حسن روحانی، رییسجمهوری، در یک سخنرانی ضمن حمایت از تیم مذاکره کننده هستهای و دفاع از سیاست خارجی دولت خود، منتقدان را به “کف زدن برای آن طرفی” متهم کرد و درباره آنها گفت: “ای خدا عقل سالم به بدن سالم بده”. این اشاره ای می تواند بود به حسین شریعتمداری مدیر کیهان که این روزها در بستر بیماری سخت خود گفته می شود که با سرطان بدخیم دست و پنجه انداخته است. مخاطب این جملات رییس دولت ساعتی بعد از انجام آن سخنرانی و با به تاخیر انداختن چاپ روزنامه کیهان(با تاریخ یکشنبه دوازده بهمن)، به وی پاسخ داد و رییس دولت را متهم کرد که حرف های نگفته را به مخالفان دولت نسبت می دهد و بعد آن را تکذیب می کند.
گفته می شود سرمقاله اصلی روز یکشنبه کیهان مربوط به دهه فجر بود و سالگرد ورود آیت الله خمینی به کشور بود که در آخرین لحظات جای خود را به یادداشتی با عنوان “سخن از کت و عینک نیست” داد.(لینک)
رییسجمهوری در مراسم اختتامیه جشنواره فارابی، به حمایت از تیم مذاکره کننده هستهای پرداخت. وی گفت که عملکرد “دیپلماتهای مجرب” دولت “افتخار” برای ایران است. به گفته روحانی باید به “دیپلماتهای شجاع” افتخار کرد، نه اینکه “یکی ایراد بگیرد که تند و کند راه رفت، یکی کتش کج بود، یکی عینکش چه جور بود، اینها که حرف نشد”.
وی درباره منتقدان مذاکرات هستهای در ایران گفت: “آن طرفی ها برای جمع خودشان کف میزنند ولی این طرفیها معلوم نیست چه میکنند؟ گاهی برای آن طرفی کف میزنند، بعد میگوییم برای آن طرفی کف میزنید، میگویند انتقاد چیز خوبی است. ای خدا عقل سالم به بدن سالم بده”.
روحانی در سخنان خود، انتقاد را نیز چنین تعریف کرده: “انتقاد که معنایش هو کردن و تهمت و تخریب نیست. معنای انتقاد، راه بهتر نشان دادن است. به نام انتقاد، تخریب، به نام حزب و جناح ضربه زدن بر منافع ملی. جناح و اینها ذیل منافع ملی و مصلحت ملی تعریف میشود نه همطراز منافع ملی و بالاسر منافع ملی”.
این برای چندمین بار است که روحانی اینگونه منتقدان را خطاب قرار میدهد. سخنان او درباره منتقدان مذاکرات هستهای پیش از این با اعتراض اصولگرایان - که عمده منتقدان گفتوگوهای هستهای ایران با گروه ۱+۵ هستند، مواجه شده بود.
روحانی پیش از این از عبارتهایی نظیر “تازه به دوران رسیده، بیکار، متوهم، عصر حجری، ترسو، هوچی باز، بی شناسنامه، کم سواد، بزدل، تازه انقلابی شده و عقب مانده” برای توصیف منتقدان مذاکرات هستهای استفاده کرده بود.
اشاره روحانی به منتقدان اخیر پیادهروی محمدجواد ظریف و جان کری در ژنو و در جریان مذاکرات است. هفته گذشته نیز اخباری از درگری لفظی او با محمدیان، نماینده ولیفقیه در دانشگاهها، در جلسه شورای عایل انقلاب فرهنگی و درباره همین موضع منتشر شده بود. براساس این اخبار، روحانی در نهایت جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی را با قهر ترک کرده بود. خبری که توسط مسوولان دولتی تکذیب شد.
