد از پاکنویس نهایی منتشر خواهد شد.
محمود دولت آبادی: از جنگ
«طریق بسمل شدن»و «زوال کلنل» روایت‌های دولت‌آبادی از جنگ و تاریخ معاصر هستند.«طریق بسمل شدن» درباره جنگ هشت‌ساله و رمانی کوتاه و فشرده است، که نگارش آن به‌پایان رسیده است و «زوال کلنل» که مربوط به تاریخ معاصر ایران است و به گفته دولت آبادی تا آخر سال، ویرایش نهایی‌اش انجام و بعد از آن به ناشر سپرده می شود. دولت آبادی که در حال حاضر مشغول بازخوانی و ویرایش نهایی رمان سترگ «کلیدر» برای چاپ بیستم توسط نشر فرهنگ معاصر است، «نون نوشتن» را که شامل یادداشت‌هایی درباره نوشتن و حاصل تجربیات چندین‌ساله خودش است به زودی منتشر خواهد کرد.
هم چنین رمان «جای خالی سلوچ» دولت‌آبادی که سال جاری در امریکا با ترجمه کامران رستگار منتشر شده بود – والبته از طریق سایت آمازون هیچ فروشی نداشت - به قلم آنا ونسن به ایتالیایی ترجمه شده و در مراحل انتشار قرار دارد.
مصطفی مستور: درباره کیشلوفسکی
سرانجام ترجمه مصطفی مستور از کتاب «سرشت و سرنوشت» نوشته مونیکا مورر که کتابی درباره سینمای کریستف کیشلوفسکی - فیلمساز لهستانی‌تبار - است، بعد از یک و نیم سال انتظار توانست مجوز انتشار دریافت کند و به زودی از سوی نشر مرکز منتشر خواهد شد. این کتاب به مرور و شرحی بر فیلم‌ها، زندگی‌نامه و جهان ذهنی کیشلوفسکی می‌پردازد. هم چنین «روی ماه خداوند را ببوس» نوشته مصطفی مستور به‌تازگی از سوی نشر مرکز به چاپ بیست و دوم رسیده است و «استخوان خوک و دست‌های جذامی» و «حکایت عشقی بی‌شین بی‌قاف بی‌نقطه» این داستان‌نویس نیز به ترتیب به چاپ‌های نهم و ششم رسیده‌اند.
ناتاشا امیری: سرانجام مجوز
ناتاشا امیری «عشق روی چاکرا دوم» را شهریورماه سال گذشته بعد از بستن قرارداد با ناشر – نشر ققنوس- برای اخذ مجوز به ارشاد سپرد. پس از گذشت ده ماه و بی پاسخ ماندن سوال های امیری درباره چرایی طولانی شدن دریافت مجوز کتابش سرانجام این کتاب توانست مجوز چاپ را از ارشاد دریافت کند. ولی در حال حاضر کتاب امیری به به خاطر طرح روی جلدش توقیف شده است:« ناشرم گفت چون بعد از قضیه ی دلبرکان مارکز حساسیت زیاد شد ه بود. حقیقتش نمی دانم وضعیتش چی می شود.»
عشق روی چاکرا دوم دربرگیرنده 10 داستان کوتاه است که پس از انتشار نخستین مجموعه داستان هولا هولا و همزمان با نگارش رمان «با من به جهنم بیا» نوشته شد. رمان «با من به جهنم بیا» جایزه صدسالگی صادق هدایت را به خود اختصاص داد.
ناتاشا امیری متولد سال 1349 است. او که به رشته های مجسمه سازی، نقاشی و اسب سواری علاقه داشته است، اما در نهایت داستان نویسی را به عنوان بزرگترین دغدغه اش برگزید. امیری کار داستان نویسی را به سال 1374 و به دلیل تاثیر فوق العاده ای که با دیدن غزاله علیزاده در او به وجود آمد، آغاز کرد.
ابراهیم یزدی: گزارش سانسور
دکتر ابراهیم یزدی در یادداشتی، داستان صدور مجوز چاپ کتاب جدید خود را که «روشنفکر دینی و چالش‌های جدید» عنوان دارد و بعد از سه سال مجوز گرفته است، منتشر کرد.
