غرب شکاک و محتاط ‏

لوموند
لوموند

» گزارش لوموند از تلاش مجدد غرب برای مذاکره با ایران

غرب و ایران به مرحله ای از تلاش برای گشایش باب مذاکرات ضمن زیر نظر گرفتن دقیق یکدیگر پا نهاده ‏اند. در این سو کشورهای غربی اخبار مربوط به پیشرفت های اخیر برنامه هسته ای تهران را که روز نهم ‏آوریل از جانب رئیس جمهور این کشور، محمود احمدی نژاد اعلام شد با خویشتن داری همراه با سوءظن ‏دریافت می کنند و در آن سو رهبران ایران آمادگی خود را برای دادن پاسخ مساعد به پیشنهاد آمریکا مبنی بر ‏شروع مذاکرات اعلام کرده اند.‏

احمدی نژاد از” تغییر شرایط” سخن می گوید و مشاور نزدیکش، علی اکبر جوانفکر از” پیشنهادات سازنده و ‏تغییر رفتار” واشینگتن. قرار شده است که خاویر سولانا، نماینده ارشد اتحادیه اروپا در حوزه سیاست امنیتی ‏و دفاعی پیش از انجام اولین دیدار نمایندگان گروه” شش”( آلمان، چین، ایالات متحده، فرانسه، انگلیس و ‏روسیه) با ایران، در چند روز آینده با سعید جلیلی، سرپرست هیأت مذاکره کننده پرونده هسته ای ایران تماس ‏تلفنی برقرار سازد. ‏

دلیل اتخاذ شیوه برخورد محتاطانه از جانب آمریکا و کشورهای اروپائی ضد و نقیض گوئی هایی متداول ‏رهبران ایران در سخنرانی هایشان است. نمونه آن اینکه احمدی نژاد در سخنرانی خود در اصفهان با اشاره ‏غیر مستقیم به خواسته غرب مبنی بر توقف غنی سازی اورانیوم از جانب ایران تأکید کرد که مذاکرات قبلی با ‏اروپائی ها به این دلیل شکست خورده که آن ها” اصرار داشتند ما فعّالیت های صلح آمیزمان را قطع ‏کنیم”.وی در اصفهان ضمن اعلام خبر راه اندازی” نخستین کارخانه تولید سوخت هسته ای” از نصب 7000 ‏سانتریفوژ( در مقابل 6000 در اواخر فوریه) در کارخانه غنی سازی اورانیوم نطنز و از آزمایش دو نوع ‏جدید سانتریفوژ” با ظرفیت به مراتب بالاتر از انواع فعلی” خبر داد. ‏

سانتریفوژهای مورد اشاره احتمالاً سانتریفوژ های نسل جدیدIR-2 ‎‏ و ‏IR-3‎‏ هستند که آژانس بین المللی ‏انرژی اتمی در گزارش خود به تاریخ 19 فوریه به آن اشاره کرده بود. ‏

این سانتریفوژها اورانیوم را با سرعت گردش بسیار سریع غنی می سازند. اورانیوم غنی شده ضعیف در ‏تأمین سوخت برای مراکز هسته ای صلح آمیز کاربرد دارند امّا از اورانیوم غنی شده قوی در ساختن سلاح ‏های اتمی استفاده می شود. بنابراین سه مورد” پیشرفت” اعلام شده از جانب آقای احمدی نژاد در تضاد آشکار ‏با ابراز تمایل او برای باز کردن در های گفت و گو با غرب قرار دارد. امّا کارشناسان غربی با این اظهارات ‏محتاطانه برخورد می کنند. یکی از سخنگویان وزارت امور خارجه آمریکا در واشینگتن اظهار داشت:” ایران ‏قبلاً هم از راه اندازی تعدادی سانتریفوژ خبر داده بود که ارقام اعلام شده با ارقامی که آژانس بین المللی ‏انرژی اتمی اعلام کرده مطابقت نداشته اند”. ‏

آنچه که بیشتر از این لاف و گزاف ها دیپلمات های مسئول پی گیری پرونده ایران را نگران می کند خطر ‏شروع مجدد مذاکرات بی حاصل گذشته از جانب ایران است. یکی از کارشناسان غربی حاصل این مذاکرات ‏را اینگونه بیان می کند:” طی ماه های متمادی جز بازی ایران برای وقت کشی و جز تهدید به اعمال تحریم و ‏طفره روی های مکرر ایران از پاسخ به این تهدیدات اتفاق دیگری نیفتاد”. وی همچنین گفت:” اقدام آمریکا ‏برای ورود مجدد به این عرصه امری طبیعی است برای اینکه در این کشور رئیس جمهور جدیدی روی کار ‏آمده و دوره انتخابات در ایران فرصتی است که باید از آن استفاده کرد. به علاوه ایران به دلیل بحران ‏اقتصادی ناچار شده است به ذخایر مالی خود متوسل شود و همین مسئله تهران را وامی دارد که اقدامی انجام ‏دهد”.‏
‏ ‏
احساس اروپا اینست که برای تشویق ایران به توقف برنامه غنی سازی اورانیوم تا کنون هر کاری ممکن بوده ‏انجام داده، بنابراین ضمن همراهی با خواست دولت اوباما برای از سرگیری مذاکرات با تهران مقدمات اعمال ‏تحریم های جدید علیه ایران را فراهم می آورد. این تحریم ها ممکن است در مرحله اوّل اجباری شدن صدور ‏مجوز برای هرگونه مبادله تجاری و در مرحله بعد، در صورت لزوم، ممنوعیت کامل عملیات بانکی با ایران ‏باشد.البته این تدابیر به مثابه” آخرین تیر ترکش” اروپا در حوزه تجارت خواهد بود. دلیلش هم ساده است زیرا ‏شرکت های صادر کننده تولیدات اروپائی به ایران هم در این میان باید فداکاری کنند. ‏
‏ ‏
منبع: لوموند 10 آوریل ‏