بیست و یک تن از نمایندگان مجلس، ضمن سوال از ظریف، او را به همین دلیل به مجلس احضار کردند. این نمایندگان در سوال خود از ظریف پرسیده بودند: “علت ۲ خطای دیپلماتیک شما در حاشیه مذاکرات اخیر چیست؟ چرا به نشانه اعتراض به توهین نشریه فرانسوی، سفر خود را به فرانسه لغو نکردید”؟
به گفته آنها “پیادهروی نمادین شما با وزیر امور خارجه آمریکا و سفر به کشور فرانسه آن هم در زمان هتاکی چندباره نشریه شارلی ابدو به مقدسات مسلمانان هیچ یک شایسته شأن وزیر خارجه ایران نبود”.
هفته گذشته وبسایت آیتالله خامنهای، با انتشار عکسی از پیادهروی ظریف و کری، با نقل سخنان وی، از برخی امیدها با صفت “نقطههای خیالی” یاد کرده و از دل بستن به آنها منع کرده بود.
این سخنان روحانی درباره منتقدان در حالی بیان میشود که هفته گذشته جواد کریمیقدوسی، نماینده مجلس، در یک سخنرانی در مشهد، گفته بود: “بزرگترین منتقد مذاکرات مقام معظم رهبری است”.
با وجود انتقادهای اصولگرایان از مذاکرات هستهای و سیاست خارجی دولت روحانی، آیتالله خامنهای به شکل کلی از این سیاستها حمایت کرده. او گرچه به طور مشخص درباره توافقهای هستهای اظهارنظر نکرده و تنها به ذکر این نکته اکتفا کرده که از مذاکرات حمایت میکند، اما تیم مذاکرهکننده را “بچههای انقلاب” توصیف کرده است.
از آن جمله تیرماه گذشته، آیتالله خامنهای در دیدار با هیات دولت گفته بود که وی “از همه توانش برای کمک به دولت استفاده میکند و به مسوولان بلندپایه آن اعتماد دارد”، همچنان که “به تیم مذاکره کننده کشورمان اعتماد داریم و مطمئن هستیم که آنها به دستاندازی به حقوق کشور و ملت و کرامت ملت ایران، راضی نخواهند شد و اجازه چنین کاری را نیز نخواهند داد”.
با این حال رهبر جمهوریآسلامی در مواردی، مخالفتهای خود با برخی سیاستهای دولت را نیز بیان کرده. او مردادماه امسال در دیدار با سفیران و مدیران وزارت امورخارجه، مذاکره با آمریکا را رد و گفتوگوهای جمهوریاسلامی با این کشور در موارد خاص را نیز بیفایده توصیف کرد.
او گفته بود: “در زمینه ادامه مذاکرات هسته ای، [گفت و گو با آمریکا را] منع نمی کنیم و کاری که دکتر ظریف و دوستانشان شروع کردند و تا امروز هم خوب پیش رفتند دنبال می شود اما این، یک تجربه ذیقیمت دیگر برای همه بود که متوجه شویم نشست و برخاست و حرف زدن با آمریکایی ها، مطلقا تاثیری در کم کردن دشمنی آنها ندارد و بدون فایده است”.
رهبر جمهوریاسلامی پس از سفر حسن روحانی به نیویورک و گفتوگوی تلفنی وی با باراک اوباما نیز گفته بود: “ما از تحرک دیپلماسی دولت حمایت میکنیم و به تلاش دیپلماسی اهمیت میدهیم و از آنچه در سفر اخیر بود حمایت میکنیم. البته برخی از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد به نظر ما بجا نبود، لکن ما به هیات دیپلماسی دولت عزیزمان خوشبین هستیم ولی به آمریکاییها بدبینایم”.
آیتالله خامنهای زمانی نیز مدعی شده بود که “در گذشته میان مسوولان ما و مسئولان آمریکا هیچ ارتباطی نبود”، اما پس از روی کار آمدن دولت روحانی و به دلیل “مسایل حساس هسته ای و تجربه ای که مطرح شد انجام بشود، بنا شد مسئولان تا سطح وزارت خارجه تماس ها، نشست ها و مذاکراتی داشته باشند”، گرچه به گفتهی وی از این مذاکرات “نه تنها فایدهای عاید نشد بلکه لحن آمریکایی ها تندتر و اهانت آمیزتر شد و توقعات طلبکارانه بیشتری را در جلسات مذاکرات و در تریبون های عمومی بیان کردند”.