دو روز پس از انتشار بیانیه دفتر محمود احمدی نژاد و اعلام برائت او از فساد مالی معاون اول اش، محمدرضا رحیمی با انتشار نامه ای سرگشاده به انتقاد از او پرداخته؛ انتقادی که وب سایت “دولت بهار” حامی محمود احمدی نژاد به عنوان “اعلام برائت محمدرضا رحیمی از دکتر محمود احمدی نژاد” آن را منتشر کرده است.
معاون اول محمود احمدی نژاد در دولت دهم خطاب به او نوشته: “رحیمی محکوم امروز، چوب لجبازیها و آبروبریهایگاه و بیگاه شما را میخورد”.
محمدرضا رحیمی با قطعی شدن حکم محکومیت اش از سوی شعبه ۱۱ دیوان عالی کشور، به تحمل ۵ سال و ۹۱ روز حبس، ۵ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان رد مال و جزای نقدی محکوم شده است. هرچند مصادیق حکم و اتهاماتی که منجر به محکومیت قطعی او شده تاکنون عنوان نشده اما تنها چند روز پس از اعلام حکم، دفتر محمود احمدی نژاد با انتشار بیانیه ای عنوان کرد: اصولا این موضوع هیچ ارتباطی با دولت و حتی دوره خدمت ایشان در دولتهای نهم و دهم ندارد و دلیل اصرار بر ارتباط دادن آن به دولت قبل بر همگان آشکار است.
این در حالی است که در سال ۹۰ و پس از آنکه الیاس نادران، یکی از نمایندگان مجلس به صورت علنی از اتهام فساد مالی محمدرضا رحیمی سخن گفت، محمود احمدی نژاد اعلام کرده بود: اگر ثابت شود که رحیمی حتی یک ریال هم اختلاس کرده در تلویزیون از مردم عذرخواهی می کنم.
اواما حالا در بیانیه ای که دفترش منتشر کرده نوشته است که اتهامات رحیمی “با فرض صحت” مربوط به دوره ریاست وی بر دیوان محاسبات، وابسته به مجلس شورای اسلامی، است.
محمدرضا رحیمی به گفته الیاس نادران، رئیس حلقه فاطمی است که به اختلاس در بیمه ایران و سو استفاده از قدرت متهم است اما او در نامه سرگشاده اش خطاب به محمود احمدی نژاد به تقلیل اتهاماتش به قضیه کمک مالی به نمایندگان مجلس در انتخابات مجلس هشتم پرداخته و پرسیده: آقای احمدی نژاد، بهراستی نمیدانید یا فراموش کردهاید که ماجرای این پرونده چیست؟
او سپس با اشاره به به برنامه ریزی انتخابات دوره هشتم مجلس نوشته است: برای انتخابات مجلس هشتم کمیتهای متشکل از برخی چهرههای اصولگرا برگزار و بنا شد از کاندیداهای اصولگرا در سطح کشور از طریق کمکهای غیردولتی پشتیبانی مالی شود.
محمدرضا رحیمی سپس از فردی به نام “جابر ابدالی” نام برده که به گفته او مبلغ ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان را به حدود ۱۷۰ نفر از کاندیداهای مجلس هشتم پرداخت کرده که اسناد و کپی چکهای صادره “در پرونده ثبت و ضبط است”.
جابر ابدالی، خردادماه سال ۱۳۹۱ در دادگاه اختلاس از بیمه ایران گفته بود که “دستهچک امضاشدهاش” را در آستانه انتخابات مجلس هشتم به محمدرضا رحیمی داده بود.
محمدرضا رحیمی نوشته است: در خصوص ایشان از طریق حراست دیوان محاسبات از مجاری ذیصلاح، در خصوص وی استعلام کردم که پس از اطمینان و پاسخ مثبت که اسناد آن ضمیمه پرونده است، برای دریافت کمک از وی اعلام آمادگی نمودیم و از وی خواستیم که به کاندیداهایی که ما معرفی میکنیم از محل حساب شخصی و با چک بانکی خودش کمک نماید.