به نوشته دکتر یزدی این موارد از کتابش حذف شده است:
از صفحه 64 :
-« مسئله دیگر که نیاز به تجدید نظر اساسی دارد، نظریه سیاسی ولایت فقیه است. نمی خواهم در اینجا وارد بحث آن شوم، زیرا نیاز به یک بحث و بررسی مستقل دارد تا نشان داده شود که این نظریه به هیچ وجه منشا قرآنی ندارد و با آرمان های انقلاب اسلامی نیز مباینت دارد و مسئله آفرین است. لابد صحبت های اخیر علامه سید حسین فضل الله را خوانده اید، او به ولی امر مسلمین جهان ایراد می گیرد و می گوید مسلمین جهان در انتخاب رهبر که مشارکت نداشته اند و برادران اهل تسنن این ولایت را قبول ندارند. پس فقط برای شیعیان است.در مورد شیعیان نیز، شیعیان لبنان و عراق و کویت و پاکستان در انتخاب مداخله ای ندارند. این فقط برای ایرانیان است. بنابراین وی فقط ولی امر شیعیان ایران است، آن هم قشری خاص. غرض از طرح این موضوع، بررسی ولایت فقیه نیست، بلکه نشان دادن ضرورت یافتن پاسخ های مناسب برای مسائل جدی و جدید است.»
صفحه 205:
-«به عبارت دیگر حکومت مذهبی یعنی حکومت روحانیون بر ملت. آثار طبیعی چنین حکومتی استبداد است. زیرا روحانی خود را جانشین خدا و مجری اوامر او در زمین می داند و در چنین صورتی مردم حق اظهار نظر و انتقاد و مخالفت با او را ندارند. یک زعیم روحانی خود را به خودی خود زعیم می داند. به اعتبار این که روحانی است و عالم دین، نه به اعتبار رای و نظر و تصویب جمهور مردم. و بنا براین یک حاکم غیر مسئول است و این مادر استبداد و دیکتاتوری فردی است. چون خود را سایه و نماینده خدا می داند، بر جان و مال و ناموس همه مسلط است و از هیچ گونه ستم و تجاوزی تردید به خود راه نمی دهد بلکه رضای خدا را در آن می پندارد. گذ شته از آن، برای مخالف، برای پیروان مذاهب دیگر، حتی حق حیات نیز قائل نیست. آن ها را مغضوب خدا، گمراه، نجس و دشمن راه دین و حق می شمارد و هرگونه ظلمی را نسبت به آنان عدل خدایی تلقی می کند »
صفحه 221:
-«اما امروزه به برکت دو دهه تجربه بعد از انقلاب، همه این نیروها به این جمع بندی رسیده اند که مشکل امروز ایران سلطه بیگانگان نیست، نه استعمار است و نه امپریالیسم ؛ بلکه استبداد است. همه نگران هستند که اگر استبداد سابقه دار بومی ریشه کن نشود، سلطه استیلای خارجی، که بر اثر انقلاب اسلامی بهمن 1357، از بین رفته است، بار دیگر به صورت دیگری برگردد. همه این نیروها، کم و بیش پذیرفته اند که قدرت های خارجی، برای کسب امتیازهای ویژه و تامین مطامع خود، به رغم مصالح و منافع ملی ما، از دریچه یا دروازه حکومت تمامیت خواه و انحصارگر و استبدادی، با نام و نشان، جدید وارد می شود.»
صفحات 222و 223:
«دو دهه حکومت سنت گرایان به نام خدا و دین با بن بست های سیاسی، اقتصادی، معرفتی و تاریخی روبرو شده است و نیاز به تغییر در همه احساس می شود.در این میان، شرایط سیاسی – اجتماعی جامعه ما حاکی از آن است که به رغم بیست سال سرکوب نیروهای ملی و ملی – مذهبی، به خصوص تشکل های سابقه دار با نام و نشان، بار دیگر ضرورت ها، رسالت خاصی را بر عهده این نیرو ها قرار داده است که انجام آن از عهده یک تشکل به تنهایی بر نمی آید و بدون گفتمان و مفاهمه و بدون پشت سر گذاشتن پیش داوری های بی اساس و غیر موجه و یا با اساس و موجه باقی مانده از گذ شته های دور یا نزدیک، امکان پذیر نیست.»