گزارش

نمایشگاه آثار نقاشی “عبدی اسبقی” در گالری گلستان برپا شده است. همکارمان در تهران گزارشی از این نمایشگاه ارسال کرده است که در ادامه می خوانید…

چرخش رنگ ها

این نقاشی‌ها فضایی شخصی را به تصویر می‌کشند.عبدی برای بیان بهتر احساسش ازاشیاء و فضاهای متعددی مختلفی در آثارش استفاده می کند و با این کار قصد دارد مسائلی را نشان دهد که به خاطر حساس بودن سوژه ها، مخاطب را با خود همراه می کند. او سوژه های خود را در حالتی واژگون ومعلق  قرار داده است اما در نهایت می توان دید بر فضا غالب شده و کنترل امور را در دست گرفته است.
نقاش دربرخی از این آثار به فضایی سورئالیستی متکی است فضایی که سیری مکاشفه گونه دارد و در ناخودآگاه روحی ، روانی است و متکی بر حقیقتی عالی‌تر از واقعیت که به مدد موهوم تداعی می‌شود.

عبدی اسبقی از طبقه بندی شدن در چارچوب‌ها و سبک‌ها گریزان است، چراکه ضمن ترسیم جهان تصاویر ذهنی و رویاهای بلند پرواز خود میان تابلوهای این نمایشگاه در دورنماهای غریب نورانی، مفاهیمی‌برخاسته از فرهنگ خود را بیان می‌دارد که درک آنها در هیچ قالبی نمی‌گنجد. گردش آزاد و سیال رنگ و تا حدی فرم ها، چشم بیننده را در سطح بوم به حرکت در می‌آورد و موجب می شود که تمام عناصر تابلو به یک اندازه و میزان دیده شوند. اصولا او سعی ندارد تا مکث و سکونی در دیدن پیش بیاورد. چشم از سطحی به سطح دیگر حرکت می کند؛ او موفق شده با ایجاد لکه هایی رنگی سطوح را از یکدستی درآورد و با ایجاد پاساژهای رنگی حرکت در تابلو را سیالیت ببخشد.
 
به نظر می رسد هنرمند نگاه دقیق و حساب شده ای به وسعت و کمیت رنگها و سطوح داشته، به نحوی که با رعایت تناسبات در این باره، میزان اثرگذاری هر رنگ را پیشاپیش تعیین کرده و در عین حال به هر یک از آنها استقلال بخشیده است.

فاصله زیاد شدت های رنگی در این آثار، نوعی جابه جایی و رفت و برگشت دیداری را در مابین فضاهای مثبت و منفی شکل داده، به نحوی که هر یک از سطوح و فرم های به کار رفته در جریان گردش چشمی بیننده، گاه در نقش فضای مثبت و گاه فضای منفی یا ساکن ظاهر می شوند. دستاورد چنین رویکردی، ایجاد یک وحدت کلی است که در آن نه پیش زمینه هست و نه پس زمینه.
آغداشلو در یادداشتی درباره آثار این هنرمند نوشته است: “عبدی اسبقی نقاش چیره دستی است که چیره دستی‌اش حجاب و مانع تخیل و خیال شاعرانه‌اش نشده است – که هیچ ، که وسیله و کمک عمده‌ای هم شده است تا این شاعرانگی شکل عالی و غایی خود را بیابد و به کمال مطلوب ذهن و آرمان او نزدیک شود.
راه ورود به جهان عبدی اسبقی پیچیده و در عین حال ساده است. پیچیده است چرا که هر بار ، در هر اثرش،  بیننده را در برابر معمایی قرار می‌دهد که از هزار توی تقابل میان “واقعیت” و “حقیقت” از سویی ، و استحاله میان “منظر عینی” و “نفوذ شاعرانگی” تغییر دهنده در متن آن منظر حادث می‌شود و رمزگشایی هر اثر ، نیاز به کار و همراهی و همدلی مخاطب و بیننده دارد.
اما ساده هم هست چون نشانه‌ها و اشاره‌ها از تاریخ و فرهنگ بصری مشترکی می‌آیند که هر یک جا و جایگاه خود را در تاریخ نقاشی ایران یا جهان تثبیت کرده‌اند وحرکت پیوسته عبدی اسبقی میان جهان حاضر و آثار گذشته‌ای سپری شده ، به حاصلی مطبوع و ملموس می‌رسد که هر تماشایی را به مکاشفه‌ای پر بار تبدیل می‌کند.
عبدی اسبقی ، شاعری است که نقاشی می‌کند و جهان شاعرانه و و فن استادانه‌اش را بسیار تحسین می‌کنم و دوست می‌دارم.”

عبدی اسبقی در گفتگوی کوتاه خود درباره نمایشگاهش به خبرنگارروز درتهران نیز چنین می گوید: “ در وهله اول سعی می کنم چه توسط خط و چه توسط رنگ مخاطب را نگه دارم ، یعنی از نظر زیباشناسی حسی را به او انتقال دهم که بایستد و وقتی ایستاد ذهنیتم را به او منتقل کنم . ما برای انتقال مفاهیم نیاز به شکل انتقال هم داریم به عنوان مثال با ادبیات صمیمی و مهربان باید مفاهیم مهمی مانند صلح و دوستی را انتقال داد . همچنین برای مفاهیم ستیزه جویانه باید کلمات و شکل ستیزه جویانه به کار برد . البته این بخش در کارهای من نیست . سعی کرده ام آرامشی را که از دیرباز در سوژه هایم دیده ام ، دنبال کنم و بیاموزم آدم های خیلی بزرگی که خیلی ساده حرف می زدند ، خیلی عمیق به نوعی حکیم و فرزانه بودند و هیچ اسمی هم در جهان ندارند .”

هنرمند این نمایشگاه درآثارش به دنبال ارایه برش‌های ناتورالیستی از طبیعت نیست، در آن سوی ماجرا هم اما در ماورایی دست نا یافتنی سیر نمی‌کند. واقعیتی از تجربه‌های زیسته خویش را در کوره یی از الهام و اشراق ذوب می‌کند، با دستان پرتوان خلاقیت، ورز می‌دهد و دست آخر تابلوهایی را به دنیا می‌آورد که حاصل آمیزش خودآگاه و نا خودآگاه اوست.

بیوگرافی :        

عبدی اسبقی

• سال تولد : 20 آذر 1335 تهران

• تحصیلات هنری آکادمیک و تاریخ هنر در آتلیه زنگار ( استاد آیدین آغداشلو) 1374- 1370

• تعلیم به هنرجویان از سال 1371

نمایشگاهها : ( 5 نمایش انفرادی و شرکت در بیش از 60 نمایش گروهی )

• موزه هنرهای معاصر ( نمایشگاه نقا شان معاصر ایران ) 1386

• شیلر گالری ( پنجمین انفرادی ) برلین – آلمان 1385

• فرهنگسرای نیاوران ( هنر معنوی ) 1384 • یاری به مردم بوسنی 1371