او هیچ اشاره ای به اتهامات خود درباره حلقه فاطمی و بیمه ایران و.. نکرده اما انگشت اتهام را سوی محمود احمدی نژاد گرفته و عنوان کرده که چوب لجبازی ها و آبرو ریزی های گاه و بیگاه او را می خورد.
او نوشته است: آقای احمدینژاد، به راستی نمیدانید یا فراموش کردهاید که ماجرای این پرونده چیست؟ شاید فراموش کردهاید که رحیمی محکوم امروز، چوب لجبازیها و آبروبریهایگاه و بیگاه شما را میخورد. یادتان میآید در ماجرای یکشنبه سیاه چقدر اصرار کردم که نکنید و آبرو نبرید و بگذارید از مجاری قانونی، ماجرا پیگیری شود؟
اشاره او به بهمن ماه ۹۱ و جلسه استیضاح وزیر کار دولت محمود احمدی نژاد در مجلس به دلیل انتصاب سعید مرتضوی در تامین اجتماعی است که در این جلسه محمود احمدی نژاد و سعید مرتضوی فیلمی علیه برادر علی لاریجانی، رئیس مجلس در صحن مجلس پخش کردند. رحیمی در نامه اش بدون اشاره مستقیم به این جلسه، از آن روز به عنوان یکشنبه سیاه یاد کرده است.
او سپس به ماجرای قهر محمود احمدی نژاد در جریان قضیه وزیر اطلاعات وقت، حیدر مصلحی در فروردین ۹۰ اشاره کرده و نوشته است: بسیاری از دوستان شما تلاش کردند که من هم کار را رها کنم تا دولت بخوابد و بسا کسانی که به من گفتند آماده باشم برای عهده دار شدن کفالت ریاست جمهوری. اما گفتم حوصله کنید احمدینژاد باید برگردد که من میانه او و خودم را با خدمت به نظام آزمودهام.
پس ازمخالفت رهبر جمهوری اسلامی با کناره گیری حیدر مصلحی از وزارت اطلاعات، محمود احمدی نژاد به روایت بسیاری از اصولگرایان به مدت ۱۱ روز قهر کرده و خانه نشین شده بود.
محمدرضا رحیمی که بعد از مخالفت رهبر جمهوری اسلامی با معاون اولی اسفندیار رحیم مشایی، به عنوان معاون اول محمود احمدی نژاد انتخاب شده بود بدون نام آوردن از مشایی خطاب به احمدی نژاد نوشته است: زمان گذشت و رفته رفته احمدینژاد و رفتارهایش متفاوت از سالهای گذشته شده بود. هربار که به مشورت مینشستیم به سروش آسمانی کذایی بیشتر توجه میکردید تا مشورتهای ناشی از تجربههای مختلف من.
او اضافه کرده: در سال آخر دولت اصرارتان بر کاندیداتوری فرد مورد نظر چنان بود که گویی از جایی به شما الهام میشده است و حاضر نبودید حرفی غیر از آن بشنوید و نظر بنده و جمعی از همکارانم در دولت را نپذیرفتید و وقعی ننهادید تا جایی که اینجانب با همفکری برخی از اعضای کابینه چارهای نداشتم جز اینکه در شرایط سخت عمل جراحی همسرم برای ثبت در آینده تاریخ و برای دلگرمی همکارانم در دولت خطر کنم و به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری ثبت نام نمایم تا به طور نمادین اختلاف نظرم را با رویکرد شما بیان کنم. البته در نهایت باز هم به اصرار شما، بازی را بار دیگر در صحنه رفاقت باختم و باز هم حرفتان را گوش کردم و علیرغم میلم انصراف دادم.
رحیمی همچنین به قضیه برکناری مرضیه دستجردی از وزارت بهداشت توسط محمود احمدی نژاد اشاره کرده و نوشته است: متاسفانه شما لجبازی کردید و به بهانه تعلل در عزل رییس دانشگاه علوم پزشکی تهران که فردی توانمند و متعهد بودند، او را عزل کردید و مرا هم نزد رسانهها و افکار عمومی سکه یک پول ساختید و البته همان موقع در جریان قرار گرفتم که با مشورت اطرافیان پیشنویس عزل بنده را هم آماده کرده بودید.
مرضیه دستجردی دی ماه ۹۱ در حالی از سوی محمود احمدی نژاد برکنار شد که محمدرضا رحیمی به عنوان معاون اول احمدی نژاد پس از انتشار شایعه هایی درباره احتمال برکناری او گفته بود: تا آقای احمدینژاد هست، من هستم. بنابراین تا آقای دکتر احمدینژاد هست، خانم دستجردی هست.
او در این نامه با طرح این سوال که “چون دوست دشمن است شکایت کجا برم”، از احمدی نژاد گله کرده که در دفاع از پرونده مالی معاون اول خود شهادت نداده و نوشته: همه آنچه ظرف چندین سال بر من رفته است، یک طرف ماجرا است و البته این زخم وقتی کاری می شود که جنابعالی نیز مصلحت را در آن میجویید که دامن خود را از آن برچینید.
محمدرضا رحیمی به سابقه رفاقت دیرینه اش با محمود احمدی نژاد پرداخته و گله کرده که چرا احمدی نژاد درباره صحت و سلامت زندگی او گواهی نداده. او نوشته: آیا نباید میگفتید که رحیمی پس از عمری خدمت چون حقوق و مزایای بازنشستگیاش برقرار نشده، برای گذران زندگی به سختی افتاده است؟
او همچنین نوشته که حکم معاونت حقوقی و پارلمانی برای او از سوی محمود احمدی نژاد بدون اطلاع او صادر شده بوده و چون خلاف مقررات بود با حفظ سمت هم ریاست دیوان محاسبات هم معاونت پارلمانی دولت را برعهده داشته باشد ناچار از استعفا از دیوان محاسبات شده است.
محمدرضا رحیمی سال ۱۳۸۷ و با حکم محمود احمدینژاد به سمت معاون حقوقی و پارلمانی ریاست جمهوری منصوب شده بود. او سال ۸۸ هم به عنوان معاون اول محمود احمدی نژاد منصوب شد. او نوشته است: ماجرای معاون اولی پیش آمد…. همان موقع گفتم که با وجود کینههای سیاسی و برخی زخمهای کهنه، از من بگذرید، زیرا عاقبت کار را میدانستم که برخی مخالفان سیاسی با عنادورزی به دنبال هتک حیثیت و بر باد دادن آبرویم خواهند بود؛ اما باز هم مخالفت با تصمیم شما سخت بود.
سایت دولت بهار، حامی محمود احمدی نژاد در واکنش به این نامه با عنوان “آقای رحیمی شرایط شما را درک می کنیم” به انتشار این نامه پرداخته،اما نوشته است: محمدرضا رحیمی با انتشار نامه ای در خبرگزاری ایلنا خطاب به محمود احمدی نژاد از وی ابراز برائت کرد. گفتنی است در سال ۹۲ پس از ادعای کذب یکی از نمایندگان مجلس در مصاحبه با خبرگزاری ها که از بازداشت رحیمی و انتقال او به زندان اوین خبر داده بود، مادر وی سکته کرد. دو ماه قبل نیز پس از اعلام خبر اولیه حبس و جریمه نقدی رحیمی در رسانه ها، مادر وی برای بار دوم سکته کرد و دار فانی را وداع گفت.
همچنین یکی از نزدیکان رحیمی در پی فشار های روحی اقدام به خودکشی نافرجام کرد. همسر محمدرضا رحیمی نیز که از بیماری فشار خون رنج می برد، هم اکنون در بدترین شرایط جسمی است.
دولت بهار ضمن ابراز تاسف از شرایط پیش آمده برای معاون اول دولت دهم اعلام می دارد این شرایط را درک می کند و امیدوار است مشکلات وی رفع شود.